خودکشی دخترک ایلامی و مثله کردن عمه مارک تواین

به گزارش شیوا مارکت، عباس عبدی در اعتماد نوشت: تا به حال یکی دو بار از این داستان برای بیان مقصود خود استفاده نموده ام. داستانی که نمی دانم درست است یا ساختگی است، ولی مفهوم آن مهم است. یکی از دوستان مارک تواین نویسنده آمریکایی نقل می نماید که به دیدن او رفته بود. تواین می گوید که می خواهی ویژگی های اخلاقی افراد طبقات مرفه را بدانی؟ من امروز ساعت 5 بعد از ظهر از سوی یکی از خانم های ثروتمند دعوت به مهمانی عصرانه شده ام که طبعاً افراد مشهور آنجا زیاد هستند. تو را می برم تا متوجه شوی؛ ولی با نیم ساعت تأخیر می رویم.

در ساعت 5/5 به منزل آن خانم ثروتمند می رود و در بدو ورود آن خانم برای خوشامدگویی به مارک تواین جلوی در می آید. مارک تواین می گوید که ببخشید که با تأخیر آمدم. چون من داشتم عمه ام را می کشتم و بدنش را مثله می کردم و دستانم را می شستم، لذا قدری معطل شدم. خانم میزبان با خنده رویی گفت: هیچ اشکالی ندارد، قدمتان به روی چشم بفرمایید داخل؟! مارک تواین به دوست همراهش گفت که این ها همین طور هستند. اصلاً گوش نمی کنند که تو چه می گویی. گوش هم کنند، محتوا برایشان مهم نیست. حالا قضیه مدیران در جامعه ایران شده است. می پرسید چطور؟

در این روز ها دو گزارش دیدم که مرا به یاد این داستان انداخت. اولی سخنان رییس سازمان مالیاتی کشور یا در همین ردیف، در یک گفتگوی زنده تلویزیونی است که در باره فرار مالیاتی بعضی از واردکنندگان خودرو افشاگری می نماید و می گوید بعضی اشخاصی وارد کننده خودرو 860 میلیارد تومان فرار مالیاتی داشته اند، 3049 مودی مالیاتی شناسایی که 6300 میلیارد تومان از آن ها مطالبه مالیاتی کردیم.

در ادامه شرح می دهد که تمام کوشش ها برای انصراف ما از این پیگیری ها شروع شد. سپس برای پیگیری مالیاتی به محل می فرایند تا اطلاعات جمع کنند، که مدارک را در حضور مأموران آتش می زنند. یا اینکه که کسی در سال 1392 فوت نموده و در سال 1394 به نام وی ارز خرید و فروش شده است؟! در زیرنویس آورده که هنوز برنامه وی تمام نشده بود که از کار برکنار و اخراج شد؟!

مورد دیگر که بازتاب بیشتری داشت خودکشی یک دختر 12 ساله در ایلام بود که گفته شد به علت فقر و ناداری دست به چنین اقدامی زده است. جزییاتی که از زندگی خانواده این دختربچه منتشر شده تأسف آور است. تا اینجای ماجرا اتفاق مهم سکوت مسئولین و صاحبان قدرت در برابر این رویداد ها است. دقیقاً مثل سکوت و خوش آمدگویی همان خانم ثروتمند به مارک تواین است. گویی که یا نشنیده اند یا گمان می کنند که هیچ اتفاقی نیافتاده است.

بنده نمی دانم که آیا سخنان آن آقا در تلویزیون درست است یا خیر؟ ولی دو نکته را به طور قطع می دانم. اول اینکه بخش مهمی از مردم آن را باور نموده و بر این اساس داوری خواهند کرد. دوم اینکه عدم رسیدگی به این ادعا ها نه تنها نشان دهنده وجود فساد است، بلکه فساد را ریشه ای و نظام مند و حتی عادی جلوه خواهد داد.

اگر در یک جامعه سالم باشیم و کسی این سخنان را بگوید، مثل بمب منفجر می گردد. فوری دستگاه قضایی، رسانه ها، مقامات حکومتی واکنش نشان خواهند داد و خواستار ذکر جزییات و نام ها خواهند شد. فوری پلیس وارد ماجرا می گردد یا تأیید می نماید یا تکذیب و اجازه نمی دهد که ادعا ها به صورت استخوان لای زخم بماند.

در خصوص خودکشی آن دختربچه 12 ساله دیگر نمی توان چه گفت، که آه از نهاد کسی در نمی آید؟ درست است که یک مقام استانی اقدامی نموده است ولی این ها کفایت نمی نماید. این نحوه برخورد را که با آموزه های دینی مقایسه کنیم خجالت زده خواهیم شد.

پرسش این است که چه می توان کرد؟ پیشنهاد می گردد که قانونی تصویب گردد که هر مقامی در سطح فرماندار یا بخشدار که کسی در حوزه مسئولیت او از تاریخ معینی با شرایط فقر و فاقد حداقل شرایط زندگی شرافتمندانه بود، از کار دولتی برای همواره برکنار گردد مگر اینکه پیش تر موضوع را به مقامات بالاتر یا ذیربط خود ارجاع داده باشد و اگر مقام بالاتر رسیدگی ننموده باشد، او برکنار گردد و به همین ترتیب عمل گردد. در هر حال وجود چنین مواردی باید با عزل و مجازات کسانی همراه گردد.

در خصوص افشاگری های مرسوم نیز قانونی تصویب گردد که هر کس به وسیله صداوسیما، مطبوعات و فضای مجازی که رسانه رسمی محسوب می شوند، افشاگری کند، دستگاه قضایی موظف است خارج از نوبت ادعای او را به صورت علنی رسیدگی و سایر رسانه ها نیز مجاز هستند تا پیش از شروع رسیدگی رسمی هر گونه اخبار و اظهار نظری را در باره آن افشاگری منتشر کنند و مصون از تعقیب هستند. ببینیم در این روز های کرونایی این دو ایده عملی می گردد؟ احتمالاً خیر؟!