ماجرای عسکر و مار ها چیست؟ - شیوا مارکت

جام جم آنلاین در ادامه نوشت: عسکر، مردی 50 و چند ساله است و می گوید از نیش مار ها که همواره ساق پای راستش را هدف می گیرند، به ستوه آمده است. این مرد در گزارش تصویری که یک گزارشگر درباره او تهیه نموده است، برای نخستین بار مقابل دوربین از حکایت غریبش با مار ها می گوید و همسایگانش هم به این اتفاق صحه می گذارند.

این که سید نصرا... موسوی (گزارشگر این ماجرا) چگونه این سوژه را پیدا نموده است و برای اولین بار راوی قصه عسکر شده است، خود ماجرای جالبی دارد. آشنایی او با مورد عجیب عسگر به واسطه دایی اش اتفاق می افتاد که از اهالی روستای تل پوک، همسایه این مرد و شاهد مارگزیدگی های مکرر اوست.

دایی از خواهرزاده اش می خواهد ماجرای عسکر به تصویر کشیده گردد تا شاید کسی فکری به حال او کند و علت بروز پیاپی این حادثه کشف گردد. موسوی، خبرنگار صداوسیما در سروستان درباره تهیه این گزارش شرح می دهد: من هشت سال است خبرنگارم. خبرنگار آزادم و خبر های سروستان را برای صداوسیمای استان پوشش می دهم.

یک دایی دارم که ساکن روستای تل پوک است. یک بار گفت: همسایه مان در این روستا همواره مورد مارگزیدگی قرار می گیرد. این اتفاق خیلی عجیب غریب است و هیچ کس دلیلش را نمی داند. این شخص و خانواده اش در عذاب هستند. شما که رسانه ای هستی بیا و این قضیه را رسانه ای کن. ثواب دارد و شاید یک مسؤول پیدا گردد که فکری به حال این بنده خدا کند.

او ادامه می دهد: به دایی ام اطمینان داشتم و حرف او برایم ملاک بود. به روستا هم که مراجعه کردم، دیدم شواهد محلی همین را نشان می دهد. اهالی روستا و خانواده آقای شریفی هم در جریان این مشکل بودند و گفتند این ماجرا صحت دارد.

اتفاقا وقتی آغاز به کار کردیم، در حین گزارشمان هم که چند روز طول کشید دو بار ایشان مورد مارگزیدگی نهاده شد. در یکی از این موارد توانستیم خودمان او را به بیمارستان برسانیم و تصویرش را هم گرفتیم. بعد از آن هم یک بار دیگر مار او را نیش زد که دیگر نرسیدم تصویرش را بگیرم. در واقع در آن روز ها سه چهار بار مارگزیده شد.

موسوی درباره شرایط شریفی بیان می نماید: حدودا 30سالی است درگیر این ماجراست. از جوانی و موقعی که ازدواج ننموده بود آغاز می گردد. در این 30سال پای راستش را هدف گرفته اند.

طبق آماری که ما داریم 47 - 46بار این اتفاق افتاده و این مدت در بیمارستان شهدای سروستان پس از مارگزیدگی برایش اقداماتی شده است. این بنده خدا عشایر و کوچ رو بوده و فکر می نموده، چون بیشتر در بیابان زندگی می نماید مار ها او را پیدا می نمایند.

مدتی است ساکن روستا شده تا شاید مار ها دست از سرش بردارند، ولی این اتفاق نیفتاده است و حتی گاهی در خانه که نشسته است مار او را می گزد. البته گاهی هم داد و بیداد نموده است تا همسایه ها بیایند و او را نجات دهند. گاهی هم خودش فرار نموده یا مار را کشته است. یک بار نزدیک پادگان مشغول چرای دام هایش بوده و سرباز پادگان به نجات او کمک نموده است.

زمانی که عشایر بوده، پزشکی در اقلید به او می گوید مار ها متوجه بوی پایت می شوند و تنها کاری که می توانم برایت کنم این است که بخشی از گوشت پای راستت که مورد حمله قرار می گیرد را بردارم و از جای دیگر پیوند بزنیم که آقای شریفی قبول ننموده است. مار های مختلفی او را می زنند، نوع خاصی نیست، ولی این که نر یا ماده است را نمی دانیم.

کسی به فکر عسگر نیست

لحن و بیان گزارشگری موسوی، یکی دیگر از مواردی است که پس از بازنشر این گزارش مورد توجه نهاده شده است. او در این مورد می گوید: دوست داشتم درد و رنجی را که آقای شریفی و خانواده اش سال هاست می کشند، در تصویر و صدایم نشان دهم.

