لرزش بدن، التهاب ناشی از دیابت را کاهش می دهد

به گزارش شیوا مارکت، پژوهشگران آمریکایی با همکاری دکتر بابک بابان دانشمند ایرانی، دریافتند که لرزش کل بدن می تواند التهاب ناشی از دیابت را کاهش دهد.

به گزارش خبرنگاران و به نقل از ساینمگ، در مواجهه با دیابت که در آن، گلوکز و سطح التهاب مخرب به اوج خود می رسد، لرزش کل بدن (WBV) ظاهر می گردد تا نحوه استفاده بدن از گلوکز را به عنوان یک منبع انرژی بهبود ببخشد و عملکرد میکروبیوم و سلول های ایمنی را برای رفع کردن التهاب تنظیم کند.

پژوهشگران دانشگاه آگوستا(Augusta University) در آمریکا، برای نخستین بار پیروز شدند نشان دهند که چگونه لرزش کل بدن می تواند با ایجاد درصد بالایی از سلول های درشت خوار برای سرکوب التهاب، شرایط بهتری برای سلامت بدن فراهم کند. آنها با آزمایش روی موش ها نشان دادند که لرزش کل بدن می تواند میکروبیوم بدن را که مجموعه ای از ریزارگانیسم هاست، تغییر دهد، بدن را در برابر عوامل مهاجم محافظت کند و امکان هضم بهتر غذا را فراهم سازد.

تغییراتی که در این آنالیز مشاهده شد، افزایش سطح نوعی باکتری در بدن بود که اسیدهای چرب زنجیره کوتاه (SCFAs) را کاهش می دهد و بدن را در استفاده بهتر از گلوکز کمک می نماید. بدن از گلوکز به عنوان سوخت استفاده می نماید اما بالا رفتن سطح گلوکز می تواند التهاب بدن و مقاومت در برابر انسولین را افزایش دهد و به بروز دیابت منجر گردد.

دکتر جک یو(Jack Yu)، از پژوهشگران این پروژه گفت: اگرچه تغییرات دیگری نیز در این آنالیز مشاهده شد اما قابل توجه ترین آنها، افزایش نوعی باکتری موسوم به الیستیپز(Alistipes) بود. الیستیپز، نوعی باکتری روده است که می تواند اسیدهای چرب زنجیره کوتاه را کاهش دهد و تاثیر مثبتی در کاهش التهاب روده دارد. این باکتری می تواند در تخمیر غذا موثر باشد، وضعیت متابولیک روده را بهبود بخشد و بدن را در مصرف گلوکز به عنوان انرژی کمک کند.

دکتر بابک بابان(Babak Baban)، عضو هیئت علمی دانشکده دندان جورجیا(DCG) در دانشگاه آگوستا و از نویسندگان این پژوهش گفت: ارائه یک دوز از باکتری الیستیپز به بدن به همراه میزان کمی از لرزش کلی بدن که در این آنالیز بین 10 تا 20 دقیقه و پنج بار در هفته بود، اثر مثبتی به همراه داشت. هنگامی که الیستیپز به بدن وارد می گردد، واکنش خوبی به همراه دارد و به استفاده بدن از گلوکز و بهبود ادغام درشت خوارها منجر می گردد.

وی اضافه کرد: میکروبیوم بدن انسان، از چندین لایه تشکیل شده و یکی از روش های عملکرد لرزش کل بدن، با تنظیم دوباره این لایه ها صورت می گیرد اما هیچکس هنوز مطمئن نیست که عملکرد لرزش کل بدن در شرایط دیگر چگونه خواهد بود.

به نظر می رسد که این باکتری بتواند یک نگرانی مهم را در دیابت و بسکمک از بیماری های متداول رفع کند. اگرچه التهاب حاد می تواند بدن را در مبارزه با بیماری کمک دهد اما التهاب مزمن می تواند به شروع و ادامه بیماری های گوناگونی از جمله بیماری های قلبی- عروقی نیز منجر گردد. با افزایش چاقی همراه با التهاب و دیابت نوع دو، احتیاج به درمان هایی احساس می گردد که بتوانند مستقیما پیامدهای مضر برای سلامتی را از بین ببرند.

درشت خوارهایی که می توانند التهاب موسوم به ام 1(M1) را افزایش دهد و التهاب موسوم به ام 2(M2) را سرکوب نمایند، نقش مهمی در تنظیم واکنش التهابی بر عهده دارند. این وضعیت التهابی درشت خوارها می تواند میکروبیوم روده را نیز تحت تاثیر قرار دهد.

بابان و یو در آزمایش روی موش ها، مدلی از دیابت نوع دو را ارائه دادند که گردش سطح گلوکز در آنها بالا است. هدف آنها پی بردن به این موضوع بود که لرزش کل بدن چگونه می تواند بر شرایط التهابی درشت خوارها و تنوع میکروبیوم موثر باشد. فرضیه آنها این بود که مدل دیابت آنها، ام 1 بیشتری خواهد داشت و شاید لرزش کل بدن، به فراوری ام 2 بیشتر و تغییر در میکروبیوم منجر گردد.

آنها در آنالیز های خود و پس از لرزش کلی بدن هم در موش های سالم و هم در موش های مبتلا به دیابت، افزایش قابل توجهی را در ام 2 و سطح مولکول های ضد التهابی دیگر مانند سیتوکین (cytokine) مشاهده کردند و به این نتیجه رسیدند که لرزش کلی بدن می تواند سطح ام 2 را به حالت کنترل شده معمولی بازگرداند.

پژوهشگران در میکروبیوم موش ها نیز تغییرات بسکمک را مشاهده کردند که قابل توجه ترین آنها، افزایش سطح باکتری الیستیپز و کاهش کلی تنوع میکروبیوم در بدن آنها بود.

نتایج این آزمایش نشان داد تنوع بیشتر میکروبیوم که در این مورد ناشی از افزایش باکتری الیستیپز است، می تواند به فراوری اسیدهای چرب زنجیره کوتاه منجر گردد و اثرات اسیدهای چرب زنجیره بلند را خنثی کند.

این نخستین پژوهشی است که ارتباط متقابل میان میکروبیوم و سیستم ایمنی ذاتی را با تغییر ادغام درشت خوارها و لرزش کل بدن مورد آنالیز قرار می دهد. سیستم ایمنی ذاتی، نوعی اساسی از دفاع است و به واکنش فوری بدن نسبت به عوامل مهاجم منجر می گردد. در این آنالیز تعیین شد که درشتخوارها، سلول های سیتوکین را آزاد می نمایند و به شروع التهاب منجر می شوند.

نظر پژوهشگران پس از آنالیز این بود که هنوز تعیین نیست که آیا تغییر میکروبیوم یا درشت خوار، در ابتدای این فرآیند پیش می آید یا خیر اما این موضوع تعیین است که فراوری گلوکز بیشتر برای درشت خوارها، التهاب و مقاومت در برابر انسولین را افزایش می دهد.

بابان ادامه داد: ما قصد داریم برای ارائه تعریف بهتری در خصوص این فرآیند، آزمایش دیگری انجام دهیم و درشت خوارها را از آن حذف کنیم.

پژوهشگران باور دارند که این تعامل واضح میان میکروبیوم و سیستم ایمنی ذاتی می تواند شواهد بیشتری را در خصوص تاثیر لرزش کلی بدن برای شروع التهاب ارائه دهد.

این پژوهش، در مجله International Journal of Molecular Sciences به چاپ رسید.