راه مواجهه با سارق جدید گریس چیست؟

به گزارش شیوا مارکت، توقیف کشتی نفتی ایران توسط انگلیس امری بی سابقه بود که موجب تعجب همه کارشناسان حقوق و روابط بین الملل شد. اصولاً سابقه ندارد اتحادیه اروپا در راستای تحریم های خود اقدام فیزیکی- عملی بنماید؛ بنابراین کار انگلستان یک سناریوی امریکایی بود.

به گزارش گروه رسانه های خبرنگاران، عبدالله گنجی طی یادداشتی در روزنامه جوان نوشت : توقیف کشتی نفتی ایران توسط انگلیس امری بی سابقه بود که موجب تعجب همه کارشناسان حقوق و روابط بین الملل شد. اصولاً سابقه ندارد اتحادیه اروپا در راستای تحریم های خود اقدام فیزیکی- عملی بنماید؛ بنابراین کار انگلستان یک سناریوی امریکایی بود، اما انگلیس کم کم احساس کرد این اقدام فاقد آورده برای این کشور است.

از اول روایت توقف کشتی ایران به دو راستا ختم می شد؛ اول رفتن کشتی به سوریه و، چون سوریه تحریم است موجب توقف کشتی شده است، اما اظهارنظر دومی نیز از سوی مقامات اسپانیا - جبل الطارق عنوان شد که این اقدام به درخواست امریکا انجام شده است. شرایط داخلی انگلیس خصوصاً جابه جایی نخست وزیر و وزیر خارجه نشان می داد که انگلیس در شرایطی نیست که بخواهد دردسر جدید برای خود ایجاد کند؛ بنابراین اجرای فرمان امریکا محتمل تر بود.توقف کشتی انگلیس از سوی ایران و احساس ناامنی کشتی های غربی در خلیج فارس باعث گشت هزینه خروج نفت از خلیج فارس بیش از آن چیزی شود که بابت خرید پرداخت می کنند؛ بنابراین انگلیس کوشش کرد با رها کردن خود از ماجرا هم کشتی خود را باز پس گیرد و هم سفر کشتی های خود را در منطقه کم هزینه تر کند، لذا حکم به برطرف توقیف کشتی ایرانی داد.اما ورود بی تاب و عریان امریکا به صحنه نشان داد که سرانجام نیابت انگلیس و ورود خود امریکا به صحنه یک سناریوی از قبل طراحی شده است که نمی توانند از آن بگذرند. خیلی راحت از یک دادگاه در فلان شهر امریکا حکم می گیرند و ظاهر حقوقی هم به ماجرا می دهند.

روشنفکران ما - امثال زیباکلام- که دادگاه های ایران را سیاسی و دادگاه های غرب را مستقل می دانند خوب است در اینجا به سخن بیایند و از منافع ملی دفاع کنند. تردیدی نیست که اگر یک دادگاه در ایران حکم توقیف کشتی انگلیسی را صادر می کرد، امثال زیباکلام در سیاسی بودن و غیرمستقل بودن آن دادگاه قلمفرسایی می کردند. حال خوب است سیاسی و آلت دست بودن دادگاه های انگلیس و امریکا را ببینند.به هر حال اکنون امریکا عریان و بی تاب وارد صحنه شده است و ابایی ندارد که مورد مذمت و سرزنش دنیا قرار گیرد و چهره ای بی منطق و گانگستری از امریکا را به نمایش گذارد. ظاهراً عدم پیروزی ایران در مواجهه با انگلیس آنقدر برای امریکا مهم است که حاضر است حیثیت نداشته خود را خرج کند.

حال سؤال این است که اگر امریکا حکم توقیف کشتی نفتکش ایران را عملی کند جمهوری اسلامی ایران با دوگانه انگلیس و امریکا چه خواهد نمود؟ آیا مسئله را با انگلیس حل و فصل می نماید و سراغ امریکا می رود؟ آیا کشتی انگلیسی را آزاد می نماید و به دنبال عمل متقابل با امریکا می شود؟ اینکه دو روز پیش ترامپ خاطرنشان کرد ما قایقی در خلیج فارس نداریم که ایرانی ها آن را بگیرند پشت پرده ورود مستقیم به توقیف کشتی ایرانی بود.قطعاً جمهوری اسلامی ایران که راهبرد مقاومت را برگزیده است و ملت مظلوم و فهیم ایران نیز او را همراهی می کنند از این اقدام نخواهد گذشت. اما راهکار رها کردن اولی و درگیر شدن با دومی نیست. انگلیس منشأ این مشکل بوده و سربازی امریکا را انجام داده است و نباید بدون هزینه از این معرکه خارج شود؛ لذا اگر امریکا جایگزین انگلیس شد چاره کار این است که ضمن استمرار توقیف کشتی انگلیسی به دنبال توقیف کشتی امریکایی باشیم و این هر دو را با هم ببینیم.

ممکن است مصلحت اندیشان و توسعه گرایان غرب محور بگویند نباید اروپا را با خود درگیر کنیم که در پاسخ باید گفت عایدات ما از برجام اروپایی چیست که در این صورت از دست خواهیم داد؟ به تعبیر امام راحل: ما کینه دنیای غرب را در همین جا ها جست وجو می کنیم و چاره ای جز مقاومت در مقابل روحیه استکباری و دنیا خواری نیست. در صورت قطعی شدن تصمیم امریکا باید شورای عالی امنیت ملی جمهوری اسلامی فرمان توقیف کشتی های امریکایی یا نوکران عریان آن را در سراسر دنیا صادر کند و پس از رهگیری و توقیف در کنار کشتی انگلیسی قرار دهد و رسانه های سراسر دنیا را برای بازدید دعوت نماید. ما چیزی برای از دست دادن نداریم. آنچه از دست دادن آن خط قرمز است عزت و بزرگی ملت ایران است که به پای آن خون های مردان و زنان بزرگی ریخته شده و هرگونه تسامح در این صحنه خیانت است.

بازگشت به صفحه رسانه ها