شناگر المپیکی ایران: تحصیل و ورزش را فدای یکدیگر نمی کنم

به گزارش شیوا مارکت، نوجوان نابغه 16 ساله ایران که چهره و رفتارش کمی ما را به یاد هری پاتر معروف رمان های رولینگ می اندازد و تا به حال توانسته به عنوان کوچکترین ورزشکار و عضو کاروان ایران در المپیک و بازی های آسیایی حضور داشته باشد. شناگری که می تواند برای ایران ارمغان آور نخستین مدال ها باشد اما به شرطی که مسئولین بخواهند و حمایتش کنند.

به گزارش خبرنگاران، آریا نسیمی شاد پسر نوجوان مشهدی است که در رقابت های المپیک ریو پیروز شد در کنار شناگران برتر جهان به آب بزند. وی بعد از تجربه المپیک با حضور در خبرنگاران به همراه پدر خود به گفت وگو پرداخت.

وی در مورد نخستین تجربه خود در المپیک و حضور در ریو گفت: از زمانی که به ریو رسیدیم حدود 6 روز تا زمان مسابقه فرصت داشتم و با توجه به این که زمان مسابقات ساعت 13 بود من نیز هر روز در همان ساعت تمرین داشتم البته اینکه باید تنها تمرین می کردم کمی سخت بود چون دیگر کشورها گروهی به تمرین می پرداختند اما من نیز سعی می کردم بیشتر به دنبال حفظ آمادگی خود باشم. سه شنبه، روز مسابقه بود؛ استرس داشتم اما نه آنقدر زیاد، فقط در حد نام المپیک زیرا من دقیقا یک سال پیش در مسابقات قهرمانی جهان به دلیل استرس به مشکل خوردم و نتوانستم نتیجه ای که مدنظرم بود را به دست آورم. به همین دلیل طی یک سال گذشته روی استرس خود کار کردم تا دیگر در عرصه های بزرگ و جهانی به مشکل برنخورم.

وی ادامه داد: از زمان شروع مسابقه فقط و فقط به مسابقه ای که در آن حضور داشتم فکر می کردم، به طور مثال سال گذشته در قهرمانی جهان در حین شنا حواس من به تماشاچیان و بقیه شناگران بود و این باعث شد که نتیجه خوبی کسب نکنم اما در المپیک فقط و فقط به جهت فکر می کردم و این که بتوانم به خوبی شنا کنم.

شناگر المپیکی درباره حریفان خود اعلام کرد: البته که نتیجه بقیه شناگران برای من مهم نبود اما با توجه به اینکه شناگری از قرقیزستان یکی از حریفان و رقیبان همیشگی من است، نیز در این مسابقه حضور داشت. در مسابقات پیشین گاهی من پیروز به دریافت او می شدم و گاهی او می توانست بر من غلبه کند که متاسفانه در المپیک نیز وی توانست از من جلو بزند.

نسیمی شاد گفت: تا یک ماه قبل از شروع المپیک تعیین نبود چه کسی در ریو حاضر خواهد شد و به همین دلیل به محض این که به عنوان شناگر ایران در المپیک انتخاب شدم تمرینات خود را شروع کردم اما به هر حال نمی توانستیم منتظر نتیجه خاص باشیم.

انتخاب روش گلخانه ای یا زیرساختی

وی درخصوص آینده شنا اظهار کرد: برای پرورش ورزشکاران و شناگران دو روش وجود دارد، یک اینکه به روش گلخانه ای عمل کنیم، مانند کشور مصر و یا اینکه از پایه و زیرساخت شروع به کار کنیم که در روش گلخانه ای سریعتر به نتیجه می رسیم ولی قطعا پشتوانه ای در کشور نخواهیم داشت اما در روش زیرساختی آینده این رشته تامین خواهد بود.

