اَبدالِ چِشْتی؛ عارفی که از 13 سالگی اهل عرفان و ریاضت بود
به گزارش شیوا مارکت، خواجه ابواحمد ابدال چشتی (260-355ق) ملقب به قدوة الدین، شیخ بزرگ سلسله چشتیه است.
گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری خبرنگاران- بارها شنیده ایم که گذشته چراغ راه آینده است. این چراغ روشنگر مسیری است که به ساختن بنای تمدن ایرانی اسلامی می انجامد. چراغی که انوار روشنگرش حاصل تلاش صدها حکیم، هنرمند و فیلسوف مسلمان است که از قرن ها پیش خشت به خشت این بنای سترگ را روی هم گذاشته اند.
با شما مخاطب گرامی قراری گذاشته ایم تا هر روز به بهانه عددی که تقویم برای تاریخ آن روز به ما نشان می دهد، به زندگی یکی از مشاهیر و عظیمان تاریخ کهن ایران و اسلام مختصر اشاره ای کنیم تا بتوانیم پس از یک سال، با این انوار روشنگر چراغ تمدن و فرهنگ آشنا شویم. به این منظور هر روز صبح، بخشی از تاریخ کهن خود و افتخارات آن را مرور خواهیم کرد.
برای خوشه چینی از این خرمن دانش و فرهنگ، جلد اول کتاب تقویم تاریخ فرهنگ و تمدن اسلام و ایران تألیف دکتر علی اکبر ولایتی که به سال 1392 در انتشارات امیرکبیر به زیور طبع آراسته شده، بهره برده ایم.
خواجه ابواحمد ابدال چشتی (260-355ق) ملقب به قدوة الدین، شیخ عظیم سلسله چشتیه است.
پدرش، سلطان فرسنافه، امیر چشت یکی از قراء هرات بود. ابواحمد از سادات حسنی به شمار می رفت. نسبت سیادت او با هفت واسطه به امام حسن(ع) می رسد. گویا چون در طریقت به درجه ابدالی رسیده بود، او را ابدال چشتی نامیده اند.
شیخ ابواسحاق شامی، از اقطاب سلسله ادهمیّه ولادت خواجه ابواحمد را به عمه او که زنی صالحه بود، بشارت داده و از او خواسته بود که همسر برادر خود را تا هنگام وضع حمل از خوردن غذای حرام یا شُبهه آلود محافظت کند؛ زیرا این فرزند شأنی عظیم خواهد داشت.
ابواحمد در ماه رمضان به دنیا آمد. در هفت سالگی در مجلس سماع شیخ ابواسحاق حاضر شد و در 13سالگی خلوت گزید و به مجاهده و ریاضت پرداخت. در 20 سالگی، هنگامی که با پدر به قصد شکار به کوه رفته بود، از همراهان جدا شد و ناگاه در میان کوه 40 تن از رجال الله را بر سر سنگی ایستاده دید که شیخ ابواسحاق شامی نیز در میان خبرنگارانن بود.ابواحمد ناگهان حالش دگرگون شد و به پای شیخ افتاد. سپس لباسی پشمی پوشید و به دنبال او رفت. پس از 8 سال ریاضت، از دست شیخ ابواسحاق شامی خرقه خلافت گرفت.
آورده اند که او به سماع توجهی خاص داشت و وقتی در سماع بود بر هر که نظر می کرد صاحب کرامت می شد، هر کافری که به حضورش می آمد، اسلام می آورد و هر مریضی که چشمش به او می افتاد همان لحظه شفا می یافت.
در هیچ منبعی به کتاب یا نوشته ای از ابدال چشتی اشاره ای نشده است. ظاهراً او مکتوباتی نداشته یا اگر داشته هیچ کدام باقی نمانده است.
ابدال چشتی در اول جمادی الثانی 355 درگذشت.
4104/
منبع: خبرگزاری دانشگاه آزاد آناbeauty-of-life.ir: دور زمین: آشنایی با زیبایی های دنیا در مجله سرگرمی و گردشگری