چگونه بادمجان را در خانه پرورش دهیم؟

به گزارش شیوا مارکت، یکی از گیاهان و سبزیجاتی که می توانید آن را در محیط خانه و در فضای کوچک پرورش دهید، بادمجان (بادنجان) است.

به گزارش خبرنگار ، علاوه بر کاشت گیاهان و سبزیجات در خاک باغچه، امکان پرورش آن ها در آپارتمان نیز وجود دارد. یکی از گیاهانی که می توانید آن را در محیط خانه و در فضای کوچک پرورش دهید، بادمجان (بادنجان) است.

در این گزارش قصد داریم که نحوه صحیح و اصولی کاشت انواع بادمجان در گلدان و در فضای خانه و آپارتمان را به شما آموزش دهیم.

بادمجان (بادنجان)

بادمجان، گیاهی یک ساله با ساقه های قوی، خشن و شاخه شاخه است. این گیاه دارای برگ های پهن و کشیده و رنگ متمایل به خاکستری است و برگ های این گیاه گاهی خاردار است. گل بادمجان، شبیه گل سیب زمینی، اما بزرگتر و رنگ آن بنفش کم رنگ است.

اصل و قدمت گیاه بادمجان

اصل این گیاه در هندوستان است و قدمت آن را به 1500 سال قبل یعنی قرن پنجم میلادی تخمین می زنند. قبل از اسلام به ایران وارد شده است.

آب و هوای مطلوب بادمجان

بادمجان حساس به سرما است، بنابراین برای حداکثر برداشت باید این گیاه را در نواحی گرمسیری و یا مناطقی که دارای تابستان طولانی هستند کاشت، اما با کاشتن بذر بادمجان در نواحی سرد و معتدل نیز می توان به کشت این گیاه اقدام کرد.

آبیاری بادمجان

هرچه به گیاه بادمجان آب بیشتری دهید، محصول شما شیرین تر می گردد.

اگر در منزل در باغچه و یا گلدان بادمجان کشت نموده اید، بعد از خشک شدن سطح خاک گیاه خود را دوباه آبیاری کنید. اجازه ندهید گیاه به خاطر کم آبی پژمرده گردد. سعی کنید قبل از کشت، خاک باغچه را با کود حیوانی غنی کنید. خاک مناسب جهت کشت در گلدان ترکیبی از نصف خاک و کود حیوانی پوسیده (یا خاک برگ) است.

نور و گرما

گیاه بادمجان عاشق آفتاب است. گلدان بادمجان را در جایی قرار دهید که مطمئن شوید حداقل 6 ساعت در روز آفتاب مستقیم دریافت می نماید. هر چه آفتاب بیشتر، بهتر.

بادمجان، مانند گوجه، گرما را هم دوست دارد. اگر گیاه را در گلدان تیره رنگی نگهداری کنید بهتر است، چرا که رنگ تیره گرما را بیشتر جذب می نماید و خاک گیاه گرم تر می ماند. اگر بادمجان را در گلدان معمولی پرورش می دهید، بهتر است که آن ها را در شب های سرد بهار با منتقل کردن شان به مکانی گرم تر یا پوشاندن شان از طریق پلاستیک یا پارچه، از سرما حفظ کنید.

خاک مطلوب بادمجان

بادمجان را در هر خاکی می توان کاشت، اما بهترین زمین برای کاشت این گیاه زمین های دارای شن و رس که PH آن ها کمتر از 5.6 نباشد، است. تنها دو عامل در انتخاب زمین در زراعت بادمجان مهم است، یکی نم دار بودن خاک یا قدرت نگهداری رطوبت و دیگری حاصلخیزی زیاد آن است.

بادمجان برای رشد مناسب و حصول حداکثر محصول نیاز به حاصلخیزی خاک و تغذیه کافی دارد. زمین بادمجان باید دائم نم دار و مرطوب باشد. بهترین خاک برای بادمجان خاک های شنی لومی (sandy Loam) است. همچنین خاک آن باید عمیق، حاصلخیز و زهکشی خوبی داشته باشد. بادمجان از جمله سبزیجاتی است که مواد غذایی زیادی را از زمین جذب می نماید.

کاشت بادمجان در مزرعه

استفاده از کودهای دامی به میزان 30 تا 40 تن در هکتار توصیه می گردد. چنانچه زمین شنی و یا ضعیف باشد، باید به میزان 40 تا 50 تن و حتی 70 تن در هکتار کود دامی به زمین داد.

چگونه کاهو را در خانه پرورش دهیم؟

چنانچه کود دامی در دسترس نباشد، می توان برای تقویت خاک به کاشت گیاهان خانواده بقولات به عنوان کود سبز در سال قبل از کاشت اقدام کرد. استفاده از کودهای کامل ازت فسفر و پتاسیم باید در برنامه کودی و آماده کردن زمین قرار گیرد.

در آمریکا کودهای شیمیایی کامل را تا میزان 800 تا 1100 کیلوگرم در هکتار قبل از آماده کردن خاک در زمین پخش می نمایند. از طرفی چون این گیاه زمین را برای مدت طولانی اشغال می نماید و محصول می دهد، لذا مصرف کودهای ازته به صورت سرک 2 تا 3 نوبت برای آن توصیه می گردد. میزان مصرف کود ازته سرک در هر نوبت حدود 30 تا 40 کیلوگرم در هکتار است. اولین نوبت کود ازته سرک 3 تا 4 هفته بعد از کاشت است. pH مناسب خاک بین 5.5 تا 8.6 است.

