1917 از کجای سینما سربلند نموده؟ - شیوا مارکت

اولین نکته ای که بعد از تماشا فیلم 1917 به ذهن متبادر می گردد، شباهت ها و تفاوت هایش با محبوب ترین، دیده شده و مطرح ترین فیلم های جنگی است که در تاریخ سینما ساخته شده اند. چرا که از همان آغاز فیلم ابعاد گسترده آن و خصوصا کیفیت ساخت جالب توجهش، مقیاس سنجش فیلم را بسیار عظیم می نماید و ناگزیر آن را در کنار آثار جنگی عظیم تاریخ سینما قرار می دهد.

اسب جنگی

یک نکته مهم در برخورد اولیه با 1917 توجه به این امر است که فیلم وقایع جنگ جهانی اول را توضیح می دهد. به لحاظ فضا های موجود در جنگ، استفاده از ادوات جنگی قدیمی و کلاسیک مانند اسلحه های خاص و جنگجویانی سوار بر اسب و استفاده از سلاح سرد، جنگ جهانی اول و تصاویری که می سازد با جنگ جهانی دوم تفاوت های عمده ای دارند.

یکی از فیلم هایی که جنگ جهانی اول در پس زمینه اش حاضر است و به آن می پردازد، اسب جنگی فیلم استیون اسپیلبرگ است که به واسطه اسب و صاحبش به جبهه های جنگ جهانی اول می رسد و نبرد دو جناح را به نمایش می گذارد. جالب است که در آن فیلم هم بندیکت کامبربچ به عنوان یک فرمانده جنگی حضور داشت. او در این فیلم هم نقش یک فرمانده جنگی را بازی می نماید. این استفاده از بازیگر مشترک و همچنین نمایش ادوات و تاکتیک های جنگی مشابه، 1917 را در رده اسب جنگی قرار می دهد.

نجات سرباز رایان

طبیعتا هر فیلم جنگی که در سینمای آمریکا از دهه هشتاد به این سو ساخته می گردد و یک موقعیت مهیب و دهشتناک انسانی را روایت می نماید، خواه ناخواه با فصل آغازین، یعنی چهل دقیقه ابتدایی فیلم نجات سرباز رایان مقایسه می گردد. آن آغاز حیرت انگیز در فیلم اسپیلبرگ، مهم ترین دستاورد سینمای معاصر هالیوود در چگونگی پرداخت و ساخت صحنه یک نزاع جنگی است. درس کارگردانی است برای همه فیلم های بعد از خودش که نشان می دهد چطور می گردد با طراحی میزانسن ها و دکوپاژ تماشاگر را به عمق یک فاجعه جنگی پرتاب کرد. نجات سرباز رایان تماشاگر را وارد همه جزییات و لحظات دردناکی می نماید که جنگ با خودش به همراه دارد.

ترس و محافظت از خود، در این چهل دقیقه ابتدایی سهمناک است و همانطور که گفته شد عظیمترین دستاورد سینمای جنگی هالیوود معاصر. اینکه چگونه جنگ، نزاع میان دولت ها و قدرت ها، باعث ارزان از دست رفتن جان آدمیزاد و انسانیت می گردد. 1917 هرکجا کوشش می نماید به موقعیت های دهشتناک انسانی دست بیازد و آنان را توضیح دهد، به نجات سرباز رایان گریز می زند و تماشاگر را یاد شاهکار اسپیلبرگ می اندازد.

راه های افتخار

در صحنه ابتدایی 1917 دو شخصیت اصلی را می بینیم که در راستا طولانی یک خاکریز موحش که بر سطح زمین و در خط مقدم حفر شده، پیش می فرایند. اساسا هر نمای این چنینی که گروه سربازانی را در حال گذر کردن از یک تونل جنگی یا خاکریز نشان دهد، تماشاگر را به یاد فیلم راه های افتخار استنلی کوبریک می اندازد.

فیلمی قوی و ماندگار که بعد از تماشایش بعید است این عبور های جمعی از خاکریز ها را فراموش کنید. در آن فیلم کوبریک برای اولین بار از چنین مدل صحنه پردازی برای وسعت بخشیدن به میزانسن و عمق میدان، استفاده می نماید. 1917 با آغاز فیلم خود از خاکریزی مشابه و ساخت فوندانسیون خود بر روی ایده جنگی راه های افتخار سعی می نماید پل ارتباطی قوی میان خود و فیلم های جنگی مهم تاریخ سینما بزند.

دانکرک

پیش از 1917 فیلم جنگی دیگری که در سال های اخیر نامش زیاد به گوش خورده، دانکرک ساخته کریستوفر نولان است. فیلمی که موافقان و مخالفان جدی و دو آتشه ای دارد و بحث و جنجال زیادی میان هواداران و مخالفان خود به پا نموده است. کوشش اصلی نولان در دانکرک این است که ایده های فرمال خاص و خارج از قاعده ای را وارد فضای ژانریک فیلم جنگی کند.

شکلی از بیانگری و فرمالیسم سینمایی در دانکرک در دل اسلوب فیلم های جنگی مورد آزمون و خطا قرار می گیرد و 1917 هم در ابعاد تکنیکال خود، درست راه دانکرک را می رود و سعی می نماید به یک تجربه فرمالیستی ویژه و خاص برسد. نولان با روایت و شکست توالی زمانی در سه مکان مختلف بازی می کرد تا به فرم جدید مورد نظرش برسد. 1917 هم همین بازی را با پلان/ سکانس بودن بخش های عمده ای از فیلم پیاده می نماید. کل فیلم به غیر از چند کات نامرئی، به هم پیوسته فیلمبرداری شده است و این یک دستاورد عظیم برای فیلمبردار فیلم می باشد که جایزه اسکار را هم از آن خود کرد.

tafatton.ir: تفطن: گردشگری، تور لحظه آخری ارزان قیمت، بلیط، ویزا، هتل