شناگر نوجوان مشهدی افزود: به طور مثال کشور مصر، نزدیک به 40 شناگر خود را انتخاب کرده و به کشور آمریکا برده است و تمرینات و مسابقات این شناگران درآنجا پیگیری می شود. زیرا آمریکا و استرالیا مهد پرورش شناگران برتر جهان هستند و همین موضوع باعث شده تا تیم مصر بسیار پیشرفت کند و در بخش جوانان تیمی به فینال قهرمانی جهان برسند و این نشان از آمادگی تمامی اعضاء تیم دارد که این کار بسیار مشکل است و حتی بدون مدال دریافت نیز حضور در فینال بسیار با ارزش است.

وی تاکید کرد: متاسفانه ما زیرساخت نداریم و از آن طرف هیچ برنامه ای هم برای ایجاد و توسعه زیرساخت نداریم. به همین دلیل مربیان و کارشناسان می گویند برای اینکه بتوانم به مدال برسم باید از ایران بروم و در کشورهایی مثل آمریکا و استرالیا تمرین کنم. ما در ایران در بسکمک از بحث ها بسیار از کشورهای دیگر عقب هستیم، چه در بحث استخر و چه در مباحث علم تمرین، تغذیه و تعداد مسابقات.

فشردگی مسابقات، دلیل نرسیدن به رکورد بود

آریا نسیمی شاد همچنین در ادامه در مورد عدم پیروزیتش در ثبت رکورد خود در ریو گفت: دوست داشتم در المپیک رکورد خودم را بزنم اما زمانی که دیدم با رکورد 2 و 20 رفتم زیاد تعجب نکردم، در شنا به این شکل است که 6 ماه از فصل را به تمرین سخت پرداخته و یک ماه آخر نزدیک به مسابقات را سبک تمرین می کنیم تا ذخایر و انرژی برای رقابت داشته باشیم و این موضوع سالی دو بار اتفاق می افتد اما برای من شرایط طوری رقم خورد که در طول سه ماه باید سه بار این دوره را انجام می دادم. در ابتدا برای دریافت ورودی به مسابقات دبی رفتم که پیروز نشدم پس ازآن به فاصله یک ماه به مجارستان رفتم تا کسب سهمیه کنم و یک ماه بعد نیز مسابقات المپیک شرکت کردم و به همین دلیل خیلی انتظار نداشتم کار خارق العاده ای انجام دهم اما اگر در ماده 200 متر بیشتر تمرین می کردم، می توانستم به رکوردم نزدیک شوم.

وی در مورد شرایط میزبانی کشور برزیل نیز شرح داد: با توجه به اینکه تعداد زیادی شرکت کننده و همراه در المپیک حضور دارند، ساماندهی این تعداد و ارائه خدمات عالی و با کیفیت قطعا سخت است و نمی توان توقع شرایط فوق العاده داشت اما ورزشکاران دیگر اعتقاد داشتند که نسبت به المپیک لندن بسیار ضعیف تر بوده است ولی از این بابت من مسئله ای نداشتم.

نسیمی شاد با اشاره به شرایط رفاهی در ریو گفت: از لحاظ تغذیه نیز من با مسئله ای روبرو نشدم اما ورزشکاران دیگر کاروان ایران چندان راضی نبودند. خوشبختانه از من دزدی صورت نگرفت اما از چند نفر از بچه های کاروان و همین طور تیم شنای آمریکا دزدی شده بود به همین دلیل توصیه شده بود که تنها در دهکده تردد نکنیم و مواظب وسایلمان باشیم. در مورد لباس ها هم خدا را شکر مناسب بود و عموما راضی بودند و چند کشور نیز توجهشان به لباس ها ما جلب شده بود و تعریف می کردند.

درس و ورزش قهرمانی در کنار هم

آریا نسیمی شاد درباره ادامه تحصیل خود و پرداختن به ورزش قهرمانی اعلام کرد: در حال حاضر دوم تجربی هستم و دوست دارم پزشکی بخوانم خوشبختانه پدر و مادرم برای انتخاب رشته به من اجبار نکردند اما هدف من ادامه تحصیل در رشته پزشکی است. همیشه عده ای می گفتند که نمی توانم ورزش قهرمانی و تحصیل را در کنار یکدیگر داشته باشم اما می بینید که این رخ داد و در حال حاضر نیز معدل من 19.30 است و خدا رو شکر شرایط خوبی دارم.

