10 دلیل برای بی اشتهایی نوزاد - شیوا مارکت

خبرنگاران | سرویس مادر و کودک - در ماه های اول تولد نوزاد، آن ها رشد سریعی را تجربه می نمایند. بیشتر نوزادان در سال اول تولد وزنشان سه برابر می شود. به دلیل احتیاج بدن نوزاد به انرژی برای رشد، نوزادان معمولا اشتهای خوبی دارند. اما در بعضی مواقع، آن ها اشتهایشان را از دست می دهند و دچار کاهش وزن و تاخیر در رشد می شوند.

بی اشتهایی نوزاد ممکن است دلایل متفاوتی داشته باشد که بعضی از آن ها را در ادامه آنالیز می کنیم.

دلایل بی اشتهایی نوزاد

1. دندان در آوردن

رشد نوزادان بسیار سریع است. پیش از آنکه متوجه شوید، اولین دندان های کوچکشان از میان لثه بیرون می آیند. در این دوره نوزادان معمولا اشتهای خود را از دست می دهند. زیرا درد و ناراحتی خروج دندان از لثه آن ها را بی قرار می نماید. نوزادان در ماه های 4 تا 7 ماهگی اولین دندان خود را درمی آورند. برای کاهش درد دندان می توانید دندان گیر در اختیار نوزاد بگذارید تا با گار دریافت آن، درد و خارش لثه هایش را آرام کند. در این دوران به نوزاد خوراکی های خنک مانند ماست و میوه های له شده بدهید. اگر شیر خوردن از شیشه یا پستان مادر موجب افزایش درد لثه های نوزاد می شود، از فنجان بهره ببرید.

بیشتر بخوانید: علائم دندان درآوردن نوزادان چیست؟ (راهنمای تصویری)

2. مصرف مایعات زیاد

دلیل دیگر بی اشتهایی نوزاد، مصرف زیاد مایعات (آب و آبمیوه) است. نوزاد تا شش ماهگی تنها به شیر احتیاج دارد تا بدنش هیدراته بماند. دادن مایعات اضافی در این زمان، باعث می شود بدن قادر به جذب مواد مغذی از شیر خشک یا شیر مادر نباشد. هم چنین موجب پر شدن معده و بی اشتهایی نوزاد می شود.

3. عفونت و بیماری

نوزادان به دلیل کامل نبودن سیستم ایمنی، در برابر میکروب ها بسیار حساس هستند. عفونت های باکتریایی و ویروسی موجب بی اشتهایی نوزاد می شوند. سرماخوردگی، آنفولانزا، عفونت گوش و برونشیت موجب درد و نفس نفس زدن می شود که خوردن و خوابیدن را برای نوزاد سخت می نماید. اگر نوزاد دچار عفونت شده است، حتما به پزشک مراجعه کنید و درمان مناسب را دریافت کنید. در این مدت از دادن پستانک به نوزاد خودداری کنید، زیرا احتمال ابتلا به عفونت را تا 33% بیشتر می نماید.

هم چنین ابتلای نوزاد به عفونت ادراری و گاستروانتریت (التهاب معدی - روده ای) نیز موجب بی اشتهایی نوزاد می شود.

4. آب و هوای گرم

گرمای زیاد موجب بی قراری، التهاب پوستی و بی اشتهایی نوزاد می شود. اگر شرایط کنترل نشود حتی موجب کم آبی بدن نوزاد نیز می شود. در فصل تابستان نوزاد خود را در فضای خنک قرار دهید و بدن او را هیدراته نگاه دارید. لباس های نخی آزاد به نوزاد بپوشانید. در صورتی که نوزاد نشانه های گرمازدگی داشت، سریعا به پزشک مراجعه کنید.