با این که امکانات کم بود، نهایت کوششم را کردم و با توجه به بازخورد های خوبی که می گیرم به نظرم پیروز بودیم. البته انتظار داشتم مسؤولان فکری به حال این بنده خدا نمایند و به او توجه داشته باشند که نشد. یعنی با توجه به حساس شدن افکار عمومی، انتظار می رفت قدمی برای آقای شریفی بردارند. هر چند تا حدی قابل توجیه است، چون توجه مسؤولان بهداشت و درمان در این مدت روی کرونا بود. امیدوارم با گزارشی که شما منتشر می کنید این اتفاق بیفتد.

نکته ای که موسوی درمورد بی توجهی و کمک نرساندن مسؤولان و متخصصان بیان می نماید، گلایه ای است که عسکر شریفی هم در مصاحبه با ما به آن اشاره دارد. عده ای بر این باورند این گزارش خیلی دیر دیده شده است و چرا نباید پس از ماه ها گذشتن از پخش آن، عسگر موردتوجه قرار گیرد و دیگر رسانه ها سراغ او بیایند؟ چرا نباید کارشناسان به دنبال حل این معما باشند که می تواند ضمن دوای این مرد، دستاورد خوب علمی هم به دنبال داشته باشد.

البته مطمئنا معروفیت و این که عسکر شریفی پس از این، سوژه گزارش های مختلف مطبوعاتی و تلویزیونی گردد، کافی نیست و مقصود از تمام کوشش ها این است کسی فکری به حال او و رنج مدامش کند یا از سوی دیگر اگر با صحت این اتفاق یا چندوچون آن چندان موافق نیست، با ادله علمی حرف های این مرد و اطرافیانش را رد یا اصلاح کند.

ماجرای بازنشر یک گزارش تلویزیونی

این گزارش خرداد سال جاری روی آنتن شبکه فارس رفته است، اما نکته جالب توجه آن است که پس از ماه ها، این روز ها در اینستاگرام و دیگر شبکه های اجتماعی و پیغام رسان های اینترنتی بازنشر می گردد و مورد توجه بسکمک نهاده شده است. حتی عده ای این اتفاق را دستمایه طنز قرار دادند و گیف ها و تصاویری از آن درست کردند که نه تنها دوای درد نیست، بلکه دیدنش می تواند برای عسکر شریفی و خانواده اش آزاردهنده هم باشد.

روایت مارگزیدگی از زبان مارگزیده

گویا عسکر شریفی، خبری درباره وایرال شدن ویدئوی گزارشی که از وی منتشر شده است، ندارد. از او درباره اتفاق عجیبی که ادعا می نماید با همه ابعاد زندگی اش عجین شده است، می پرسیم و او بالهجه شیرین و بیان ساده ای که دارد در این مورد و همچنین روزگارش بعد از پخش گزارش از تلویزیون می گوید: در خانه هم امنیت ندارم مار 40بار من را نیش زده است.

الان 36 - 35سال است که این اتفاق می افتد. فکر کنم 19سالم بود که برای اولین بار نیشم زدند و الان حدود 50سالم است. هر بار بعد از مارگزیدگی به بیمارستان می روم و سوزن می زنم تا نجات پیدا کنم. دارویی هم داشتم که می زدم و بهتر می شدم.

تا به حال برای درمان یا پیدا کردن دلیل این موضوع تهران نرفته ام. هر موقع مار گزیده شدم در اقلید، لار یا هر جای دیگر که بودم، من را به درمانگاه و پیش دکتر بردند. تا به حال همه نوع ماری من را نیش زده است، از روی لباس هم می زنند، حتی دو سه بار در خانه هم من را نیش زده اند.

یکی گفت درمان می شوی

دلیلش را نه خودم می دانم و نه تا به حال کسی توانسته است پیدا کند. یک دکتر گفت بیا بیمارستان شیراز تا گوشت آن قسمت از پایت را که مار می زند ببریم، اما من نرفتم. یعنی فکر نمی کنم راهش این باشد، چون همواره پایم را می زد، اما دو سه ماه پیش آمدم جلویش را بگیرم، دست راستم را نیش زد. یک جانشین شدم. عشایر بودم. مال داشتم. فروختم و شش سال است در این روستا خانه خریده ام و در این مدت هم حدود هشت بار، مار من را گزیده است. در آن مدتی هم که آمده بودند گزارش بگیرند دو بار مارگزیده شدم. کلا وقتی هوا گرم می گردد، یعنی در بهار و تابستان بیشتر سراغم می آیند و در زمستان کمتر است. قبل از این که از تلویزیون برای گزارش بیایند، هیچ کس سراغم نیامده بود. الان پنج شش ماه از گزارش هم می گذرد و کسی کاری برایم ننموده است.