وی افزود: در زمان بازگشایی مدارس برنامه مخصوصی دارم. در روزهای زوج صبح تا ساعت 14 مدرسه هستم و پس ازآن استراحت می کنم و ساعت 16:30 تا 20 تمرین می کنم. و بعد از آن نیز اگر درس داشته باشم مشغول آن می شوم. در روزهای فرد نیز 5 صبح تا ساعت7 به تمرین می پردازم، 7 تا 14:30 مدرسه هستم و بعد از آن 15:30 تا 17 تمرین بدنسازی دارم و دوباره از ساعت 17 تا 20 تمرین شنا می کنم و بعداز آن نیز زمانی برای درس خواندن خواهم داشت.

نسیمی شاد شرح داد: من بی خیال درس نمی شوم و هر دوی یعنی هم تحصیل و هم ورزش قهرمانی را در کنار یکدیگر می خواهم. برای من هیچ کدام اولویت بر دیگری ندارد و تحصیل و ورزش نیز در یک سطح هستند. حاضر نیستم هیچ یک را فدای دیگری کنم و تا جایی که بتوانم با قدرت در هر دو زمینه پیش می روم و به این جهت ادامه می دهم.

فعلا رسیدن به نیمه نهایی هدف من است نه مدال

وی گفت: از همین الان به المپیک 2020 فکر می کنم. کسب مدال که خواسته بسیار بزرگی است اما شناگر ایران اگر بتواند به نیمه نهایی نیز برسد کار بسیار سخت و بزرگی انجام داده است. مانند حسن تفتیان که توانست برای اولین بار در دوی سرعت المپیک حضور داشته باشد و اگر این اتفاق برای من بیافتد قطعا بسیار خوب است. من تا دو سال و نیم قبل با مشتاق به عنوان مربی کار می کردم و بعد از آن نیز همراه با تیم ملی و چهار شناگر دیگر به تمرین پرداختیم و در آن سال ها تابستان ها در تهران بودم و در طول سال تحصیلی نیز برنامه های تیم ملی برایم ایمیل می شد و آنها را در مشهد زیر نظر مربی پیگیری می کردم.

نسیمی شاد در مورد نیاز تیم ملی به مربی خارجی اعلام کرد: قطعا مربی خارجی بسیار تاثیرگذار است و از لحاظ علمی بسیار جلوتر هستند و می توانند کمک بسیار زیادی به ورزشکار کند اما بیشتر عملکرد ورزشکاران ما بر روی غیرت و خواستشان است اما در بحث علمی قوی نیستیم و به همین دلیل است که بعضی از نتایج ضعیف را کسب می کنیم.

وی افزود: حضور مربی خارجی نزدیک به ماهی 30 تا 40 میلیون تومان هزینه دارد که برای فدراسیون رقم بسیار بالایی است و نمی تواند چنین هزینه ای را پرداخت کند اما برگزاری دوره های بازآموزی و پیشرفته برای مربیان ایرانی می تواند راهگشا باشد.

بودجه فدراسیون شنا کم است

شناگر المپیکی ایران گفت: نمی توانم درک کنم که چرا بودجه فدراسیونی مانند شنا باید دو میلیارد تومان باشد اما کشتی 12-13 میلیارد بودجه داشته باشد و باز هم این مبلغ برای فدراسیون کشتی کم باشد. در کشورهای توسعه یافته یک سری از رشته ها مستقیما زیر نظر دولت هستند زیرا نیاز به حمایت مالی دولت دارند اما یک سری رشته ها مانند فوتبال آنقدر اسپانسر و بحث مالی قوی دارند که دیگر بودجه دولت به آن ها تعلق نمی گیرد. قطعا رشته هایی مانند ژیمناستیک، شنا و دوومیدانی نیاز به حمایت های بیشتر دولت دارند زیرا تاثیر بسیار زیادی نیز بر روی دیگر ورزش ها و نیز ورزش همگانی کشور دارند.

وی ادامه داد: در استخر سعدآباد تمرین می کنم که طول آن 33 متر است و همین موضوع باعث می شود تا در مسابقات بین المللی به مشکل برخورد کنم و به همین خاطر در المپیک نتوانستم 50 متر اول را سریعتر بروم.