بیشتر بخوانید: مراقبت از نوزاد در تابستان با 6 نکته مهم

5. حساسیت به شیر

حساسیت به شیر هنگامی اتفاق می افتد که سیستم ایمنی بدن نوزاد به پروتئین Casein و Whey موجود در شیر واکنش نشان می دهد. در این صورت نوزاد نسبت به خوردن شیر بی اشتها می شود. اگر نوزادتان به پروتئین موجود در شیر حساسیت دارد، از شیرخشک هیپوآلرژیک بهره ببرید تا نشانه های حساسیت را کاهش دهد و اشتهای نوزاد باز شود.

6. حساسیت غذایی

حساسیت (آلرژی) به بعضی مواد غذایی مانند شیر، تخم مرغ، بادام زمینی و سویا ممکن است باعث تورم، اسهال، استفراغ یا بی اشتهایی نوزاد شود. بایستی مواد غذایی که موجب بروز حساسیت در نوزاد می شوند را بشناسید و آن ها را از رژیم غذایی او حذف کنید.

7. گلو درد

نوزاد ممکن است به علت عفونت یا گریه زیاد، گلو درد داشته باشد. گلو درد عمل بلع را دردناک می نماید در نتیجه موجب بی اشتهایی نوزاد می شود. اگر گلو درد نوزاد با تب و تورم گلو همراه شد، حتما به پزشک مراجعه کنید تا عفونت کودک درمان شده و اشتهایش را به دست آورد.

8. رشد نوزاد

بایستی اطلاعات کاملی از نحوه رشد نوزادتان داشته باشید. در شش ماهه اول، رشد نوزاد بسیار سریع است. اما از شش تا دوازده ماهگی رشد او کاهش می یابد. از دوازده تا هیجده ماهگی شیب نمودار رشد بازهم کمتر می شود. پس اگر کودک شما نسبت به ده ماهگی اش غذای کمتری می خورد، طبیعی است، زیرا بدنش کالری کمتری احتیاج دارد. البته به طور منظم کودک را برای چکاپ و معین برنامه غذایی نزد پزشک ببرید.

9. ریفلاکس اسیدی معده

ریفلاکس به حالتی گفته می شود که مایع اسیدی معده و غذا از معده به سمت مری باز می شود. ریفلاکس باعث بی قراری، دل درد و بی اشتهایی نوزاد می شود. از نشانه های ریفلاکس تهوع، استفراغ، سرفه و بد غذایی است. به توصیه مایو کلینیک، دادن شیر غلیظ شده به نوزاد و شیردهی نشسته، موجب کاهش رفلاکس معده نوزاد و افزایش اشتهای او می شود. در صورت عدم بهبودی، ممکن است نوزاد احتیاج به درمانی برای کاهش اسیدیته معده داشته باشد.

10. نارسایی قلبی مادرزادی

بعضی نوزادان با نارسایی های قلبی متولد می شوند که موجب می شود نتوانند به مقدار کافی تغذیه نمایند. این بیماری های مادرزادی گاهی کودک را انقدر ضعیف می نماید که دیگر توانایی غذا خوردن نداشته باشد. اگر مشکل قلبی نوزاد حاد باشد و قلب توانایی پمپاژ خون کافی به دیگر اعضای بدن مانند ریه ها را نداشته باشد، نوزاد برای تنفس و تغذیه به مشکل برمی خورد. در اینگونه موارد ممکن است عمل جراحی احتیاج باشد تا نوزاد درمان شود و توانایی غذا خوردن پیدا کند. البته در بعضی موارد نوزاد به قدری ضعیف می شود که به وسیله لوله گذاری داخل معده به او غذا داده می شود.

هرگز نوزاد را مجبور به خوردن غذا نکنید، زیرا سبب بروز مسائل تغذیه ای در آینده نزدیک می شود. هنگام غذا دادن به نوزاد آرام و شکیبا باشید. همراه با رشد نوزاد، غذا ها و میان وعده های جدید و متنوع به او بدهید تا اشتیاق او را به غذا خوردن افزایش دهید.

برگرفته از: livestrong و mylittlemoppet

بلاگ پو: سیستم مدیریت محتوای بلاگ پو

منبع: setare.com