آغاز رویش دوباره زمین در بامداد روز پنج شنبه

به گزارش شیوا مارکت، همزمان با آغاز اعتدال بهاری، در ساعت یک و 28 دقیقه بامداد روز پنج شنبه آغاز سال 1398 است.

به گزارش خبرنگاران، اعتدال بهاری به لحظه ای گفته می شود که خورشید از دید ناظر زمینی، استوای سماوی را قطع و از آن عبور کند و به اصطلاح علمی، زاویه میل آن صفر شود. به عبارت دیگر زمانی است که زاویه تابش خورشید بر استوای زمین عمود باشد. این به معنای آن است که نور خورشید در این لحظه به مقدار مساوی به نیمکره شمالی و جنوبی می رسد. علاوه بر آن در روز اول فروردین تقریباً طول روز و شب در نقاط مختلف جهان یکی می شود و مرکز خورشید دقیقاً 12 ساعت بالای افق واقع شده است و قابل رؤیت است.

در تقویم خورشیدی ایرانی برای معین روز تقویمی آغاز سال، ظهر نسبت به لحظه تحویل سال (اعتدال بهاری) در نظر گرفته می شود. یعنی در صورتی که لحظه تحویل سال قبل از ظهر باشد همان روز، روز آغاز سال و چنانچه لحظه تحویل سال بعد از ظهر باشد فردای آن، روز آغاز سال به حساب می آید. از این رو میانگین سالانه لحظه اعتدال بهاری (تحویل سال) بین ظهر آخرین روز سال و ظهر اولین روز سال؛ یعنی نیمه شب (حدوداً ساعت 00:00 بامداد اولین روز سال) خواهد بود. این تقویم بیشترین هماهنگی با زمان واقعی نجومی دارد و نوروز آن هماهنگ با میانگین اعتدال بهاری است.

مهندس مسعود عتیقی، مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران در گفت وگو با خبرنگاران اظهار کرد: ساعت یک و 28 دقیقه و 27 ثانیه بامداد روز پنج شنبه، روز اول فروردین ماه سال 1398 و لحظه تحویل سال است.

وی با بیان اینکه سال اعتدالی از دو بار قرار دریافت مرکز خورشید بر نقطه اعتدال بهاری حاصل می شود که مقدار آن برابر با 365.242 هزارم شبانه روز است، اظهار کرد: چون در تقویم شبانه روز کامل در نظر گرفته می شود، اضافه بر 365 روز تحت عنوان کبیسه نامگذاری می شود و از این نظر تقویم ایرانی یکی از دقیق ترین تقویم های جهان به شمار می رود.

عتیقی یادآور شد: این امر به گونه ای است که گفته می شود اگر تقویم میلادی هر 2 هزار و 500 سال یک شبانه روز کم دارد، این میزان برای تقویم خورشیدی هر 10 هزار سال است که این عدد دقت تقویم خورشیدی را نشان می دهد.

مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران ادامه داد: این کبیسه ها هر 4 سال تکرار شده و برای بالا رفتن دقت تقویم خورشیدی در دوره های معینی کبیسه های 5 ساله نیز اجرایی می شود.

عتیقی در خصوص نقطه اعتدال بهاری، توضیح داد: دو مدار گردش زمین به دور خورشید و یا به عبارتی گردش ظاهری خورشید بر روی کره آسمان که به دایرةالبروج مشهور است، با مدار استوای آسمان که کره آسمان را به دو نیمکره مساوی تقسیم می کند، دارای زاویه 23.5 درجه است.

وی اضافه نمود: در دو نقطه این دو دایره بزرگ (دایرةالبروج و مدار استوای آسمان) با یکدیگر تقاطع دارند که به این دو نقطه اعتدالین گفته می شود. یکی اعتدال بهاری و دیگری اعتدال پاییزی است.

مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران خاطر نشان کرد: تا عصر هخامنشیان مبنای آغاز سال، اول پاییز بوده است؛ چراکه شاید شغل اکثریت مردم کشاورزی بوده و پایان فصل تابستان مصادف با فصل برداشت محسوب می شد؛ از این رو آغاز فصل پاییز را به عنوان سال نو جشن می دریافتد، ولی بعد از دوره هخامنشیان مبنای آغاز سال، روز اول بهار قرار گرفت.