نسیمی شاد یادآور شد: هدف من از حضور در المپیک یاد دریافت بود و چیزهایی را که از دیگر شناگران دیگر کشورها و قهرمانان آموختم مسائل فنی بود و دقت زیادی به این موضوعات داشتم و قصد داشتم تا متوجه این شوم که آن ها چه کاری انجام می دهند که ما نمی توانیم و با توجه به همین موضوع بتوانم آن ها را در تمرینات خود پیاده کرده و با مدیران در میان بگذارم و از این بابت می توان گفت که دست پر بازگشتم.

وی با اشاره به رقیبان خود در مسابقات بین المللی اظهار کرد: رقیبان چهار سال آینده تقریبا همگی هستند. در ماده 200 متر قورباغه من کوچکترین شرکت کننده بودم و در این میان تا 15 سال بالاتر نیز حضور داشتند اما اکثر آن ها نیز در چهار سال آینده به عنوان رقیب من حضور خواهند داشت.

وی افزود: به طور مثال شناگر سنگاپوری که توانست بر فلپس غلبه کند تمرینات خود را در آمریکا می گذراند زیرا آنجا رقابت بسیار زیاد است و به همین دلیل پیشرفت بسیار اتفاق می افتد. کمپ های بسیار بزرگی وجود دارد و همه چیز کامل در اختیار ورزشکار است تا بتواند توانایی خود را بروز داده و آن را توسعه دهد.

آریا نسیمی شاد درخصوص داشتن الگو در ورزش شنا شرح داد: نمی توان بگویم که مایکل فلپس الگوی من است البته وی یک اسطوره در شنای جهانست اما چند نفر در ماده قورباغه هستند که عملکرد آنها را بیشتر نگاه کرده و سعی می کنم تکنیک آن ها را زیر نظر داشته باشم. مایکل فلپس به طور تقریب هفته ای 140 کیلومتر شنا می کند این در حالی است که ما حتی این مقدار را راه هم نمی رویم و با توجه به تمرینات بسیار سنگین روزی 12 هزار کالری مصرف می کند اما ما تمرینات بسیار سبک تری داریم. من حدود 4000 کالری در روز مصرف می کنم و تا 10 کیلومتر نیز بعضی از اوقات شنا کردم.

وی درمورد شرایط اردوهای تیم ملی در تهران نیز اعلام کرد: زمانی که در مشهد حضور ندارم در خوابگاه ورزشگاه آزادی ساکن هستم و بعضی از اوقات نیز در خوابگاه ورزشگاه شیرودی حضور داریم. شرایط تغذیه ای خیلی خوب نیست ولی با همان تغذیه به تمرینات می پردازیم. از لحاظ مکان نیز خوابگاه سال گذشته مسائل بسیار زیادی داشت و با توجه به اینکه اقدام به تعمیر خوابگاه کرده بودند، متاسفانه در شرایط بنایی و رنگ کردن در اردو حضور داشتیم.

یک شناگر می تواند به جای چندین تیم مدال بگیرد

ملی پوش شنا درخصوص علمکرد فدراسیون و حمایت از ورزشکاران گفت: فدراسیون تمام تلاش خود را کرد. خوشبختانه همه مسئولین فدراسیون در شنا فعالیت می کنند و کاملا شرایط ورزشکار را درک می کنند. اما وزارت دید درستی به فدراسیون شنا ندارد، در المپیک در رشته شنا 96 مدال توزیع می شود که امسال آمریکا توانست 35 مدال را از آن خود کند. در واقع می توان گفت یک رشته برای کل کاروان ورزشی کشور کافی است . قزاقستان برای نخستین بار توانست در ماده 200 متر طلا بگیرد و همین ورزشکار در مسابقات آسیایی اینچئون توانست در ماده های 50، 100 و 200 متر مدال طلا کسب کند در واقع یک ورزشکار می تواند جور سه تیم ورزشی کامل را بکشد و این در صورتی است که روی یک نفر سرمایه گذاری شود. وزارت باید به ورزش های پایه نگاهش را تغییر دهد زیرا این ورزش ها تاثیر بسیار زیادی بر ورزش کشور دارد.

