تحریم دارو؛ بازی آمریکا با جان شهروندان ایرانی ، وقتی مدعی حقوق بشر، قوانین بین الملل را زیر پا می گذارد - شیوا مارکت

به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرنگاران؛ حق سلامتی یکی از حقوق بنیادین بشری در نظام بین المللی حقوق است که با به رسمیت شناختن این حق، دولت ها در برابر اتباع شان متعهد و مسیول به تامین و تضمین این حق هستند و با وجود اینکه دولت ها نسبت به تامین حق سلامتی شهروندان دیگر کشور ها مسیولیتی ندارند، اما اجازه ندارند با اقدامات خود منجر به ایجاد ضرر بر حق سلامتی دیگر شهروندان شوند حالا، اما تحریم ها علاوه بر اثراتی که بر سیاست ها و اهداف کلان کشور ها می گذارد در نهایت بصورت مستقیم و غیرمستقیم بر حق و حقوق شهروندان کشور های مورد تحریم ویژه حق سلامتی آن ها تاثیر منفی گذاشته است؛ در این خصوص ایران و شهروندان ایرانی نیز از این اثرات منفی تحریم ها دور نمانده اند و حالا در ایام شیوع جهانی ویروس کرونا، شهروندان ایران بیش از هر حق دیگری از حق سلامتی محروم مانده اند و این اتفاق خلاف اصول حقوق بشر است.

اولین اشاره مبانی جهانی به حق بر سلامت در 55منشور ملل متحد آمده است؛ بند ب این ماده می گوید: دولت ها متعهد به ترویج راه چاره هایی برای مسائل مربوط به سلامت هستند و در اساسنامه سازمان بهداشت جهانی، سلامتی را نه صرفاً به معنای فقدان بیماری بلکه در مفهوم سلامت کامل جسمی و روانی شناخته و هدف سازمان جهانی بهداشت را ارتقای سطح سلامتی تمام افراد جهان تا بالاترین حد ممکن است و مقدمه اساسنامه سازمان بهداشت جهانی، بهره مندی از بالاترین استاندارد قابل حصول سلامتی را یکی از حق های بنیادی هر انسانی می داند.

از طرفی کمیته حقوق مالی، اجتماعی و فرهنگی در تفسیر عمومی شماره 14 خود، دسترسی به دارو های اساسی را حقی بشری خوانده و این حق را اصلی ترین حق برای تحقق عالی ترین سطح قابل حصول سلامت جسمی و روانی می داند و البته در کنار همه این مواد، کمیسیون حقوق بشر ملل متحد نیز می گوید: دسترسی به دارو در بیماری های فراگیر لازمه تحقق حق بر سلامت است.

دولت ها موظف اند که دسترسی و امکان تهیه دارو ها را برای همه تضمین نمایند و از وجود محدودیت ها یا موانع در دسترسی به دارو های اساسی پیشگیری نمایند

در ادامه مواد و اصولی حقوق بشر که بر حق سلامت تاکید می نمایند باید به ماده 17 اعلامیه جهانی حقوق بشر اشاره نمود، که به حق بر سلامتی تأکید داشته است.

ماده 71 میثاق بین المللی حقوق مالی، اجتماعی و فرهنگی، حق هر فردی را به بهره مندی از بالاترین استاندارد قابل حصول سلامتی جسمی و روانی به رسمیت می شناسد.

