اینجا دورترین نقطه مسکونی در دنیا است!

به گزارش شیوا مارکت، جزیره تریستان دا کونا | Tristan da Cunha

امروز می خواهیم در خصوص یکی از خاص ترین مناطق زمین صحبت کنیم که لقب دورترین نقطه مسکونی در دنیا را به خود اختصاص داده است. جزیره تریستان دا کونا در جنوب اقیانوس اطلس قرار گرفته و تنها 272 نفر جمعیت دارد. این جزیره فاصله بسیار زیادی از سایر مناطق مسکونی دارد و ساحل کیپ تاون که نزدیک ترین خشکی محسوب می گردد 2432 کیلومتر از آن فاصله دارد! اما چطور این جزیره دورافتاده در اقیانوس کشف شد؟ و چطور مردمانی تصمیم گرفتند در دورترین نقطه مسکونی در دنیا ساکن بشوند؟ در ادامه با خبرنگاران همراه باشید تا در خصوص جزیره تریستان دا کونا، دورترین نقطه مسکونی در دنیا بیشتر صحبت کنیم.

جزیره تریستان دا کونا کجاست؟

تریستان دا کونا که به اختصار تریستان نامیده می شود نام گروهی از جزایر آتشفشانی و هم نام جزیره اصلی و مهم این مجموعه است. تریستان دا کونا دورترین مجمع الجزایر مسکونی در جهان است و با ساحل کیپ تاون در آفریقای جنوبی 2432 کیلومتر، با جزیره سنت هلن 2161 کیلومتر و با ساحل جزایر فالکلند 3486 کیلومتر فاصله دارد. جزیره تریستان تنها 111 کیلومتر قطر و 98 کیلومتر مربع مساحت دارد و حدود 272 نفر جمعیت دارد. جالب است بدانید که دورترین نقطه مسکونی در جهان در واقع بخشی از سرزمین های فرادریایی بریتانیا محسوب می شود و ساکنین آن از کد پستی بریتانیا استفاده می نمایند!

جزیره تریستان چطور کشف شد؟

مجمع الجزایر تریستان دا کونا در سال 1506 توسط دریانورد پرتغالی به نام تریستائو دا کونا کشف شد و به همین دلیل هم نام جزیره اصلی به اسم او نامگذاری شد. اولین نشانه های سکونت و زندگی در این جزیره به حوالی سال 1643 و توسط خدمه و دریانوردان هلندی بر می شود. جزیره تریستان دا کونا در راستا کشتی هایی بود که از اروپا به اقیانوس هند می رفتند و در نتیجه این جزیره دورافتاده ناگهان مورد توجه همه نهاده شد. کمپانی هلندی هند شرقی به سرعت دو هیئت به این جزیره اعزام کرد. پس از آن انگلیسی ها و فرانسوی ها هم این کار را ادامه دادند. در سال های 1790-91 گروهی از دریانوردان انگلیسی در این جزیره زندگی می کردند و به شکار فوک دریایی مشغول بودند. شمار اندکی از آمریکایی ها هم در سال 1810 در جزیره تریستان دا کونا ساکن شدند و به شکار نهنگ پرداختند. در طول جنگ علیه بریتانیا، آمریکایی ها از این جزیره به عنوان پایگاه نظامی استفاده می کردند.

هنگامی که گردان نظامی جزیره تریستان دا کونا را ترک کرد یک سرجوخه و خانواده اش همچنان در جزیره باقی ماندند. به تدریج جمعیت متنوع که از نژادها و قومیت های مختلف بودند در این جزیره رشد کردند و جمعیت ساکن در دورترین نقطه مسکونی در جهان را به وجود آوردند.

