آقا جلسه ای ها! - شیوا مارکت

وقتی اعضای هیأت مدیره باشگاه ها مسئولیت روشنی ندارند ، آقا جلسه ای ها!

بهناز میرمطهریان ، تا به حال به جلسات هفتگی هیأت مدیره باشگاه ها به خصوص پرسپولیس و استقلال فکر نموده اید؟ اعضایی که هفته به هفته جلسه می گذارند و بدون اینکه درباره مسئله مهمی تصمیم گیری نمایند، هر هفته این جلسات بدون خروجی را ادامه می دهند. به عنوان بالاترین نهاد یک باشگاه هم معرفی می شوند و گاهی آنقدر درباره وظایف خود سردرگم هستند که درباره مسائل فنی و هزار و یک موضوع دیگر اظهارنظر می نمایند جز آنچه باید. در نهایت هم وضعیت همین می گردد که می بینیم و هیأت مدیره باشگاه ها بدون هیچ آورده ای به حضور بی حاصل خود ادامه می دهند.

هیأت مدیره در فوتبال ایران، مفهوم گنگ و تعریف نشده ای دارد. اگر اسم و رسمش را کنار بگذاریم و از پز تأثیرگذاری اعضایش بگذریم، شاید حتی بتوانیم جمله معروفی که یکبار درباره کمیته فنی در این فوتبال زده شده را درباره هیأت مدیره باشگاه ها هم تکرار کنیم و بگوییم همان کشک است. نه کمتر و نه بیشتر! در باب نقش منفعل هیأت مدیره های فوتبالی اما عمق فاجعه آن جاست که دو باشگاه بزرگ ایران که به تعبیری ویترین فوتبال ایران هستند، در هیأت مدیره های خود از حضور اعضای تأثیرگذار بی بهره هستند.

باشگاه پرسپولیس را در نظر بگیرید که اعضای هیأت مدیره اش نه تنها گرهی از مسائل اقتصادی این تیم باز ننموده اند، بلکه اعضای هیأت مدیره با مصاحبه هایی علیه سرمربی تیم و دخالت در امور فنی، گاهی حتی تیم را به حاشیه هم می برند و مسائلی هم برای پرسپولیسی به وجود می آورند. تیم بدون حضور آن ها شاید حتی جهت پیروزیت را راحت تر و بی حاشیه تر طی کند.

بعد از رفتن گرشاسبی به دلیل ممنوعیت فعالیت بازنشستگان در مناصب دولتی، در ترکیب هیأت مدیره باشگاه هم تغییراتی ایجاد شد. حضور محمد نبی در هیأت مدیره باشگاه که همزمان رییس شرکت پیشکسوتان باشگاه هم هست، یکی از عجیب ترین انتخاب ها برای هیأت مدیره بود. او ریاست شرکتی را برعهده داشت که با حضور علی پروین و عده ای از پیشکسوتان باشگاه، بحث خرید پرسپولیس را مطرح نموده بودند.

نبی را حتی اگر به عنوان یک فعال اقتصادی به جمع اعضای هیأت مدیره پرسپولیس اضافه نموده بودند، باز هم او نتوانست نقش خود را به خوبی ایفا نماید و صرفاً انتخاب پرابهامش با توجه به موضع مخالفی که گفته می گردد نسبت به برانکو دارد، به خودی خود یک حاشیه برای تیم بود. ضمن اینکه همچنان این سوال بزرگ درباره نبی مطرح است که چرا نتوانسته به عنوان یکی از اعضای هیأت مدیره که با اهداف اقتصادی انتخاب شده است، آورده ای برای این باشگاه داشته باشد یا دست کم خبری درباره این نوع فعالیت هایش اعلام نشده است.

