لجبازی؛ یکی از ویژگی های رشدی در بچه ها

به گزارش شیوا مارکت، یکی از ویژگی های رشدی در بچه ها لجبازی است که معمولاً از سن سه سالگی به بعد بروز داده می گردد.بچه ها وقتی مورد بی توجهی پدر و مادر خود قرار می گیرند به تدریج آغاز به بهانه گیری و لجبازی نموده و سعی مینمایند تا از این طریق توجه دیگران را به خود جلب نمایند.

به گزارش گروه رسانه های خبرنگاران، یکی از ویژگی های رشدی در بچه ها لجبازی است که معمولاً از سن سه سالگی به بعد بروز داده می گردد. بچه ها وقتی مورد بی توجهی پدر و مادر خود قرار می گیرند به تدریج آغاز به بهانه گیری و لجبازی نموده و سعی می کنند تا از این طریق توجه دیگران را به خود جلب کنند. برخورد نادرست والدین با این رفتار بچه ها، باعث تقویت روحیه پرخاشگری و لجبازی در آن ها می گردد.

دختر 3 ساله ام از هیچ کس حرف شنوی ندارد. گاهی آن قدر لجبازی می نماید که باعث می گردد ناخواسته با او تند برخورد کنیم و یا مجبور به تنبیه بدنی او شویم. لطفاً بفرمایید چگونه این رفتار بد دخترم را اصلاح کنیم؟

گاهی پدر و مادر به دلیل امر و نهی های مکرر خود به این نوع لجبازی ها دامن می زنند و کودکی که با لجبازی در مواجهه با والدین، خود را پیروز قلمداد می نماید این رفتار را با دیگران هم تکرار می نماید .

نقطه ضعف نشان ندهید

در رفتار با بچه ها باید از موضع عقل و قدرت برخورد گردد.گاهی اوقات والدین آنقدر واکنش شدیدی نسبت به رفتارهای کودکشان نشان می دهند که کودک هر چقدر هم که کوچک باشد متوجه نقطه ضعف پدر و مادر خود شده و آن را ابزاری برای جلب توجه والدین خود قرار می دهد .

دادن حق انتخاب به کودک

برای از بین بردن لجبازی کودک خود باید رویه ای متفاوت را در پیش بگیرید. پیش از هر کار باید زمینه را فراهم کنید تا به جای نه گفتن به خواسته هایتان قدرت انتخاب به او بدهید. وقتی به او می گویید این میوه را بخور او مقاومت می نماید اما اگر بگویید سیب می خوری یا پرتقال؟ احتمالاً به جای لجبازی دست به انتخاب می زند .

تنبیه بدنی ممنوع

از تنبیه بدنی اکیداً پرهیز کنید چرا که لجبازی را در کودک عمیق تر و درونی می نماید. رفتارهای ملایم و مثبتش را تشویق کنید و در هنگام لجبازی او را مورد بی اعتنایی قرار دهید . وقتی او متوجه گردد با لجبازی می تواند شما را دلخور و عصبانی کند این کار را ادامه می دهد در حالی که تشویق رفتار مثبت و ابراز محبت به او و در مقابل بی اعتنایی به رفتار منفی می تواند مؤثرتر واقع گردد. تنبیه بدنی به جای جسم، روح کودک را نشانه بگیرد .

اختصاص وقت برای کودک

مراقب باشید که حسادت بخش عمده ای از این لجبازی است لذا حتماً اوقاتی را فقط به او اختصاص دهید و بین فرزندانتان تبعیض قائل نشوید. از صفات مثبت او زیاد بگویید و او را مورد توجه قرار دهید .نیم ساعت بازی روزانه با کودک می تواند در بهبود رفتار های ناشی از لجبازی موثر باشد.

از تنبیه بدنی اکیداً پرهیز کنید چراکه لجبازی را در کودک عمیق تر و درونی می نماید

ثابت قدم باشید

در رفتار با کودک باید ثابت قدم بود؛ یعنی اینکه شما و همسرتان باید از قبل، در خصوص اینکه فرزندتان مجاز به انجام چه کارهایی است و چه کارهایی را نباید انجام دهد، هماهنگ باشید و نیز باید بدانید، در صورتی که فرزندتان از حد خود تجاوز کرد چگونه با او برخورد کنید که در این مورد نیز احتیاج به هماهنگی قبلی و ثبات و استمرار دارید .

قاطع اما آرام باشید

آرام اما محکم و قاطع به فرزندتان بگویید که به رفتارش انتها دهد و دوست ندارید که این کار تکرار گردد چون به هیچ وجه آن را نمی پذیرید. اگر از کار خود دست برنداشت به کودکتان بگویید اگر به کارش ادامه دهد، تنبیه خواهد شد. اخطار و آگاهی دادن از مراحل مهمی بشمار می رود .

لجبازی نکنید

سعی کنید درخواست هایی که از کودکتان دارید منطقی باشد چون بچه ها لجباز حس می کنند که در این بازی یکی باید برنده و دیگری بازنده باشد.والدین با لجبازی کردن بیشتر کودک را به رقابت در این میدان تشویق می کنند .

تنبیه در آخرین مرحله

اگر کودک به خواسته شما عمل نکرد باید تنبیه گردد؛ اما نه تنبیه بدنی.کنترل همیشگی از سوی والدین شخصیت کودک را ضعیف می نماید. از سوی دیگر اگر کودک به حال خود رها گردد نتیجه آن کودکی خواهد بود غیرقابل کنترل که حرف والدینش هیچ تأثیری بر او ندارد .

جداسازی یکی از روش های مدرن تنبیه است که می توانید انجام دهید؛ جداسازی کودک حدود چند دقیقه به طول می کشد به عبارتی دیگر، جداسازی کودک برابر با سن او باید انجام گردد؛ یعنی اگر کودک 2 سال دارد باید 2 دقیقه، اگر 4 سال 4 دقیقه و اگر 5 سال سن دارد 5 دقیقه او را تنها در یک اتاق بگذارید. در این اتاق نباید وسایل سرگرمی کودک و نیز وسایل خطرناک وجود داشته باشد. بعد از این چند دقیقه اگر سر و صدا و یا گریه و جیغ کودک تمام شده بود او را از اتاق بیرون بیاورید. مدنظر داشته باشید که زمینه را برای عصبانیت و لجبازی او فراهم نکنید .

بعد از آرام شدن کودک، او را بغل و سپس آرام نوازش کنید؛ اما راجع به رفتار و لجاجت چند دقیقه قبل وی صحبت نکنید. بغل کردن کودک و توجه به او در هنگام لجبازی به کودک می آموزد برای جلب توجه با لجبازی و تندخویی می تواند هر چه را که می خواهد از جمله توجه والدین را به دست آورد.

در نهایت در صورت تکرار لجبازی فرزندتان، توصیه می گردد که حتماً به یک روانشناس مراجعه کنید .

منبع:تبیان