نسیمی شاد یادآور شد: مسابقات آسیایی 2018 اندونزی را در پیش داریم، این مسابقات ورودی ندارد و ایران می تواند به تعداد مورد نظر، شناگر بفرستد و من حتما در این مسابقات حضور خواهم داشت. هدف اول من این است که در مسابقات آسیایی به فینال برسیم. تا به حال در تاریخ شنای کشور کسب مدال نداشتیم و فقط در سال 53 یکی از شناگران ایران در مسابقاتی که در ایران برگزار شد به مقام چهارم رسید و در سال 2010 نیز علیرضایی جایگاه چهارم را کسب کرد.

وی گفت: رسیدن به فینال خیلی پیچیده نیست اما کسب مدال کار را سخت می کند. در ماده 200 متر قورباغه شناگران قزاقستان و ژاپن در فینال حضور داشتند و همین شناگران نیز در مسابقات آسیایی حضور خواهند داشت و به همین دلیل اگر کسی بتواند در آسیا مدال کسب کند قطعا در المپیک نیز می تواند مدال بگیرد. من هنوز فرصت زیادی برای کسب مدال دارم و حتی تا سال 2030 نیز این فرصت را دارم. امیدواریم بتوانیم با برنامه ریزی مناسب و حمایت بهترین عملکرد را داشته باشیم.

حاضر نیستم برای هیچ کشور دیگری شنا کنم

آریا نسیمی شاد در مورد پیشنهاد از کشورهای دیگر اعلام کرد: اگر پیشنهاد از کشور دیگر باشد هرگز حاضر نیستم برای کشور دیگری شنا کنم زیرا کار درستی نیست. اما اینکه در کشور دیگری تمرین کنم و برای کشور خودم به مسابقات بروم اتفاق خوبی خواهد بود. البته شنا اصلا ورزش پول سازی نیست مگر اینکه مانند فلپس اسطوره باشد و بتواند قراردادهای بسیار بالایی را ببندد و یا برای کشورهای عربی به رقابت بپردازد.

ملی پوش شنا گفت: اگر ورزشکاران حمایت شوند، هیچ کسی به فکر مهاجرت نمی افتد و دلشان می خواهد برای کشور خود به میدان برود اما برای پیشرفت و آموختن بیشتر قطعا نیاز داریم تا در کشورهای صاحب نام به تمرین بپردازیم تا بتوانیم برای کشور خود به مقام های بالا دست یابیم.

نیاز آریا به حمایت دولت

پدر آریا نسیمی شاد شناگر المپیکی ایران نیز در این جلسه اعلام کرد: مربیان و فدراسیون به من گفته اند که دیگر آریا نمی توانند در ایران ادامه دهد و این صحبت کارشناسان است و از آن طرف رشته ای نیست که خانواده بتواند از پس هزینه های آن بر بیاید و بسیار سنگین است.

وی ادامه داد: در مورد کسب افتخار و مدال بحث منافع ملی به میان است و به همین دلیل باید همه از جمله دولت و فدراسیون و مسئولین تلاش کنند تا بتوانیم برای ایران افتخارآفرینی کنیم. بخش خصوصی نیز تا حدی می تواند کمک کند و آن ها نیز از لحاظ مالی در مضیقه هستند و اگر بخش خصوصی و باشگاه موج های آبی اگر وارد کار نمی شد شاید آریا به اینجا هم نمی رسید.

پدر آریا همچنین گفت: وزیر ورزش و مسئولین مربوطه باید به این نتیجه برسند که چند ورزشکار ما در سن و رکورد مناسب قرار دارند و قطعا اگر حمایت بشوند برای چهار و یا هشت سال آینده قطعا می توانند نتایج خوبی را برای کشور داشته باشند.

