کارگردان های ایرانی سر صحنه فیلمبرداری چه عادت هایی دارند؟ - شیوا مارکت

خبرنگاران| احتمالا تا کنون در بعضی از شبکه های اجتماعی عادت های معقول و گاه غیرمعقول بعضی بازیگران را پشت صحنه یا زندگی روزمره آن ها شنیده یا دیده اید؛ که منجر به تغییر نظر شما نسبت به آن افراد شده است. این موضوع شامل کارگردان های فیلم ها هم می گردد.

به گزارش خبرنگاران، هر کارگردانی در پشت صحنه اصول کاری و اخلاقی و عادت های خودش را دارد و همین اصول و عادت ها تصویر ما از شخصیت و شیوه کارشان را کامل می نماید.

کیارستمی فیلمساز تاثیرگذار در سینمای دنیا برنده چندین جایزهٔ عظیم سینمایی، وی پنج بار نامزد جایزه نخل طلای جشنواره فیلم کن شد و در سال 1997 در پنجاهمین دورهٔ جشنواره فیلم کن برای فیلم طعم گیلاس این جایزه را گرفت. کیارستمی عادت داشت کارش را با یک جمع کوچک پیش ببرد و از اینکه اطرافش را شلوغ کند لذتی نمی برد.

بیش از هر چیز بخش مستندگونه، رئالیست فیلم و تجربه روحی و روانی از فیلم برایش اهمیت داشت. او معمولا فقط بخش هایی از سناریو را در اختیار بازیگران قرار می داد و بازیگران داستان فیلم را نمی دانستند و اغلب از نابازیگر استفاده می کرد. او با توجه به اینکه در آن روز شرایط به چه ترتیبی پیش رفته و چه چیزی ضبط نموده اند، روال کار را تغییر می داد و صحنه روز بعد را عوض می کرد.

این فیلمساز مطرح بین المللی در 13 تیر سال 1395 درگذشت که با واکنش های متعددی از سوی هنرمندان و سیاستمداران داخلی و خارجی و مطبوعات دنیا روبرو شد.

تقوایی فیلمساز کمال گرا و تیزبین سینمای ایران کارگردان سریال معروف تلویزیونی دایی جان ناپلئون و همچنین برنده جایزه پلنگ برنزی جشنواره فیلم لوکارنو برای فیلم ناخدا خورشید در سال 1988 می باشد. یکی از عادت های تقوایی در روزگار فیلمسازیش این بود که فیلمنامه اش را با دست خط خودش می نوشت و از تایپ کردن، خوشش نمی آید.

او تمام فیلمنامه را با خودنویس روی کاغذ A4 می نویسد و جالب اینجاست که حتماً باید روی کاغذِ خط کشی شده، این کار را بکند! او با هیچکس رودربایستی نداشت و اگر می دید صحنه ای آنطور که در ذهنش هست در نیامده، بار ها و بار ها برداشت هایش را تکرار می کرد. فیلم کاغذ بی خط آخرین ساخته دقیق و استادانه ناصر تقوایی است.

مهرجویی کارگردان صاحب نام ایرانی با آفریدن هفت شخصیت بیشترین شخصیت سینماییِ ماندگار را در سینمای ایران خلق نموده است. همچنین، شخصیت هامون در فیلمی به همین نام از مهرجویی، ماندگارترین شخصیت در تاریخ سینمای ایران دانسته شده است. اغلب فیلم هایی که او کار می نماید ویژگی های فرهنگی زیادی را در خود جای داده اند، او به سنت ها خیلی اعتقاد دارد.

می گویند برای فروش لیلا شله زرد نذر نموده و با همسرش آنرا پخش نموده است. ضمن اینکه سر صحنه هرحرفی ممکن است از دهان او خارج گردد! به همین دلیل کمتر پیش می آید خبرنگاران، بویژه خبرنگاران خانم را به پشت صحنه فیلم های او دعوت نمایند!

