قصه برای شب های قرنطینه - شیوا مارکت

دهه شصتی ها تا آخر عمر این توصیه را فراموش نمی نمایند، هر زمان تلویزیون روشن باشد، صدای خانم ها الهه رضایی یا گیتی خامنه در گوش شان زنگ می خورد...و دهه شصتی ها از تلویزیون فاصله می گیرند تا چشمان شان ضعیف نشود، حتی اگر بیست و چهار ساعته چشم شان را دوخته باشند به گوشی هوشمندشان! اما آنچه آنها در کودکی یاد گرفته اند تا آخر عمر به آن عمل خواهند کرد.

حالا در آخر سال 98، در سال های آخر دهه 90، بچه های این دوره چه چیزی را تا آخر عمر به یاد خواهند داشت و فراموش نخواهند کرد.تهدید کرونا چطور تبدیل به فرصتی می شود تا فرهنگ عمومی و شخصی بچه ها امروزی ارتقا پیدا کند و آنها آینده بهتری داشته باشند.

این روزها درباره بچه هایی که مجبورند در خانه بمانند هم، حرف زیاد است هم، کم. بعضی نگران اضطراب آنها هستند و بعضی شاکی از میزان کلافگی شان و این که باید در خانه بمانند و من به مادرانی فکر می کنم که هم باید مراقب بهداشت شخصی خود باشند هم خانه و بچه ها. حجم خستگی و اضطراب آنها در این روزها خیلی بیشتر از دیگران است. اما الهه رضایی، همان مجری دهه 60 که همه بچه ها گوش به فرمان او بودند، می گوید: در این شرایط مادران باید خستگی را از خود دور نمایند.

بچه ها، دست به دهان نبرید

الهه رضایی که سال هاست مهد کودک دارد و از نزدیک با بچه ها در ارتباط است، می گوید: یکی از عظیم ترین تهدید ها برای بچه ها در دوره کرونا این است که آنها مدام دست شان در دهانشان است.دست هایشان را به همه جا می زنند و طبق غریزه و عادت دست ها را در دهانشان می نمایند. الان که هم مهدهای کودک تعطیل است و هم مدارس، مادر و پدرها باید از روش های مختلف استفاده نموده و بچه ها را آموزش داده و توجیه نمایند که دستان شان را به دهان نبرند. البته این آموزش ها نباید در بچه ها ایجاد ترس کند. فیلم های آموزش زیادی هست که می توان از آنها استفاده کرد یا از طریق شعر و داستان آنها را به بچه ها یادآوری کرد و به آنها تاکید نمود الان این کار باعث بیماری آنها می شود.باید به زبانی ملایم و آرام به بچه ها گفت که بیماری سخت است و مثلا اگر بیمار شوند دیگر نمی توانند بازی نمایند. این را هم بگویم وقتی تلویزیون یک فیلم آموزشی در زمینه رعایت بهداشت در دوره کرونا پخش می نماید یا والدین از یک فیلم آموزشی استفاده می نمایند نباید بچه ها را پای تلویزیون تنها بگذارند تا آنها خودشان این برنامه را ببینند و توقع داشته باشند آنها آموزش های لازم را فرا می گیرند.باید عظیم تر ها هم کنار بچه ها این برنامه ها را تماشا نمایند و هر جا لازم بود برای بچه ها بیشتر شرح دهند. نکته دیگری که والدین این روزها باید رعایت نمایند این است که بچه ها را به تنهایی برای شستن دست ها و صورت نفرستند. باید خودشان همراه او بروند و دقت نمایند بچه ها دستان شان را با دقت می شویند.

ویروس می رود...

این مجری قدیمی تلویزیون می گوید: اصلا نباید کرونا را شوخی گرفت و سرسری از آن عبور کرد.شیوع این ویروس زیاد است. بچه ها این روزها باید در خانه بمانند. سخت است، حوصله شان سر می رود، شاید نق بزنند و بهانه گیری نمایند؛ اما پدر و مادرها باید صبر و حوصله زیادی داشته باشند و مهم تر این که بلد باشند چگونه با فرزندان خود این روزها رفتار نمایند.مسلما مادرهایی که قبل از بحران کرونا با بچه های خود بیشتر وقت می گذاشتند و برایشان کتاب می خواندند، با آنها فیلم می دیدند یا بازی می کردند الان شرایط بهتری نسبت به مادرانی دارند که وقت کمتری به فرزند یا فرزندان خود اختصاص می دادند. بچه ها باید با زبان خودشان توجیه شوند که الان باید در خانه بمانند چون دشمنی به نام ویروس بیرون از خانه کمین نشسته تا آنها را آلوده کند. این را می توان به شیوه قصه گویی به بچه ها یادآوری کرد.البته باید به آنها گفته شود و این اطمینان به بچه ها داده شود که این دوره گذراست و اگر همه رعایت نمایند به زودی ویروس می رود و باز زندگی به روال عادی خود برمی شود.

وسواس بهتر از بیماری است

به رضایی می گویم بعضی والدین نگران این هستند که رعایت بیش از حد بهداشت و شستن مداوم دست ها و لوازم شخصی و اسباب بازی ها شاید در آینده بچه ها را دچار وسواس کند.

این مجری می گوید: همه چیز به روش و رفتار والدین بستگی دارد و این که چگونه با فرزندان خود برخورد نمایند. اگر مدام آنها را بترسانند و نوع بیانشان در بچه ها ایجاد ترس کند شاید در آینده بچه ها دچار وسواس یا ناامنی روانی شوند. اما اگر برای بچه ها درست شرح داده شده و از وسایل یاری آموزشی هم استفاده شود و باز هم تاکید می کنم به بچه ها یادآوری شود که اگر می خواهیم بر ویروس پیروز شویم باید فعلا نکات بهداشتی را بیشتر رعایت کنیم، بچه می پذیرد که این دوران گذراست و قرار نیست همواره این جوری بماند پس ذهنش را برای طولانی مدت برنامه ریزی نمی نماید و دچار اختلال وسواس یا ناامنی از محیط بیرون نمی شود. اگر در خانه حیاط دار است، می توان بچه ها را برای مدتی محدود به حیاط برد و اجازه داد آنها کمی از هوای آزاد استفاده نمایند. اما اگر بچه ها از طریق های بیرون از خانه دست زدند باید وقتی به خانه برمی گردند دست ها و صورت آنها شسته شود و لباس هایشان تعویض شود. اگر خانه حیاط ندارد اصلا بچه ها را به پارک و...نبرند چون امکان آلوده شدن بچه ها خیلی بیشتر از عظیمسالان است زیرا آنها به همه چیز دست می زنند و امکان این که دست هایشان را به صورتشان بزنند خیلی زیاد است.

الهه رضایی می گوید: می دانم مادرها این روزها خیلی خسته می شوند، اما چاره ای نیست. باید کاملا آماده و سرحال باشند تا از پس این روزها برآیند اگر شاغل هستند بهتر است با همسرشان شیفتی کار نمایند و از اطرافیان برای رسیدگی به بچه ها یاری بگیرند. باز هم تاکید می کنم این روزها شرایط جوری نیست که خستگی باعث عقب نشینی شود چون کرونا شوخی ندارد.

طاهره آشیانی - روزنامه نگار / روزنامه جام جم

tafatton.ir: تفطن: گردشگری، تور لحظه آخری ارزان قیمت، بلیط، ویزا، هتل