اختلال شخصیت نمایشی چیست؟

به گزارش شیوا مارکت، انگیزه - ورانشناسی - اختلال شخصیت نمایشی یا هیستریونیک از مجموعه شرایطی است که اختلال شخصیتی خوشه B یا دراماتیک نامیده می گردد. افراد مبتلا به این اختلال، احساسات ناپایدار، شدید و تصاویر تحریف شده ای از خود دارند. اعتمادبه نفس و خودباوری در افراد مبتلا به این اختلال به تصویب و تائید دیگران بستگی دارد و از احساسات واقعی خودشان ناشی نمی گردد. این افراد شدیداً خواستار این هستند که مورد توجه دیگران قرار بگیرند و اغلب رفتارهای آن ها برای جلب توجه دیگران، حالت نمایشی دارد. کلمه هیستریونیک به معنای نمایشی یا تئاتری است.

اختلال شخصیت نمایشی چیست؟

این اختلال در خانم ها نسبت به آقایان شایع تر است و معمولاً هنگام نوجوانی یا بلوغ زودرس رخ می دهد.

علائم اختلال شخصیت نمایشی

در بسیاری از موارد، افراد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی مهارت های اجتماعی خوبی دارند و از این مهارت ها برای جلب توجه دیگران استفاده می نمایند. فرد مبتلا به این اختلال ممکن است:

  • از اینکه در مرکز توجه دیگران نیست ناراحت باشد
  • لباس های تحریک آمیز بپوشد یا رفتارهای گمراه نماینده و زشتی داشته باشد
  • احساساتش را به سرعت تغییر دهد
  • بسیار احساساتی رفتار کند، یا احساسات اغراق آمیزی را بکار ببرد که هیچ صداقتی در آن ها نیست
  • بیش ازحد نگران ظاهر فیزیکی اش باشد
  • پیوسته به دنبال تائید و تصویب دیگران باشد
  • زودباور باشد و به راحتی توسط دیگران تحت تأثیر قرار بگیرد
  • بیش از حد به انتقاد یا عدم تصویب حساس باشد
  • آستانه تحمل کمی داشته باشد و از کارهای روتین سریع خسته گردد یا بیشتر پروژه ها را بدون تکمیل کردن رها کند
  • قبل از انجام کاری فکر نکند
  • تصمیمات عجولانه بگیرد
  • خود محور باشد و به ندرت نگران دیگران گردد
  • به سختی قادر به حفظ روابط باشد، روابطش کم عمق و جعلی به نظر برسد
  • برای جلب توجه دیگران، اقدام به تهدید یا خودکشی کند

علت اختلال شخصیت نمایشی

علت دقیق اختلال شخصیت نمایشی معین نیست، اما بسیاری از متخصصان بهداشت روان معتقدند که هر دو عامل اکتسابی و وراثتی، نقش مهمی را در توسعه آن ایفا می نمایند. برای مثال، گرایش به سمت اختلال شخصیت نمایشی بین اعضای خانواده نشان می دهد که استعداد ژنتیکی برای این اختلال ممکن است به ارث برده شده باشد. با این حال، فرزند خانواده مبتلا به این اختلال ممکن است به سادگی رفتارهای آموخته شده را تکرار کند.

عوامل محیطی دیگری که ممکن است از دلایل ابتلا به اختلال شخصیت نمایشی باشند (مانند نداشتن انتقاد یا تنبیه در کودکی، تحسین کودک هنگامی که رفتارهای مورد تائید خاصی را انجام می دهد و توجه بیش ازحد به کودک از طرف والدینش)، همه و همه منجر به سردرگمی کودک در خصوص اینکه کدام رفتار مورد تائید والدینش است می گردد.

اختلالات هیستریونیک معمولاً در رابطه با خلق وخوی فردی و سبک های روان شناختی و روش هایی که افراد برای مقابله با استرس می آموزند، توسعه می یابد.