کیمیایی از چهره های برجسته سینمای ایران و از چهره های اصلی موج نوی سینمای ایران است. وی را کارگردانی مؤلف و تأثیرگذار دانسته اند که در شکل گیری اقتصاد سینما در ایران نقشی مهم داشته است. کیمیایی همچنین معروف به استاد قهرمان سازی در سینمای ایران است. کیمیایی با فیلم قیصر در سال 1348 دو قطب هنری و تجاری سینما را پیوند داد.

اطرافیان مسعود کیمیایی می گویند سر صحنه فیلم های او معمولاً اتفاق های خوبی می افتد و همه حال خوشی دارند. او یک کیف چرمی قدیمی و یک دفترچه مخصوص دکوپاژ دارد که همواره همراهش هست. کیمیای عادت دارد بین کارهایش حتما روزنامه ها را ورق بزند تا از اخبار روز عقب نماند. مسعود کیمیایی عادت دارد بازیگرانش را با پسوند خانم و آقا صدا کند و معمولا اسم کوچکشان را نمی گوید.

فرهادی کارگردان منتخب اسکار 2017 در بخش فیلم های خارجی زبان برای فیلم فروشنده معمولا روز اول فراوری، پلان های خیلی ساده و بدون دیالوگ را فیلمبرداری می نماید، چون به پلان های روز اول احساس نزدیکی ندارد. تا زمانی که با بازیگران تمرین می نماید امکان پیشنهاد وجود دارد، ولی از روزی که کلید می زند دیگر کسی اجازه ندارد نسبت به فیلمنامه تردید ایجاد کند. موقع فیلمبرداری مهمترین اتفاق برای فرهادی بازیگری است؛ و بیشترین وقت او سر صحنه با بازیگران می گذرد. فرهادی معمولا زودتر از بقیه گروه سر صحنه حاضر می گردد.

حاتمی کیا با فیلمنامه ای کامل و با دکوپاژ دقیق در صحنه حاضر می گردد. یکی از عادت های حاتمی کیا سر فیلمبرداری این است که تمام دستوراتش به عوامل و بازیگران را به وسیله بلندگوی سفید کوچکش منتقل کند. او همچنین قبل از هر پلان، با هندی کم خود یکبار صحنه مورد نظر را مرور می نماید و اگر مورد پسندش بود دستور حرکت می دهد. حاتمی کیا فعالیت های سینمایی اش را از سال 1359 با نوشتن فیلم نامه و کارگردانی فیلم های کوتاه در فضای جبهه و جنگ شروع کرد.

حاتمی کیا در سال 1365 نخستین فیلم بلند خود را به نام هویت برای شبکه دوم سیما ساخت که می کوشید تصویری واقع گرایانه از گرایش های سیاسی آن دوران پرآشوب ارائه دهد. پس از ساخت این فیلم، خسرو دهقان منتقد سینما استعداد حاتمی کیا را کشف کرد و در یکی از نشریات سینمایی نوشت، فیلمساز خوش قریحه ای دارد وارد سینما می گردد.

عیاری معمولا بدون فیلمنامه سر صحنه حاضر می گردد. در خانه پدری فقط سه اپیزود اول فیلمنامه را داشته و معمولا با طرحی که در ذهن دارد فیلم می سازد. سریال روزگار غریب هم 36 قسمت فیلمنامه داشت، اما بخش های اصلی سریال در 10 روز پایانی زندگی دکتر غریب فیلمنامه ای نداشت و بخاطر این نوع فیلمسازی معمولا فیلمبرداری فیلم ها و سریال های عیاری طولانی تر از حد معمول است. عیاری از سال 1381 به مدت 5 سال مشغول ساخت سریال روزگار قریب بود. عیاری سینمای حرفه ای را با نگارش فیلمنامه و کارگردانی فیلم تنوره دیو تجربه کرد. از مشخصه های شاخص فیلم های عیاری سبک واقع گرایانهٔ منحصر به فردش و پرداختن به موضوعات بکر است.

سبزوار: سبزوار: با مجله خبری تحلیلی سبزوار بروز باشید