او در کنار جعفر کاشانی که سال هاست بدون اینکه کار مثبتی انجام داده باشد، هر بار به عنوان رییس هیأت مدیره انتخاب می گردد، به دامن زدن به حاشیه ها یاری کردند. برآیند همه حاشیه ها هم این شد که زمزمه ها درباره پرداخت نشدن پول برانکو به خاطر این است که او را خسته نمایند تا خودش از پرسپولیس جدا گردد و برود. هرچند که این فرضیه از سوی اعضای هیأت مدیره رد می گردد اما مصاحبه های گاه و بیگاه جعفر کاشانی علیه برانکو در کنار ادعای حمایت از کادرفنی، جنبه حمایتی هیأت مدیره را قدری غیرقابل باور می نماید.

فارغ از همه این بحث ها اما مروری بر عملکرد هیأت مدیره باشگاه پرسپولیس به وضوح نشان می دهد که هیچ گاه نتوانسته اند نقش خود را به معنی دقیق کلمه به عنوان هیأت مدیره باشگاه ایفا نمایند. آن هم در شرایطی که در بسیاری از باشگاه های حرفه ای جهان، اعضای هیأت مدیره معمولاً افرادی هستند که از نظر اقتصادی می توانند به باشگاه یاری نمایند اما در ایران به خصوص در دو باشگاه پرسپولیس و استقلال تا کنون چنین مفهومی بی معنی بوده است. اعضای هیأت مدیره بیشتر برای خرج کردن پول هایی که به باشگاه ها تزریق می گردد، انتخاب می شوند. بدون اینکه برنامه ای برای درآمدزایی داشته باشند یا ارتباطی برای تزریق پول.

در این امر وضعیت استقلال از پرسپولیس هم بدتر است. استقلال احمد سعادتمند را در سمت ریاست هیأت مدیره اش دارد. سمت او تا پیش از حضور در هیأت مدیره باشگاه چه بوده؟ مدیرکل دفتر توسعه آموزش پایه و استعدادیابی وزارت ورزش. او اما حتی در زمینه تخصصش هم نتوانسته در باشگاه استقلال تأثیرگذار باشد و دل استقلالی ها حداقل به این خوش باشد که بعد از حضور او در زمینه تیم های پایه رشد قابل توجهی داشته اند یا رویکرد تازه ای را الگو نموده اند.

اسماعیل خلیل زاده دیگر عضو هیأت مدیره باشگاه استقلال است که با توجه به سابقه کاری اش می توان حدس زد که با هدف پیشبرد اهداف اقتصادی به تیم اضافه شده است. او نایب رییس اتاق تعاون تهران و عضو شورای عالی پول بوده است اما آخرین مصاحبه امیرحسین فتحی به عنوان مدیرعامل باشگاه، درباره مسائل متعدد اقتصادی است که استقلالی ها با آن دست به گریبان هستند و این یعنی هیأت مدیره این باشگاه هم نتوانسته گرهی از مسائل اقتصادی باز کند و در این زمینه تأثیرگذار باشد. خلیل زاده در فوتبال رشت به عنوان کسی که بابت یاری های چند ده میلیونی اش به سپیدرود شناخته شده، بعید است توان اقتصادی در حد یاری های موثر به استقلال را داشته باشد. او بارها برای خرید سپیدرود در لیگ 2 و لیگ یک پیروز به انجام معامله نشد.

میرشاد ماجدی و کامران منزوی هم که شناخته شده تر هستند و سال هاست در فوتبال فعالیت می نمایند، هنوز نتوانسته اند نقش تأثیرگذاری در جایگاهی که هستند، داشته باشند. کامران منزوی البته اخیرا در مصاحبه هایش درباره فعالیت هایی جدی تر حرف زده و باید منتظر بمانیم تا رویکرد تازه او را ببینیم.

هیأت مدیره باشگاه های بزرگی چون استقلال و پرسپولیس که بالاترین بخش باشگاه است، وقتی این چنین سردرگم و بی برنامه است و وظایف خود را نمی داند، دیگر چه انتظاری می توان از باشگاه های دیگر یا سایر بخش های باشگاه داشت؟ چطور می توان انتظار اصلاح در باشگاه ها و فوتبال داشت؟

2 - 1

kurdeblog.ir: مجله سرگرمی و گردشگری