نیاز به حمایت دانشگاه های مشهد برای ارائه استخر

وی با اشاره به کوچکترین و اصلی ترین نیاز فرزندش برای پیشرفت شرح داد: من به رئیس دانشگاه فردوسی و دانشگاه علوم پزشکی پیامی دارم و این که این دو دانشگاه تنها استخرهای 50 متر مشهد را دارند که تنها در اختیار خود دانشگاه ها است. البته که برای مدیریت، منافع دانشگاه ها در اولویت است ولی در بحث ملی نیاز به حمایت و همراهی همه ارگان ها داریم و اگر یکی از این استخرها در یکی از ساعت های بدون استفاده خود، استخر را در اختیار شناگران قهرمان و آریا قرار دهد کمک بسیار بزرگی به آن ها کرده است.

پدر آریا ادامه داد: قطعا روزی دو ساعت حضور در استخر درخواست زیادی نیست و با توجه به اینکه آریا تجربه در تمرین در ساعت های غیر متعارف و سخت نیز دارد حتی 5 صبح هم می تواند تمرینات خود را در این استخرها دنبال کند. امیدواریم این اتفاق بیافتد و هیات شنا نیز در مقابل، می تواند به دانشگاه ها خدمات لازم را ارائه دهد. در کشوری مثل استرالیا، بزرگترین تیم های دانشگاهی حضور دارند که در سطوح ملی و بین المللی به رقابت می پردازند و قطعا دانشگاه ها می توانند در این زمینه همکاری بسیار خوب و بزرگی داشته باشند. و در کنار آن از زیرساخت های در اختیار آنها نیز استفاده بهینه شود.

وی اعلام کرد: تیم شنای آمریکا توانست در یک دوره المپیک 16 مدال کسب کند این در مقابل مدال های طلای ایران در طول تاریخ است و این نشان می دهد اگر ما در بعضی از رشته های پرمدال تمرکز بسیار بالایی داشته باشیم و هزینه کنیم قطعا به نتیجه خواهیم رسید.

وی یادآور شد: در بازی های آسیایی پیشین نیز آریا با 14 سال سن به عنوان کوچک ترین عضو کاروان ایران بود وآن زمان هم با توجه به استعداد و توانایی آریا بحث حمایت و سرمایه گذاری بر روی او مطرح شد اما خیلی زود به فراموشی سپرده شد. در حال حاضر نیز شرایط به همین شکل است و اگر دست به کار نشویم چهار سال دیگر نیز به زودی خواهد رسید و دوباره همین صحبت ها گفته می شود و دوباره ما حسرت مدال را خواهیم خورد.

راه حلی برای حمایت از قهرمانان

پدر آریا نسیمی شاد همچنین با بیان اینکه راهکاری برای تامین بودجه جهت استعدادیابی و پرورش قهرمانان وجود دارد اظهار کرد: ما در مشهد به طور تقریبی 80 استخر داریم و اگر یک سازمان مربوطه و بالا دست تصمیم بگیرد که تنها سه درصد به قیمت هر بلیت اضافه شود در مجموع رقم بسیار بالایی می شود و این سه درصد به طور مثال به هیات شنا به عنوان مسئول شنا یک استان تعلق گیرد و این مبلغ صرف پرورش استعدادها و نیز ساخت زیرساخت ها شود. برای من مراجعه کننده فرقی نمی کند قیمت ده هزار تومان برای بلیت پرداخت کنم یا ده هزار و 300 تومان اما در مجموع رقم بسیار قابل توجه ای می شود که این طرح می تواند در همه رشته های ورزشی پیاده شود و می تواند کمک زیادی به آینده ورزش استان و کشور باشد.

وی ادامه داد: با شناختی که از آریا داشتم می دانستم که همیشه می خواهد اولین باشد و این پتانسیل را در او دیدم در حال حاضر نیز مطمئن هستم که در رشته پزشکی قبول خواهد شد زیرا به راحتی به مدرسه تیزهوشان راه پیدا کرد و توانست در کنار درس ورزش قهرمانی را به خوبی پیش ببرد به توصیه من و با توجه به تجربه ای که در مورد برادرش و حضور در تیم واترپلو داشت، وارد شنا شد و از همان 9 سالگی اولین قهرمانی کشور را به دست آورد.