چه کسی بدترین بازیگر متد اکتینگ تاریخ سینما است؟ - شیوا مارکت

خواندنی ها

متد اکتینگ در بازیگری چیست؟ با بازیگران این سبک آشنا شوید

واقعیت امر این است که اساسا چیزی آزاردهنده تر از متد اکتینگ وجود ندارد. این روش اغلب می طلبد که بازیگران بین برداشت ها و یا حتی در کل طول مراحل فراوری در نقش خود باقی بمانند، اما تا زمانی که آن ها این را برای بیشتر کار و صرفا برای خودشان نگه دارند، بهای اندکی برای یک نقش آفرینی استادانه می پردازند. اما بازیگرانی هستند که ناچارا در این کار زیادی افراط می نمایند. مثال هایی سرگرم نماینده و در عین حال محجوب از این روش وجود دارد مثل مارلون براندو که لباسی زنانه را به تن می نماید تا نقش کاراکتری در یک انیمیشن را بازی کند که حتی رنگ پرده سینما را هم به خود ندید اما مثالی نفرت انگیز از این روش، شیا لابوف است که برای بازی در فیلم خشم محصول 2014، از حمام رفتن امتناع می نماید، دندان خود را بیرون می کشد، روی صورتش زخم می اندازد و مسیحی می گردد.

با این حال از میان تمامی مثال های عمیقا آزاردهنده متد اکتینگ، یک نام وجود دارد که مثل یک تخم مرغ گندیده گاه و بی گاه خودش را نشان می دهد: جرد لتو. برای اینکه بدترین بازیگر متد تمام ادوار سینما باشی، باید خودت را به آب و آتش بزنی. تو نمی توانی صرفا یک آدم بد باشی. باید کوششت را بکنی. لتو بارها و بارها برای این کار و بدبختی همکاران خودش سنگ تمام گذاشته است اما نکته مهم اینجاست که کوشش های او هیچ ارزشی نداشته است. تردیدی نیست که هیچ بحثی درباره اهدافی که وسیله را توجیه می نمایند، وجود ندارد به این علت که وسایل رسیدن به آن اهداف هرگز آنقدر قابل توجه نیستند که هر سطحی از مسخره بازی را توجیه نمایند.

از داستان های افراطی گری های آقای لتو می گردد یک رمان چند هزار صفحه ای نوشت. آن طور که بازیگر همکار او وایولا دیویس در فیلم جوخه انتحار می گوید، اولین معرفی او به دیگر بازیگران این فیلم در حالی صورت پذیرفته است که او با یک خوک مرده سر صحنه حاضر شده است و در ادامه هدایایی بسیار دلهره آور و غیرمنتظره برای همکاران خود ارسال می نموده است. سر صحنه دیگر فیلم بیشتر منفور هالیوود یعنی موربیوس او از چوب زیر بغل برای راه رفتن استفاده کرد که این کار عجیب تمامی زمان بندی برنامه فراوری را به هم زد تا وقتی که یکی از افراد سر صحنه به او پیشنهاد داد تا وقتی می خواهد به دستشویی برود، از صندلی چرخ دار استفاده کند که در کمال تعجب او با مهربانی قبول نموده است.

از همه این ها که بگذریم، می رسیم به نقش او در فیلم بلید رانر 2049 که در قامت یک میلیاردر تکنولوژی نابینا ظاهر شده بود. جرد لتو به جای اینکه واقعا بازیگری کند، با لنزهای مات سر صحنه آمده بود. کارگردان این فیلم دنیس ویلنوو از این اقدام به شدت متعجب شده بود.

ویلنوو در گفت گویی با وال استریت ژورنال می گوید: همه ما داستان هایی درباره جرد لتو شنیده ایم؛ اینکه چگونه او خودش را به شکل کاراکترهایی که قرار است آن ها را بازی کند، در می آورد اما حتی این هم من را برای چیزی که قرار بود با آن رو به رو شوم، آماده ننموده بود. او وارد اتاق شد و اصلا نمی توانست چیزی را ببیند. او داشت با یک دستیار به آرامی کار می کرد.

البته لتو نیازمند یک دستیار بود تا در ادامه تصویربرداری نیز با او همراه باشد. ویلنوو از او با یک دید مثبت بازی گرفت و چهره ای مسیحایی از او به تصویر کشید اما با کمی ریزشدن در موضوع می توان دریافت که این رفتار نمی توانست برای آن هایی که شاهدش بودند، ابدا وجهه ای از معنوی بودن داشته باشد.

راهکار واضح برای این اعمال منزجرنماینده و البته جنجالی این است که کارگردان ها بازیگرانی مثل لتو را در نقش کاراکتری مهربان، ملایم و شاید از نظر مالی سخاوتمند به تصویر بکشند. علت اینکه هیچ کس این کار را انجام نمی دهد، آشکارا به این علت است که او به مقدار کافی بازیگر توانا و خوبی نیست که بتواند از پس این کار برآید. به راستی جرد لتو شایسته لقب بدترین بازیگر متد اکتینگ است؛ هم به خاطر دلقک بازی هایش که شاید بتواند نقش داده شده را تصاحب کند و هم به خاطر اینکه این اقدامات عملا هیچ سودی نه برای او و نه برای پروژه سینمایی دارد.

منبع:faroutmagazine