زیبایی شناسی هندی تک و بی بدیل است، سه کتاب هندی در راه است - شیوا مارکت

برای دیدن تاج محل و مجسمه های بودا، تور دهلی ما را تجربه کنید.

وی ضمن بیان این که کتاب راسا، زیبایی شناسی در فلسفه هندو در 186 صفحه و از زبان انگلیسی به فارسی ترجمه شده است، اظهار کرد: همانطور که از نامش پیداست به فلسفه زیبایی شناسی در فلسفه هندو می پردازد. هندوان سامانه فلسفی زیبایی شناختی دارند که از آن با عنوان راسا نام می برند و رسائل فراوانی در قرون متمادی و از نحله های فلسفی گوناگون به این مقوله پرداخته است.

نویسنده کتاب کاتاکالی با اشاره به این که بنیان زیبایی شناسی در هند بسیار متفاوت با ساختارهای دیگر فلسفه های زیبایی شناختی کل دنیا است، اظهار کرد: در هند حتی ارگان دریافت حس زیبایی نیز با همه جای دنیا متفاوت است و فلاسفه هندو چنان تعریفی از زیبایی شناسی به دست می دهند که در هیچ کجای دنیا نمی توان نمونه ای همانند آن را مشاهده کرد؛ بر مبنای همین امر زیبایی شناختی شکلی متفاوت از شیوه های اجرایی هنرهای تجسمیْ، هنرهای نمایشی و باقی هنرها را ارائه می دهد که در دنیا همتا ندارد.

او با بیان این که پیشینه این تفاوت فرهنگی هند را می توان حتی در حرکت های عظیم سیاسی- اجتماعی هند نیز بینیم، گفت: تا پیش از گاندی هیچ کس در دنیا فکر نمی کرد که بتواند مانند او و با استفاده از ابزار عدم خشونت استعمار بریتانیا را شکست دهد. این پیروزی از نگرش های فلسفی هندو ها ریشه می گیرد که با همه دنیا تفاوت دارد. بحث زیبایی شناسی هندی نیز به همین شکل تک و بی بدیل است. در قرون وسطی در اروپا، فلسفه از معنویت جدا شد و راه خود را پیش گرفت ولی در هند هیچ وقت این اتفاق نیفتاد و هندوان همواره معنویت و فلسفه را با هم پیش می بردند. هندوان شِش دستگاه حکمی و فلسفی دارند که به جنبه های مختلف تفکر آن ها می پردازد. هر کدام از این نحله های فلسفی نیز آرایی درباره زیبایی شناسی دارند.

بابک درباره زیبایی شناسی شعر در شبه قاره بیان نمود: در هند زیبایی شناسی شعر را با نام دهوانی و زیبایی شناسی هنرهای زیبا و هنرهای نمایشی را با نام راسا می شناسند. در این کشور نمایش حد اعلای شعر است؛ یعنی شعری است که به دید می آید. نخستین بار حکیم بهاراتا مونی در رساله ناتیاشاسترا درباره راسا صحبت کرد و در قرون بعد فلاسفه نوشته های او را توضیح و تفسیر نموده اند و البته به آن اضافه نمودند.

او با بیان این که در هند فلاسفه تکمیل کننده گفته های یکدیگرند اظهار کرد: در قرن های بعدی حرف هایی که حکیم بهاراتا در کتاب ناتیاشاسترا زده از طریق فلاسفه عظیمی همانند شری شانکوکا و فرزانه آبهیناواگوپتا تفسیر شده و به شکل رساله های متفاوتی از نحله های فرهنگی و فلسفی متفاوت تبیین شده است.

هومن بابک درباره اثر دیگری که در دست انتشار دارد بیان نمود: مهابهاراتا روایتی نو از رزم نامه ای سترگ خلاصه و روایتی نو از مهابهاراتا است که هجده فصل دارد و داستان مهابهاراتا را به صورت خلاصه بازگو می نماید. این تلخیص را یکی از نویسندگان به نام هند، ر.ک. ناراین انجام داده است. در حقیقت این اثر مجموعه ای سه جلدی با عنوان پورانه ها، رامایانا و مهابهاراتا است که یک جلد آن ترجمه شده.

وی اضافه نمود: مهابهاراتا روایتی نو از رزم نامه ای سترگ داستانی حماسی است و ناراین تنها پیرنگی از داستان اصلی مهابهاراتا را در این اثر ارائه می دهد و از خرده داستان ها چشم پوشی نموده است؛ از این رو که مهابهاراتا دارای حدود 100 هزار بند شعر بوده و هر بند شعر این کتاب نیز متونی بسیار طولانی دارد.

او با اشاره به این که نویسنده مهابهاراتا حکیمی به نام ویاسا است که مستنداتی از حضور او وجود ندارد بیان نمود: به لحاظ اسطوره ای ویاسا یکی از هفت حکیم هند بوده که کتاب های بسیاری را به او منصوب کردند. این اثر اولین بار در دوران اکبرشاه توسط میرغیاث الدین علی قزوینی ترجمه شده است و محمدرضا جلالی نائینی آن را تصحیح و منتشر کرد. متن این اثر به زبان دوران اکبری هند است و ترجمه جدیدی از مهابهارات نداریم.

مترجم چیترا ضمن بیان این که ادبیات شرق ادبیات تو در تو و لایه به لایه است درباره داستان کتاب مهابهارات گفت: این اثر ظرفیت اقتباس بالایی دارد و داستان دو خانواده کوروها در جبهه شر و پاندوها در جبهه خیر و جنگی که بین آن ها شکل می گیرد را روایت می نماید. اشخاص این داستان جزو شخصیت های مشهور هند هستند؛ پنج برادر در خاندان پاندوها و 100 برادر در خاندان کوروها که در جنگ کروکشت ها با یکدیگر می جنگند و کریشنا که تجلی ویشنا یکی از خدایان هندی در زمین است به خاندان پاندوها یاری می نماید.

بابک درباره اثر دیگری که در دست انتشار دارد اظهار کرد: شعر هندی یک اقیانوس است به این معنی که بسیار زیبا و شاخص است ولی متاسفانه در ایران چندان ترجمه نشده و تنها می توان به یکی دو عنوان اشاره نمود.

وی با بیان این که سال ها پیش آغاز به ترجمه اشعار هندی نموده است گفت: اولین شعری که با آن روبرو شدم اثری از ساروجینی نایدو بود که شعرهای بسیار لطیف با مضامینی اجتماعی و الهام گرفته از طبیعت هند می سرود؛ او شاعر ملی هندوستان است و در کنار گاندی سال های سال مبارزه کرد. با ترجمه دو شعر از نایدو و درک زیبایی آن تصمیم گرفتم تخصصی تر با موضوع برخورد کنم، و مجموعه ای را در نظر گرفتم با عنوان شعر زنان هند که جلد اول آن مربوط به اشعار ساروجینی نایدو با پیش زمینه ای از زندگی این شاعر هندی است.

هومن بابک در خاتمه درباره دلیل ترجمه اشعار بانوان هندی گفت: دلیلی خاصی برای انتخابم وجود ندارد و از روی احساس بود. در آینده نیز شعرهای نانیشواری و میرابایی را ترجمه خواهم کرد.