کود مورد استفاده برای بادمجان در مزرعه

بادمجان نیاز به کود فراوان دارد. اگر کود دامی موجود باشد، در حدود 30 تن کود در هکتار با شخم اول به زمین می دهند و با این مقدار کود دامی 320 تا 500 کیلومتر سوپر فسفات 16 درصد اضافه می نمایند. در صورتی که کود دامی موجود نباشد و یا استعمال آن از نظر قیمت مقرون به صرفه نباشد، باید از کود شیمیایی به مقدار 50 تا 75 کیلو ازت و 100 تا 150 کیلو فسفر و به همین اندازه پتاس برای تقویت زمین استفاده کرد. این مقدار کود شیمیایی همراه با کود سبز برای حفظ مواد آلی زمین بهترین نتیجه را می دهد.

نحوه کاشت بادمجان در مزرعه

بادمجان را به طور خطی می کارند و به طرز نشتی آبیاری می نمایند. فاصله خطوط کاشت با نوع بادمجان تفاوت می نماید. در زمین مرغوب نسبت به نوع کاشته شده فاصله خطوط 75 تا 100 سانتیمتر است و فاصله بین بوته ها روی خطوط در حدود 50 تا 60 سانتیمتر است.

بادمجان به دو طریق کشت مستقیم و تهیه خزانه ازدیاد می گردد. در کشت مستقیم باید تا بر طرف شدن سرما در بهار کشت به تأخیر افتد، اما می توان در گلخانه اقدام به تهیه خزانه و کشت کنیم و به محض مساعد شدن هوا و بر طرف شدن سرما نشاها به محل اصلی منتقل می گردد.

بذر بادمجان بر خلاف گوجه فرنگی برای جوانه زدن نیاز به یک دوره استراحت طولانی دارد و در برخی مواقع حتی با سپری شدن دوره استراحت و کاشت بذر در شرایط مناسب باز هم درصد کمی از بذر جوانه زده و رشد نشاهای جوان نیز بسیار کند است، به طوری که بسته به شرایط آب و هوایی و زمان لازم از بذرکاری تا انتقال نشاء به زمین اصلی از 6 تا 12 هفته متغیر است. بذر این گیاه کوچک و به رنگ های زرد یا سفید دیده می گردد که قوه نامیه را 6 تا 7 سال حفظ می نماید. بذرهای دو ساله دارای حداکثر قوه نامیه هستند. طریقه کاشت در زمین اصلی به صورت ردیفی است.

در مناطق گرمسیر بذر بادمجان را در بهمن ماه و در مناطق معتدل در فروردین ماه در خزانه گرم ویا شاسی می کارند.

پس از آن که بوته های آن چهار برگه شدند آن ها را از خزانه خارج ساخته و در زمینی که قبلا آماده ساخته اند به فاصله 75 سانتیمتر از یکدیگر روی ردیف ها نشاء می نمایند. فاصله بین ردیف ها باید یک متر لحاظ گردد. در طول تابستان هر چهار روز یک مرتبه آبیاری ضرورت دارد.

داشت و مراقبت از گیاه بادمجان

مراقبت های لازم پس از کاشت نشاء شامل آبیاری، دفع علف های هرز و سله شکنی است.

مصرف کود سرک در 2 تا 3 نوبت به قوی شدن بوته و فراوری محصول بیشتر یاری می نماید.

توصیه می گردد که زمین نم دار باقی بماند، این مسئله در زمین های رسی اهمیت زیادی دارد.

هرس و کم کردن مقدار گل ها بعد از تشکیل میوه ها الزامی است، زیرا در غیر این صورت میوه ها کاملاً بزرگ نمی شوند.

میوه بزرگ با کیفیت خوب زمانی به وجود می آید که تعداد میوه روی بوته محدود باشد.

مبارزه با آفات و بیماری ها باید در دستور کار قرار گیرد. از جمله مهم ترین آفات بادمجان، کنه است که برای مبارزه با آن می توان از انواع سموم کنه کش مانند تدیون استفاده کرد. سایر آفات مانند شته، عنکبوت قرمز و انواع سوسک، نمی توانند آسیب چندانی به بادمجان وارد نمایند. برخی از قارچ هایی که به گوجه فرنگی حمله می نمایند مانند فوزاریوم، آلترناریا و دورتیسلیوم (Verticillium) می توانند در بادمجان فراوری بیماری نمایند و باعث پوسیدگی و خشک شدن برگ ها و میوه آن شوند. برای جلوگیری از شیوع این بیماری ها باید اولاً بذور ضدعفونی شده کشت شوند، ثانیاً از کاشتن بادمجان در زمینی که قبلاً گوجه فرنگی و یا سیب زمینی در آن کشت شده است، خودداری کرد و ثالثاً بوته ها به خصوص زمانی که کوچک هستند از طریق قارچ کش ها سم پاسی شوند.

نحوه صحیح برداشت بادمجان

میوه بادمجان از زمانی که حدود یک سوم آن تشکیل شده و اندازه نهائی خود را پیدا نموده باشد تا رسیدن کامل آن قابل برداشت است. میوه کاملاً رسیده پر رنگ شده به مدت زیادی می تواند روی بوته مادری باقی بماند، بدون آن که با زیاد ماندن روی بوته تغییری در کیفیت آن ایجاد کند. زیاد ماندن میوه روی بوته فقط روی کمیت آن اثر می گذارد و کمتر دیده می گردد که میوه با کاسبرگ های بزرگ همراه با قسمتی از ساقه که بسیار سخت و چوبی است، توام است.