سرنوشت غم انگیز جزیره

جنگ داخلی آمریکا ادامه شکار نهنگ را با مشکلاتی روبرو کرد. افتتاح کانال سوئز در سال 1869 و تغییر کشتی های بادبانی به کشتی های بخار باعث تغییر راستا حرکت کشتی ها در اقیانوس شد. در نتیجه، جزیره تریستان دا کونا دیگر در راستا تجاری دریایی قرار نداشت و با از دست دادن کاربری و اهمیت و صندلی سابق خود به جزیره ای دورافتاده تبدیل شد. اما بدترین سرنوشت در سال 1885 برای جزیره رقم خورد. در این سال شرایط جوی نامساعد و آب و هوای نامطلوب باعث کاهش محصول و غذا شد، یک کشتی که جمعیت زیادی از مردان جزیره را با خود حمل می کرد در دریا غرق شد و موش هایی که از غرق شدن کشتی جان سالم به در برده بودند تمام گندم های موجود در انبار کشتی را جویدند و کاشت آن ها را غیرممکن کردند. با این حال، باز هم ساکنین جزیره ترجیح دادند با هر سختی و مسئله ای که هست در این جزیره بمانند و به زندگی ادامه بدهند.

در جریان جنگ جهانی دوم مجمع الجزایر تریستان به عنوان ایستگاه هواشناسی نیروی دریایی سلطنتی و ایستگاه رادیویی برای نظارت و کنترل رفت و آمد کشتی ها و قایق های آلمانی مورد استفاده قرار می گرفت. با این حال، هنوز هم بلاهای جزیره ادامه داشت: انفجار آتفشفشان کوه کوئین ماری باعث تخلیه کل جمعیت ساکن در جزیره شد و از سال 1961 تا 1963 جمعیت جزیره به نزدیکی ساوت همپتون مهاجرت کردند.

دسترسی به دورترین نقطه مسکونی در جهان

در سال های اخیر کسب عنوان دورترین نقطه مسکونی در جهان باعث جلب توجه جهان و به ویژه گردشگران ماجراجو به این جزیره شده است. با این حال، دسترسی به جزیره اصلا و ابدا کار ساده ای نیست: در این جزیره هیچ فرودگاهی وجود ندارد، هیچ هتل، اقامتگاه و امکانات و خدمات خاصی برای گردشگران فراهم نشده است و از طرفی برای بازدید از جزیره تریستان دا کونا باید مجوز بگیرید. بله، در واقع اگر کسی آنقدر ماجراجو باشد که بخواهد به دورترین نقطه مسکونی زمین برود باید حداقل از یک سال قبل برنامه ریزی کند. همان طور که گفتیم هیچ راستا هوایی به جزیره وجود ندارد و تنها راه ارتباطی با جزیره قایق و کشتی است.

هیچ محدودیتی از نظر ملیت برای گردشگران وجود ندارد و در حالی که برای ورود به جزیره باید فرم درخواست پر کنید، اما عملا هیچ گونه ویزای رسمی وجود ندارد. مسئولین این جزیره باید به تک تک کسانی که قصد ورود به جزیره را دارند اجازه و مجوزنامه بدهند. البته هرکسی دلش نمی خواهد به این جزیره دورافتاده برود، اما اگر ماجراجو هستید یا برای فیلمبرداری و عکاسی می خواهید به این جزیره بروید کافی است به [email protected] ایمیل بزنید و به طور دقیق هدف از سفر، تاریخ احتمالی سفر، مدت اقامت، مکانی که می خواهید اقامت کنید و مشخصات فردی مثل اسم و سن و ملیت و … را برای آن ها بفرستید تا درخواستتان مورد آنالیز قرار بگیرد. اگر نویسنده هستید و می خواهید در مدت اقامت کتاب یا اثری خلق کنید که در خصوص جزیره است حتما باید در ایمیل خود به این موضوع اشاره کنید. فیلمسازان نیز برای فیلمبرداری و عکاسی در جزیره باید مجوز لازم را از مسئولین دریافت نمایند و مبلغی را بپردازند.

برای رسیدن به جزیره تریستان دا کونا می بایست به کیپ تاون، نزدیک ترین خشکی به جزیره بروید که حدود 2800 کیلومتر با آن فاصله دارد! از آن جا باید سوار کشتی شوید و با توجه به شرایط جوی و آب و هوا بین 5 تا 10 روز در راه باشید تا بالاخره به جزیره تریستان برسید. کشتی تحقیقاتی قطب جنوب SA Agulhas و کشتی های ماهیگیری Edinburgh and Baltic Trader چندین بار در سال راستا کیپ تاون و جزیره تریستان دا کونا را می پیمایند.

منبع: en.wikivoyage.org