تحلیل همزمان ژن ها با فناوری بارکدگذاری

به گزارش شیوا مارکت، دانشمندان آمریکایی، فناوری جدیدی را برای تحلیل همزمان ژن ها ابداع نموده اند که مبتنی بر روش بارکدگذاری است.

به گزارش خبرنگاران و به نقل از مدیکال اکسپرس، دانشمندان بیمارستان مونت سینا(Mount Sinai) آمریکا، فناوری جدیدی برای تحلیل همزمان عملکرد صدها ژن در سطح سلول ابداع نموده اند. این فناوری، مبتنی بر روش بارکدگذاری است و در آن از یک پروتئین جدید استفاده شده است.

از زمان کدگذاری نخستین ژنوم انسانی در اوایل سال 2000، مجموعه ای شامل 20 هزار ژن کدگذاری شده معین شدند که دانشمندان هنوز نتوانسته اند عملنمودهای انفرادی آنها را معین نمایند. بدون وجود این اطلاعات، درک چگونگی عملکرد ژنوم های انسان و نحوه استفاده از آنها برای پیش بینی، پیشگیری و حتی درمان بیماری، محدود می گردد.

دانشمندان در سال های 2012 و 2013، روش جدیدی برای ویرایش ژن های موسوم به کریسپر ابداع کردند که می توان از آن برای مشخص عملکرد ژن استفاده کرد. کریسپر توانست دنیا را متحول کند اما پژوهشگران هنوز در استفاده از این روش برای آنالیز ژن ها و نقش احتمالی آنها، با چالش هایی روبرو هستند.

روش جدید دانشمندان مونت سینا، چالش های تحلیل ژنوم را در مقیاس بی سابقه ای مورد آنالیز قرار می دهد. این پژوهش، ابزار جدیدی را برای بارکدگذاری و ردیابی ژن های متفاوت کریسپر با استفاده از پروتئین هایی موسوم به اپیتوپ (epitope) ارائه می دهد. بارکدهای اپیتوپ، این امکان را فراهم می نمایند که از ژن های کریسپر به همراه هم استفاده گردد.

اگرچه فناوری هایی برای ردیابی ژن کریسپر وجود دارد اما این روش ها بر DNA به عنوان یک بارکد تکیه می نمایند و امکان آنالیز عملکرد ژن را با دقت کمتری فراهم می نمایند. پژوهشگران با این روش جدید توانستند روش جامع تری را برای معین کردن اثرات زیستی هر ژنوم نشان دهند.

پژوهشگران از این فناوری برای آنالیز ژن های مورد احتیاج سیستم ایمنی استفاده کردند تا آنها را در برابر سرطان حفظ نمایند.

برایان براون(Brian Brown)، استادیار علوم ژنتیک و یکی از نویسندگان این پژوهش گفت: هنوز باید کارهای بسیاری در مورد این پژوهش انجام شوند تا به درک کامل ژنوم انسان یاری نمایند. ما هنوز عملکرد و نحوه ارتباط بسیاری از ژن ها را نمی دانیم. روش ما، می تواند به اهداف مرتبط با این حوزه سرعت دهد و به کشف ژن های عامل بیماری و داروهای جدید یاری کند.

مقاله این پژوهش، در مجله Cell به چاپ رسید.