ماده 7 کنوانسیون محو کلیه اشکال تبعیض نژادی، دولت های عضو را متعهد ساخته تا حق هر فردی را نسبت به سلامتی عمومی، مراقبت پزشکی، تأمین اجتماعی و خدمات اجتماعی تضمین نمایند. ماده 71 کنوانسیون محو کلیه اشکال تبعیض علیه زنان، دولت های عضو را مکلف به اتخاذ اقدامات مقتضی برای تضمین دسترسی یکسان زنان و مردان به خدمات مراقبت سلامتی کرده است؛ و این بخشی از اصول و موادی است که بر اساس حقوق بشر و قوانین سازمان ملل متحد لازم به اجراست و همه کشور ها متعهد در برابر آن؛ بطوریکه باید در راستا بهره مندی از این حق، هیچ مانع و محدودیتی برای افراد یا گروه هایی از افراد ایجاد ننمایند و یا موانع موجود را از بین ببرند و در برابر تعرض به و یا نقض این حق توسط ارکان یا مؤسسات دولتی یا اشخاص خصوصی از افراد و شهروندان خود حمایت کند و متعهد است تا اقدامات ضروری را برای برآورده ساختن احتیاج های افراد درخصوص سلامتی انجام دهد.

حال در کنار همه مواد و اصول باید گفت که هرگونه تحریم مالی که حق حیات را در مفهوم گسترده آن شامل حق برخورداری استاندارد از ضوابط مناسب زندگی، غذا، دارو، خدمات درمانی، پوشاک، مسکن و سایر ضروریات اولیه برای هر انسان به صورت کلی یا جزئی خدشه دار کند، ناقض این حق و حقوق بشر خواهد بود؛ دسترسی به انواع دارو و تجهیزات پزشکی برای کشف بیماری ها و درمان آن، جلوگیری از گسترش بیماری در بدن بیمار و سرایت به دیگران یکی از راه های تحقق حق سلامت انسانهاست و این مسأله در ایران بیش از پیش مهم است چراکه با توجه به آمار سازمان جهانی بهداشت، ایران در سال 2017 از لحاظ مصرف دارو در 10 کشور نخست جهان و دومین کشور در آسیا بعد از چین است.

طبق حق بر سلامت و همچنین حق دسترسی به دارو های اساسی، دولت ها موظف اند که دسترسی و امکان تهیه دارو ها را برای همه تضمین نمایند و از وجود محدودیت ها یا موانع در دسترسی به دارو های اساسی پیشگیری نمایند، اما با شیوع ویروس کرونا تأمین تجهیزات پزشکی و دارویی برای درمان بیماران کرونایی از سوی ایران، با دشواری های بسیاری روبرو شد چراکه دولت آمریکا، هر کشور و نهاد و شرکتی را که دست به معامله و مبادله کالا های پزشکی و درمانی با ایران بزند را مورد تحریم های ثانویه خود قرار می دهد و عملاً مانع صادرات دارو و تجهیزات پزشکی به ایران شده است؛ اقدامی که نقض حق بر سلامتی ایرانیان تلقی می گردد، گرچه گفته می گردد که دولت آمریکا معافیت هایی برای واردات بشردوستانه در نظام تحریم هایش علیه ایران در نظر گرفته است.

در تعریف تحریم های ثانویه باید گفت: در صورتی که تحریم نماینده بر دولت هایی که با کشور مورد تحریم به ایجاد رابطه مبادرت ورزیدند محدودیت و ممنوعیت اعمال کند تحریم ثانویه صورت می گیرد.

البته دولت آمریکا مدعی است که معافیت هایی برای واردات بشردوستانه در نظام تحریم هایش علیه ایران در نظر گرفته، اما آنچه بیشتر از معافیت ها منجر به زیان و محرومیت شهروندان ایرانی از حق سلامت شده،تحریم های گسترده علیه بانک های ایرانی است که توانایی ایران را در پرداخت هزینه واردات بشردوستانه محدود کرده و ایران را با مسائلی در زمینه تهیه دارو های مورد احتیاج شدید برای مقابله با کرونا، روبرو کرده است اقدامی که شهروندان ایرانی را از حق بهبودی سریع محروم میکند و این مصداق دقیق نقض حق سلامتی ایرانیان به دلیل تحریم های دولت آمریکاست.

تفطن: تفطن: گردشگری، تور لحظه آخری ارزان قیمت، بلیط، ویزا، هتل