راه های تشخیص اختلال هیستریونیک

تحقیقاتی که توسط انجمن روان پزشکی آمریکا و راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) صورت گرفت نشان داد، اختلال شخصیت هیستریونیک می تواند تشخیص داده گردد اگر:

  • تغییرات سریعی در احساسات فرد دیده می گردد، گرچه احساساتش اغلب فاقد عمق یا بافت هستند
  • ظاهر فیزیکی او اغلب برای جلب توجه دیگران است
  • سبک مکالمه فرد خودمحور، احساسی و فاقد جزئیات توصیفی است
  • فرد بسیار قابل پیش بینی باشد و به راحتی توسط دیگران تحت تأثیر قرار بگیرد
  • فرد عادت به تفسیر غلط احساسات و اهداف دیگران داشته و معتقد باشد روابط آن ها صمیمانه تر از چیزی است که در واقعیت نشان می دهند

باید قبل از تشخیص پزشک، فرد مظنون حداقل 5 مورد از این موارد و مواردی که در بخش علائم ذکر شد را دارا باشد. اگر علائم این اختلال شخصیتی وجود داشته باشد، پزشک با آنالیز کامل تاریخچه پزشکی و روان پزشکی فرد، آغاز به ارزیابی خواهد نمود. اگر علائم فیزیکی دیده گردد، برای اطمینان یافتن پزشک در خصوص اینکه بیماری جسمی علت این اختلال نیست، معاینه فیزیکی و آزمایشگاهی (تصویربرداری عصبی یا آزمایش خون) نیز ممکن است انجام گردد.

اگر پزشک برای این نشانه ها هیچ دلیل فیزیکی پیدا نکرد، ممکن است فرد را نزد روان پزشک، روانشناس یا متخصص مراقبت های بهداشتی که به طور خاص برای تشخیص و درمان بیماری های روانی آموزش دیده بفرستد. روان پزشکان و روانشناسان برای تشخیص اختلال شخصیت نمایشی از ابزارهای مصاحبه ای و تشخیصی استفاده می نمایند.

اختلال شخصیت نمایشی چگونه درمان می گردد؟

به طورکلی، افراد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی معتقدند نیازی به درمان ندارند. آن ها همچنین تمایل دارند در احساسات خود اغراق نموده و روال عادی که باعث می گردد پیگیری درمان آن ها سخت باشد را دوست ندارند. با این حال، اگر افسردگی ناشی از شکست در رابطه یا از دست دادن آن و یا مسائل دیگر ناشی از کارهایی که انجام داده اند آن ها را آزرده کند، ممکن است درخواست یاری نمایند. روش درمانی اختلال شخصیت نمایشی تا حد زیادی شبیه به اختلال شخصیتی وابسته بوده و شامل موارد زیر خواهد بود.

1. روان درمانی

به طورکلی، روان درمانی (نوعی مشاوره) اولین درمان اختلال نمایشی است. هدف این درمان یاری به بیمار برای کشف انگیزه ها و ترس های مربوط به افکار و رفتارش است و همچنین باعث می گردد بیمار، نحوه ارتباط با دیگران به شیوه های مثبت تر را یاد بگیرد.

2. دارو درمانی

دارو درمانی گاهی اوقات ممکن است به عنوان درمان برای سایر شرایطی استفاده گردد که ممکن است در این اختلال نیز حضورداشته باشند، مانند افسردگی و اضطراب.

عوارض اختلال شخصیت هیستریونیک

اختلال شخصیت هیستریونیک بر روابط اجتماعی، کاری و احساسی فرد و نحوه عکس العمل او، شکست ها و ضررها تأثیر می گذارد. افراد مبتلا به این اختلال نسبت به جمعیت عمومی، بیشتر از افسردگی رنج می برند.

چشم انداز افراد مبتلا به اختلال شخصیت هیستریونیک

بیشتر افراد مبتلا به این اختلال در اجتماع و در محیط کار عملکرد خوبی دارند، اما افرادی که از این اختلال شدیداً رنج می برند، ممکن است در زندگی روزمره خود مسائل عظیم تری داشته باشند.

آیا می توان از اختلال شخصیت نمایشی پیشگیری کرد؟

گرچه پیشگیری از اختلال شخصیت نمایشی ممکن نیست، درمان می تواند به فردی که مستعد ابتلا به این اختلال است اجازه دهد تا شیوه های کارآمدتری را برای برخورد با موقعیت ها یاد بگیرد.

آیا تا به امروز این بیماری را در خودتان یا اطرافیانتان مشاهده نموده اید؟ چگونه با این بیماری مقابله نموده اید؟ تجربیات خود را در بخش نظرات با ما و سایر مخاطبین انگیزه به اشتراک بگذارید.

برگرفته از: webmd

مجله واحدی: مجله واحدی: مجله گردشگری و مسافرتی

منبع: مجله انگیزه
انتشار: 6 شهریور 1400 بروزرسانی: 6 شهریور 1400 گردآورنده: shivamarket.ir شناسه مطلب: 23191

به "اختلال شخصیت نمایشی چیست؟" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "اختلال شخصیت نمایشی چیست؟"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید