چگونه تندی انواع غذا ها را بگیریم؟ - شیوا مارکت

به گزارش ، کپسایسین (Capsaicin) ماده ای شیمیایی از گروه کپسیکوم است که در فلفل های تند (سبز و قرمز) وجود دارد. تند بودن فلفل به دلیل وجود همین ماده است که با گیرنده های حسی حرارت درون دهان و پوست ارتباط برقرار می نماید. سلول های عصبی در برابر حرارتی که به بافت بدن آسیب می رساند از خود واکنش نشان می دهند. از آنجا که مزه ای به نام تندی وجود ندارد، وقتی کپسایسین با مخاط دهان آغشته می گردد مغز به طور اشتباه در آن قسمت احساس داغی می نماید که این داغی بسته به نوع فلفل، و درصد کپسایسین موجود درآن فرق می نماید. با پاک کردن کپسایسین از محل اتصال و یا رقیق کردن آن، می توان از سوزش جلوگیری کرد.

برای کم کردن سوزش ناشی از کپسایسین دو راه وجود دارد، یا باید آن را جذب کرد یا باید رقیقش کرد. شستن محلی (مانند دست ها) که فلفل تند به آن مالیده شده با آب، باعث می گردد که محدوده تماس با فلفل بیشتر گردد. برای از بین بردن تندی فلفل باید به محل مورد نظر، روغن گیاهی یا کره، مالید و یا با مایع ظرفشویی، یا محلول سفیدنماینده رقیق شستشو داد.

اگر در هنگام پختن غذا، به طور ناخواسته فلفل و تندی غذا زیاد شد چه می کنید؟ آیا روش کم کردن تندی غذا را می دانید؟ هر ماده غذایی که مانند اسفنج عمل کند می تواند کپسایسین را جذب نموده و تاثیر آن را کم کند. غذا های سرشار از روغن و چربی می توانند کپسایسین را حل نمایند، طوری که دیگر نتواند به گیرنده های عصبی متصل گردد. چند روش اصولی و مطمئن برای کاستن تندی غذا وجود دارد:

اضافه کردن لبنیاتی مانند شیر، خامه ترش یا ماست به غذا می تواند تندی غذا را بگیرد. اگر سس شما تند شد می توانید مقداری شیر به آن اضافه کنید تا تندی آن کم گردد و خامه ترش یا ماست را همراه غذا بهره ببرید یا با غذا مخلوط کنید. کپسایسین به راحتی در لبنیات حل می گردد و چربی موجود در لبنیات، کپسایسین را به مولکول کپسیوم تبدیل نموده و باعث دور شدن از گیرنده های درد روی زبان می گردد. از آنجا که چربی موجود در لبنیات، کاهنده تندی غذاست بنابراین باید از لبنیات پرچرب برای این منظور استفاده گردد.

اضافه کردن جایگزین های لبنیات به غذا می تواند تندی غذا را بگیرد. افرادی که به لاکتوز حساسیت دارند و نمی توانند از لبنیات استفاده نمایند، می توانند از شیر نارگیل، شیر سویا، شیر بادام، و شیر برنج استفاده نمایند. همه این مواد دارای چربی های گیاهی موثر در کاهش تندی غذا هستند.

اضافه کردن کره بادام زمینی به غذا می تواند تندی غذا را بگیرد. چربی موجود در کره بادام زمینی اجازه نمی دهد کپسایسین به گیرنده های عصبی روی زبان متصل گردد، و باعث کاهش تندی می گردد.

اضافه کردن مواد اسیدی به غذا می تواند تندی غذا را بگیرد. کپسایسین دارای خاصیت بازی است و اسید می تواند آن را خنثی کند، بنابرین اضافه کردن مقداری آبلیمو یا سرکه به غذای در حال پخت می تواند تندی غذا را به طرز قابل ملاحظه ای کاهش دهد.

اضافه کردن گوجه فرنگی یا آب آن به غذا، باعث کاهش تندی غذا می گردد. از انجا که گوجه فرنگی دارای خاصیت اسیدی است، می تواند از تندی غذا بکاهد.

اضافه کردن مواد نشاسته ای به غذا می تواند تندی غذا را بگیرد. برنج ساده، نان و چیپس بهترین مواد نشاسته ای هستند که می توانند تندی را به خود جذب و فلفل را در همه جای غذا پخش نمایند و باعث احساس کمتر تندی غذا شوند. چنین مواد غذایی که دارای نشاسته هستند مانند اسفنج عمل می نمایند و کپسایسین اضافی را در خود می کشند. این مواد از سوختن جلوگیری نمی نمایند، اما از بدتر شدنش به مرور زمان جلوگیری می نمایند. بسیاری از غذا های تند این گونه سرو می شوند. غذا های هندی همراه نان، غذا های مکزیکی همراه تورتیلا و غذا های تایلندی همراه با برنج سرو می شوند.

اضافه کردن آب و قند به غذا، می تواند در کاهش تندی غذا موثر باشد. آب و قند باعث رقیق شدن کپسایسین و کاهش تاثیر آن می شوند.

انواع فلفل مانند فلفل دلمه ای، فلفل سیاه، فلفل سبز و قرمز دارای خواص زیادی هستند و استفاده از آن ها می تواند در درمان بسیاری از بیماری ها موثر باشد:

فلفل دارای خاصیت آنتی اکسیدانی است و از سلول ها در مقابل رادیکال آزاد محافظت می نماید.

خاصیت ضد باکتریایی دارد و با تحریک ترشح آنزیم های گوارشی در معده، سیستم هاضمه را تقویت می نماید.

تندی فلفل، سیستم قلبی عروقی را تحریک می نماید و تسکین دهنده درد مفاصل و آرتروز است.

این ماده غذایی سرشار از ویتامین ث و کاروتن است.

فلفل در کنار تمام خواصی که دارد، دارای مضراتی نیز برای بدن است:

تماس فلفل با پوست باعث درد، قرمزی و تورم می گردد.

خوردن فلفل و غذا های تند، می تواند به بافت های دهان و معده آسیب برساند و باعث تشدید زخم معده و در بعضی افراد ریفلاکس اسید معده گردد.

تماس فلفل یا بخار ناشی از غذای تند می تواند منجر به سوزش، قرمزی و ورم چشم گردد.

مصرف مداوم غذا های تند می تواند به غدد چشایی آسیب برساند و باعث گردد فرد طعم غذا ها را تشخیص ندهد؛ بنابراین فرد دیگر متوجه شدت تندی غذا نمی گردد و تندی غذا آزارش نمی دهد.

منبع: ستاره

تا8: تا8: مجله نقد و بررسی کالا ها و محصولات برندها مختلف