نظر متخصصان درباره ماجرای عسگر

خسرو رجبی زاده، نویسنده کتاب مار های ایران، خوانشی دیگر از این ماجرا دارد و می گوید: هیچ مستند و دلیل علمی در جهان مبنی بر این که مار ها به یک نفر خاص حمله نمایند و او را بگزند وجود ندارد.

اما مستندات و شواهد و گزارش های رسمی زیادی وجود دارد از کسانی که مدعی هستند مار ها آن ها را مکررا می گزند و در نهایت معلوم شده اظهارات آن ها صحت نداشته است. نکته دیگری که وجود دارد آن است که پس از گزش فرد توسط مار های سمی مناطق جنوبی ایران، بخش گزیده شده حتی پس از درمان دارای علائم است در صورتی که روی پای ایشان اثر گزش مار های غیرسمی وجود دارد.

من خودم در حین تحقیقاتم افرادی را دیدم که به شکل عجیبی اعتیاد به سم مار پیدا نموده اند و عامدانه خود را در معرض گزش مار قرار می دهند.

باربد صفایی، کارشناس ارشد محیط زیست که از سال 1377 تا به امروز بسکمک از گونه های مار ها و دیگر خزندگان و دوزیستان را در ایران و بعضی کشور های همسایه نظیر عراق در زیستگاه های طبیعی شان آنالیز نموده درباره آنچه برای عسگر اتفاق افتاده است می گوید نمی تواند شرح خاصی ارائه کند، مورد عجیبی است و هیچ منطقی پشت این اتفاق نمی بیند.

با این حال معتقد است این را که یک مار بیشتر از پنج شش بار یک نفر را نیش بزند و آن فرد زنده بماند، بعید می داند. زیرا به مرور بدن تحلیل می رود و نسبت به زهر و پادزهری که برای آن به کار برده نمی تواند مقاومت کند و مرگ در چنین شرایطی حتمی است.

با این حال صفایی معتقد است اگر این ماجرا به هر دلیلی صحت داشته باشد، چنین فردی باید گتر های مخصوص چرمی بپوشد تا در برابر دندان های سمی مار ها بتواند مقاومت کند. او بیان می نماید: بهتر است کفش ساق بلند یا نیم سابق بپوشد. اگر از پارچه ای شبیه دستکش های جوشکاری که ضخیم و معمولاچرمی است، استفاده کند و داخلش را گرتکس بگیرد قاعدتا مقابل اغلب مار ها جواب می دهد، مگر این که گرزه مار یا کبرا باشد.

دستکش هایی هم که الان ضدگزش در تمام جهان استفاده می گردد ساخت پاکستان است و گتر هم دارد. معمولا این کالا ها برای کشور های آمریکایی است و در کشور هایی مثل پاکستان سرمایه گذاری می نمایند تا چنین چیز هایی را زیرقیمت فراوری نمایند تا بتوانند راحت پخش نمایند، چون پخش محدودی دارد و گران است. به هر حال این وسایل وجود دارد که می تواند خریداری یا خودش درست کند.

این کارشناس می گوید: این مورد برای مارگیر ها هم اتفاق می افتاد. مارگیر ها هر روز با مار ها سروکار دارند و ممکن است سالی یا چند سالی یک بار، گزیده شوند. عوارضی که این اتفاق روی استخوان دارد زیاد و متفاوت است.

سم مار های کبرا و افعی خیلی با هم تفاوت دارد، یکی عصب گرا و یکی خون گراست و این امداد را هم سخت می نماید؛ خصوصا برای کسی که بار ها دچار حادثه شده است، استرس بالایی دارد. این خطر وجود دارد که شخص مارگزیده، مار را شناسایی ننموده باشد و این باعث تلف شدن فرد می گردد.

در خصوص این آقا، غیر از اقدامات پیشگیرانه، خوب است روی مار های منطقه کار گردد تا ببینیم در آن مناطق چه نوع هایی دارند. فکر می کنم به جز جعفری، مار سمی دیگری در آن منطقه نداشته باشند. او درمورد این که می گویند بعضی از مارگزیده شدن خوششان می آید یا از این چالش لذت می برند بیان می نماید: بعضی از این افراد را می شناسیم که می خواهند بگویند من دیگر دارم رویین تن می شوم، اما این بنده خدا بیشتر ترس و واهمه داشت و این گونه نبود.

تفطن: تفطن: گردشگری، تور لحظه آخری ارزان قیمت، بلیط، ویزا، هتل