کیلانه دلربای صحنه کرمانشاه - شیوا مارکت

وجه تسمیه روستای کیلانه، به این علت است که کیلانه در لغت به معنای گیاه خوشبو و معطر و محل جشن و شادی می باشد.از آثار باستانی روستا می توان به تپه دیمن و صحابه شهید و قبرستانهای قدیمی اشاره نمود.

چشمه های داخل روستای کیلانه شامل: چاوکه، کانی سرده، حوض شیخ، کانی هواس، کانی گویز، کانی لار و کانی خاتونی می باشند.

روستای کیلانه در بخش مرکزی در 20 کیلومتری جنوب غربی شهر سنندج در استان کردستان واقع شده است. این روستا 355 خانوار و 1550 نفر جمعیت دارد. روستاهای اطراف روستای کیلانه عبارتند از: کَره سی، ملک شان، زِنان، کرجو، دانه، حسن آباد و کانی مشکان است.

از آثار باستانی روستای کیلانه می توان به تپه دیمن و صحابه شهید شده و قبرستانهای قدیمی در خاک این روستا اشاره نمود.

مسجد روستای کیلانه بسیار قدیمی و قدمت آن به تقریبا 1400 سال پیش برمی شود این مسجد فاقد آب بوده اما در قدیم یعنی در حدود 1300، شخصی به نام مصطفی که از عالمان بزرگ وقت بود، آب چشمه ای به نامهای کانی دَر و کانی لایه که روبروی هم بودند را به هم وصل می نماید و با لوله های سفالین قدیمی به نام گُنج به طول 3 کیلومتر به داخل مسجد راهنمایی نموده و در سال 1375 این مسجد از طریق اهالی روستا بازسازی شد.

در روستای کیلانه استادکاران ماهر رنگرزی بومی از طریق مواد طبیعی گیاهی را در خمره های بزرگ سفال یا دیگ های مسی بزرگ به نام قازان انجام می دادند که انواع نخ، پشم، پنبه و البسه را رنگ آمیزی می کردند.

در قدیم رسم بر این بود که زنان روستا، از خاک معدن آبادی موسوم به گله جامه برای زیباسازی منازل خود مانند گچ کاری امروزی استفاده می کردند و این خاک به رنگ سفید در تپه یا گردنه درویش علی وجود داشت و روش تهیه آن به صورت بسیار نرم و آبکی بود که اتاقها را سفید می کردند و از خاک کوه نسار در اطراف روستا که قرمز رنگ بود برای ظرافت بیشتر حاشیه سازی کار می کردند که در اصطلاح به این کار حناو می گفتند.

چشمه های داخل روستای کیلانه شامل: چاوکه، کانی سرده، حوض شیخ، کانی هواس، کانی گویز، کانی لار و کانی خاتونی که اینها داخل آبادی هستند.ساکنین روستای کیلانه شامل 3 طایفه اورامی ها، شهسواری ها و گویلی ها می باشند.

وجه تسمیه روستای کیلانه، به این علت است که کیلانه در لغت به معنای گیاه خوشبو و معطر و محل جشن و شادی می باشد.از آثار باستانی روستا می توان به تپه دیمن و صحابه شهید و قبرستانهای قدیمی اشاره نمود.

چشمه های داخل روستای کیلانه شامل: چاوکه، کانی سرده، حوض شیخ، کانی هواس، کانی گویز، کانی لار و کانی خاتونی می باشند.

روستای کیلانه در بخش مرکزی در 20 کیلومتری جنوب غربی شهر سنندج در استان کردستان واقع شده است. این روستا 355 خانوار و 1550 نفر جمعیت دارد. روستاهای اطراف روستای کیلانه عبارتند از: کَره سی، ملک شان، زِنان، کرجو، دانه، حسن آباد و کانی مشکان است.

از آثار باستانی روستای کیلانه می توان به تپه دیمن و صحابه شهید شده و قبرستانهای قدیمی در خاک این روستا اشاره نمود.

مسجد روستای کیلانه بسیار قدیمی و قدمت آن به تقریبا 1400 سال پیش برمی شود این مسجد فاقد آب بوده اما در قدیم یعنی در حدود 1300، شخصی به نام مصطفی که از عالمان بزرگ وقت بود، آب چشمه ای به نامهای کانی دَر و کانی لایه که روبروی هم بودند را به هم وصل می نماید و با لوله های سفالین قدیمی به نام گُنج به طول 3 کیلومتر به داخل مسجد راهنمایی نموده و در سال 1375 این مسجد از طریق اهالی روستا بازسازی شد.

در روستای کیلانه استادکاران ماهر رنگرزی بومی از طریق مواد طبیعی گیاهی را در خمره های بزرگ سفال یا دیگ های مسی بزرگ به نام قازان انجام می دادند که انواع نخ، پشم، پنبه و البسه را رنگ آمیزی می کردند.

در قدیم رسم بر این بود که زنان روستا، از خاک معدن آبادی موسوم به گله جامه برای زیباسازی منازل خود مانند گچ کاری امروزی استفاده می کردند و این خاک به رنگ سفید در تپه یا گردنه درویش علی وجود داشت و روش تهیه آن به صورت بسیار نرم و آبکی بود که اتاقها را سفید می کردند و از خاک کوه نسار در اطراف روستا که قرمز رنگ بود برای ظرافت بیشتر حاشیه سازی کار می کردند که در اصطلاح به این کار حناو می گفتند.

چشمه های داخل روستای کیلانه شامل: چاوکه، کانی سرده، حوض شیخ، کانی هواس، کانی گویز، کانی لار و کانی خاتونی که اینها داخل آبادی هستند.ساکنین روستای کیلانه شامل 3 طایفه اورامی ها، شهسواری ها و گویلی ها می باشند.