اوردوس، بزرگ ترین شهر متروکه دنیا

به گزارش شیوا مارکت، شهر اوردوس از حدود 15 سال پیش به یکی از مراکز مهم سرمایه گذاری دولتی چین تبدیل شد. دولت که قصد داشت با سرمایه گذاری و ساخت و سازهای بلندپروازانه جمعیت این شهر را به یک میلیون نفر برساند، پیروز به این کار نشد. قسمت بزرگی از این شهر که در حال حاضر تنها 100 هزار نفر جمعیت دارد، خالی از سکنه و متروک باقی مانده است. با خبرنگاران همراه باشید.

شهر اوردوس (Ordos) چین که روزی پر از پول های تزریق شده بود حالا بزرگترین شهر متروکه دنیا است.

حدود 15 سال پیش رونق یک معدن زغال سنگ باعث شد که دولت چین به امید ساخت یک مرکز فرهنگی، مالی و سیاسی، پول زیادی را صرف توسعه این شهر کند.

شهر جدید اوردوس، که به کانگباشی (Kangbashi) هم معروف است، می توانست 1 میلیون شهروند را در خود اسکان دهد و به خاطر پروژه های عظیم معماری مفهومی، برج های مسکونی و ورزشگاه هایی با آخرین تکنولوژی روز، مشهور باشد.

اما مالیات بالای املاک و ساخت و ساز ضعیف باعث دلسرد شدن مردم از سکونت در این شهر شد. امروزه با این که حدود 100 هزار نفر در این شهر زندگی می نمایند، اما بیشتر شهر بلااستفاده مانده و در حال از بین رفتن است.

رافائل اولیویه (Raphael Olivier)، عکاس مجموعه اوردوس - یک آرمان شهر شکست خورده، می گوید:

تمام شهر حس یک ایستگاه فضایی آخرالزمانی را می دهد که مستقیماً از دل یک فیلم علمی تخیلی بیرون آمده است.

اولیویه اجازه انتشار تعدادی از عکس های فوق العاده اش را به مجله آنلاین تک اینسایدر (Tech Insider) داد. عکس های دیگرش را می توانید در وبسایت شخصی اش ببینید.

اوردوس واقع در استان دورافتاده مغولستان داخلی، بر روی یک ششم ذخایر زغال سنگ چین واقع شده است. این امر شهر اوردوس را محل جذابی برای توسعه ساخته است.

در اواخر دهه 90 و اوایل دهه 2000 شرکت های خصوصی معدن اجازه حفاری در این مناطق را پیدا کردند. ظهور این تجارت جدید باعث ایجاد درآمدهای زیادی برای دولت به وسیله مالیات شد.

اولیویه می گوید: دولت تصمیم گرفت ساخت این شهر بیش از حد جاه طلبانه را از صفر آغاز کند. در سال 2005 دولت آغاز به سرمایه گذاری صدها میلیون در زیرساخت ها و املاک کرد.

اما در سال 2010 فراوانی مسکن در بازاری که در واقع وجود نداشت باعث ترکیدن حباب شد. به گفته اولیویه مالیات بالای املاک، خانواده ها را از نقل مکان به این شهر منصرف کرد.

به علاوه شهر جدید اوردوس درست چند کیلومتر دورتر از شهر قدیمی اوردوس که یک شهر پررونق در استان بود، بنا شد. الیویر می گوید: مردم دلیلی برای نقل مکان نمی دیدند.

در نهایت فقط مقامات دولتی و کارگران ساختمانی مهاجر به شکل موثر در آن جا مستقر شدند. به این ترتیب قسمت وسیعی از شهر کاملاً متروکه باقی ماند.

90 درصد واحدهای آپارتمانی از سال 2010 خالی هستند.

اوردوس همچنان مثل یک شهر که آیندگان آن را ساخته اند باقی مانده است.

توریست ها و خبرنگاران برای ثبت معماری مسحور نماینده و عجیب و غریب و مرموز اوردوس به این شهر سرازیر شده اند.

این دو مجسمه اسب، مرکز توجه میدان چنگیز خان در مرکز شهر هستند. اسب ها نماد انتخاب شده برای این شهر و نشان فرهنگ کوچ نشینی هستند.

به گفته یکی از معمارهای گروه معماری MAD، موزه هنر و شهر اوردوس انگار از فضا به کره زمین فرود آمده است.

ورزشگاه دونگ شنگ (Dong Sheng) شهر اوردوس گنجایش 35 هزار نفر تماشاگر را دارد، اما هرگز پر از تماشاگر نبوده است.

این ویلای متروکه بخشی از پروژه اوردوس 100 است. برای این پروژه از 100 معمار برای طراحی دهکده ای با خانه های 1000 متر مربعی دعوت شده بود.

فشار برای ساخت سریع و ارزان باعث مخروبه شدن بعضی از سازه ها در مدت کوتاهی بعد از ساخت شان شده است و بسیاری از ساختمان ها نیمه کاره به نظر می رسند.

در چند سال اخیر دولت محلی کوشش هایی برای جذب شهروندان انجام داده است. به کشاورزان در ازای نقل مکان به اوردوس، پیشنهاد پاداش های سخاوتمندانه و آپارتمان های رایگان داده شده است.

برای ترغیب کارمندان به اسکان در محلی نزدیک محل کارشان، دفاتر دولتی از 30 کیلومتری شمال اوردوس به محلی نزدیک تر منتقل شدند.

همچنین دبیرستان های معتبر به اوردوس منتقل شدند. آپارتمان های خالی تبدیل به خوابگاه های دانش آموزی شدند و در حال حاضر میزبان دانش آموزان هستند.

در نتیجه این کوشش ها جمعیت شهر اوردوس به 100 هزار نفر افزایش یافت. با این حال با قطعیت نمی توان درباره جمعیت دقیق شهر صحبت کرد. بعضی بر این باورند که دولت برای سرپوش گذاشتن بر این فاجعه برنامه ریزی شهری، آمار واقعی را مخفی می نماید.

اوردوس هنوز فاصله زیادی با رسیدن به ظرفیت واقعی اش دارد.

اولیویه شکست پروژه شهرسازی را مرتبط با نگرش بسازش، مردم خودشان می آیند.، می داند. این امر نشان دهنده مسئله ای فراگیر در چین است. مقامات چینی امیدوارند جمعیت شهری چین را تا سال 2020 به بیش از 2 برابر برسانند.

شهرهایی مثل اوردوس برای جای دادن به توده ها ساخته می شوند اما توده ها همواره نمی آیند. اولیویه می گوید:

این پدیده واقعاً سرطانی برای توسعه کشور چین و همچنین تهدیدی جدی برای اقتصاد این کشور است.

منبع: بیزینس اینسایدر