پای ارز نیمایی به بدهی پرسپولیس باز شد! - شیوا مارکت

مجید صدری، سرپرست مدیرعاملی باشگاه پرسپولیس صبح دیروز در نشست خبری خود با خبرنگاران رسانه های گروهی ناخواسته نکته عجیبی را به زبان آورد که با واکنش بسیاری از منتقدان رو به رو شده که بدون شک اظهارات وی در مورد تخصیص ارز نیمایی برای پرداخت طلب گابریل کالدرون می تواند دردسر های جدیدی را برای وی و باشگاه پرسپولیس و افرادی که در این میان دخیل بوده اند، به وجود آورد.

صدری که تصور نمی کرد بیان این مطلب تبعات ناخوشایندی را برای وی در برداشته باشد با افتخار بیان کرد که ما برای پرونده کالدرون ارز نیمایی گرفتیم و 3 میلیارد و 200 میلیون تومان به نفع باشگاه شد، اما منتقدان اجتماعی با اشاره به این جمله از مسئولان وزارت ورزش و جوانان و مدیران دولتی به شدت انتقاد کردند که پرداخت طلب گابریل کالدرون چقدر اهمیت داشت که مدیران دولتی تصمیم گرفتند برای پرداخت آن ارز نیمایی در اختیار مدیران پرسپولیس قرار دهند؟ در حالی که این ارز عموماً و غالباً برای تأمین اقلام اساسی و ضروری از جمله دارو تخصیص می یابد، اما حالا صرف پرداخت بدهی یک باشگاه به سرمبی خارجی اش شده است.

از طرفی چه ضرورتی دارد که در برهه کنونی که جامعه به شدت درگیر مسائل مالی است منابعی که می تواند در جهت آسایش و رفاه مردم هزینه گردد، بابت پرداخت طلب یک مربی فوتبال هزینه گردد؟ مدیرانی که با تخصیص ارز نیمایی به باشگاه پرسپولیس موافقت کردند بر اساس چه متر و معیاری این باشگاه را دارای اولویت دانستند در حالی که کارشناسان حوزه درمان و سلامت معتقدند اولویت تهیه دارو برای درمان بیماران به خصوص بیماری های خاص که در صدر لیست تخصیص ارز نیمایی قرار دارند، اهمیت بالایی دارد، اما در کمال ناباوری تعیین شده پرسپولیس اولویتش بیشتر از بیماران خاص است.

چرا بدهی سنگینی که بابت بی کفایتی یک مدیر به وجود آمده را باید با منابع دولتی پرداخت کرد؟ به ویژه که با اظهارات سرمربی آرژانتینی سابق پرسپولیس تعیین شد این بدهی چنانچه در زمان خود پرداخت می شد با هزینه ای حدود 100 هزاردلار قابل حل شدن بود، اما وقت کشی اجرا شده باعث شد نزدیک به 700 هزار دلار از منابع عمومی کشور صرف این ندانم کاری گردد.

باید دید آیا دستگاه های نظارتی بابت این خسارت سنگین به بیت المال مدیران پدیده آورنده این بدهی ارزی را برای پاسخگویی احضار خواهند کرد یا اینکه مسببان این پرونده نیز همچون مقصران پرونده بدهی مارک ویلموتس از زیر بار مسئولیت شانه خالی خواهند کرد.

وقتی یک باشگاه دولتی برای بازپرداخت بدهی های ارزی خود که به واسطه بی کفایتی مدیران وقت به وجود آمده یقین پیدا کند که می تواند برای پرداخت بدهی به بار آمده از ارز نیمایی یا تسهیلات 22 میلیاردی محرومان استفاده کند تا مشکل به وجود آمده را رفع کند، چه ضرورتی وجود دارد کسی مسئولیت پذیر ظاهر گردد و از وقوع چنین اتفاقات جلوگیری کند؟

آیا کسی به فکر حیف و میل بودجه عمومی کشور و حفظ بیت المال هست یا تنها به فکر قرار گرفتن در برابر دوربین های تلویزیونی هستند تا به نوعی در حضور رسانه ها برای خود رپرتاژ تبلیغاتی اجرا نمایند؟

منبع: مقدار