امیدوارم صدای بچه ها افغانستان شنیده گردد

به گزارش شیوا مارکت، نادر موسوی اظهار امیدواری کرد با انتخاب شدنش به عنوان نامزد جایزه آسترید لیندگرن باعث شنیده شدن صدای بچه ها افغانستان گردد.

این فعال فرهنگی افغان ساکن ایران که به عنوان نامزد خارجی انجمن نویسندگان کودک و نوجوان در عرصه ترویج کتاب و کتابخوانی برای جایزه آسترید لیندگرن انتخاب شده است، در گفت وگو با خبرنگاران، اظهار کرد: بابت این ماجرا خیلی راضی هستم. از انجمن نویسندگان کودک و نوجوان ممنونم که بالاخره کارهایی را که برای بچه ها مهاجر انجام می گردد، دیدند؛ البته من تنها نیستم و دوستان زیادی هستند که در طول این سال ها برای آموزش بچه ها مهاجر که به هر دلیل نمی توانستند در مدارس ثبت نام نمایند، کار کردند.

او اضافه کرد: من از سال 79 برای آموزش بچه ها مهاجر کار می کنم با شنیدن این خبر خیلی راضی شدم که بالاخره به نحوی صدای بچه ها افغانستان و بچه ها مهاجر به گوش جامعه جهانی می رسد. این صدا تنها صدای بچه ها مهاجر نیست. من فکر می کنم بچه ها مهاجر افغانستانی در ایران خیلی خوشبخت هستند زیرا از فضای فرهنگی که در ایران وجود دارد و از کتاب هایی که برای بچه ها ایرانی فراوری می گردد و از مدارس ایران استفاده می نمایند. در حال حاضر 500 هزار کودک مهاجر افغانستانی در ایران داریم که در مدارس ایران درس می خوانند.

موسوی در ادامه گفت: من از طرف ایران برای کشور افغانستان نامزد شده ام، امیدوارم این اتفاق باعث شنیده شدن صدای بچه ها افغانستان گردد. بچه ها از محروم ترین طبقات اجتماعی در افغانستان حساب شده و حقوقشان پایمال می گردد. در هیچ جای افغانستان بچه ها را نمی بینید نه در طراحی شهری، نه در کتاب و نه در پاک. اگر شما بخواهید در افغانستان برای بچه ها کار کنید، شما را ریشخند می نمایند و با دید تمسخر نگاه می نمایند که ببینید برای بچه ها کار می نماید. بچه ها افغانستان مظلوم هستند. امیدوارم این اتفاق باعث گردد بچه ها افغانستان دیده شوند و کاری برای آن ها انجام گردد.

مسئول خانه بچه ها افغانستان تأکید کرد: اگر امروز کاری برای بچه ها افغانستان انجام نگردد، شرایط افغانستان همین طور خواهد بود. آینده این کشور را همین بچه ها می سازند. هرچند در سال های اخیر اتفاق های خوبی در افغانستان اتفاق افتاده است اما کافی نیست. میزان ویرانی به قدری زیاد است که توجه بیشتری را می طلبد. اگر می خواهیم افغانستان از این چرخه ویرانگر خارج گردد باید روی بچه ها و آموزش آن ها سرمایه گذاری کنیم. یکی از دلایلی که به من انگیزه می دهد تا برای بچه ها کار کنم این است اگر ما این بچه ها را آموزش ندهیم هر کدام پتانسیل این را دارند به یک طالب، انتحاری و کسی که تفنگ به دست بگیرد، تبدل شوند. اگر ما به بچه آموزش ندهیم چرخه ویرانی ادامه خواهد داشت و ما می خواهیم این چرخه را کم کم کمرنگ و سپس قطع کنیم؛ بنابراین بر روی آموزش درست و فرهنگ بچه ها کار می کنیم که در افغانستان به فراموشی سپرده شده است. البته جسته و گریخته فعالیت هایی در ایران و افغانستان انجام می گردد اما برای خیل بزرگ بچه ها کافی نیست و خیلی از بچه ها افغانستان کتاب و مدرسه ندارند. فکر می کنم 18 سال پیش که می خواستند در افغانستان صلح بیاورند، اگر بخشی از هزینه ها بر روی مدرسه و آموزش بچه ها سرمایه گذاری می شد، الان ثمره اش را می دیدیم و آدم هایی می آمدند که چرخه ویرانگری را کند می کردند.

او تاکید نمود: فلسفه اصلی این جایزه ها، دیده شدن کسانی است که کار می نمایند اما صدایشان به جایی نرسیده و دیده نشده اند. آن ها ملاک هایی دارند که این فعالیت ها را آنالیز می نمایند، امیدوارم فعالیت های ما دیده گردد.

نادر موسوی در خاتمه با تشکر از انجمن نویسندگان کودک و نوجوان، گفت: خوشبختانه در این سال ها پل ارتباطی خوبی با انجمن نویسندگان و شورای کتاب کودک داشتیم. بارها در این نهادها حضور داشتیم و کارهایی که می شد به صورت مشترک انجام بدهید، انجام داده ایم. آن ها نویسندگان و شاعران را برای کتاب خوانی برای بچه ها به مدرسه ما فرستادند. امیدوارم همکاری ها بین جامعه ادبی بچه ها ایران و افغانستان بیشتر برقرار گردد. زبان و فرهنگ ما یکی است و امیدوارم فراوریات فکری فراوانی که برای بچه ها ایران انجام می گردد در حوزه شعر و داستان، به شکل گسترده تری وارد افغانستان گردد و بچه ها بی پناه افغانستان از آن استفاده نمایند. در خاتمه باید بگویم بچه ها افغانستان را بیشتر ببینید چه آن هایی که در ایران هستند و چه آن هایی که در داخل افغانستان.