توافق همکاری ایران و چین بیشتر به نفع کدام کشور است؟ - شیوا مارکت

بر این اساس، چین و ایران قرارداد راهبردی 25 ساله ای را امضا کردند که گامی در راستا دستیابی به همکاری جامع میان دو کشور به شمار می آید. این توافقنامه شامل همکاری های سیاسی- راهبردی، اقتصادی و فرهنگی است. مهمترین رویکرد در این زمینه، تحکیم زیر ساخت های دفاعی، رویارویی با تروریسم و برگزاری رزمایش های نظامی برای نشان دادن قدرت و توافق در اقدامات میان دو کشور می باشد.

این یادداشت در ادامه می افزاید: در رابطه با عرصه اقتصادی باید گفت که (در این توافق) به استفاده از امکانات ایران و از جمله نیروی کار جوان توجه ویژه ای می گردد. این سند در رابطه با همکاری در عرصه های نفتی، صنعتی و استخراج معادن و همچنین، انرژی است. در این توافقنامه، به مشارکت ایران در پروژه چین تحت عنوان یک کمربند یک راه و همکاری زیر ساختی در چارچوب این ابتکار عمل اشاره شده است. منظور از آن، پروژه های خط راه آهن، خودروسازی، ترانزیت بندری و هوایی، ارتباطات، علوم، تکنولوژی، آموزش و بهداشت است.

بر اساس اعلام این رسانه، در این توافقنامه توجه ویژه ای به همکاری اقتصادی و تجاری می گردد؛ مانند، توسعه همکاری های اقتصادی و بانکی، مراحل گمرکی، تشکیل مناطق آزاد تجاری و تحکیم همکاری های غیر نفتی. در عرصه فرهنگی نیز توسعه گردشگری، فعالیت رسانه های گروهی، ارتباطات دانشگاهی و موسسات فرهنگی غیر دولتی مدنظر است.

از سوی دیگر، تحریم های آمریکا باعث شد تا تمایل تهران برای تبدیل کردن پکن به یار معتمد اقتصادی و سیاسی بیشتر گردد. به خاطر پیامدهای راهبردی فشار حداکثری واشنگتن بر تهران، توافقنامه جدید برای ایران سودمند تر است تا برای چین. پکن به یکی از خریداران رسمی و اصلی نفت ایران تبدیل می گردد و حضورش در عرصه اقتصادی ایران تحکیم بیشتری می یابد.

در تحلیل این رسانه آمده است: همچنین، چین سرمایه گذاری در ایران را شروع نموده است. از جمله، می توان به قرارداد مربوط به خط راه آهن به ارزش 538 میلیون دلار اشاره نمود. در چارچوب پروژه یک کمربند یک راه، چین نفوذ سیاسی و سرمایه گذاری هایش را در تنگه هرمز توسعه می دهد. پکن برای توسعه مشارکتش در منطقه و با تکیه بر استراتژی بلند مدت در راستای تحکیم حضور دیپلماتیک و اقتصادی در خاور میانه کوشش خواهد نمود.

از سوی دیگر پیشتر، رویارویی و تشنجات میان عربستان سعودی و ایران توجهات را به سوی خود جلب نموده بود. در روزهای اخیر، محمد جواد ظریف اظهار داشت که عربستان سعودی به دنبال تنش زدایی اوضاع نیست و ریاض در چارچوب فعالیت دولت امریکا برای اعمال فشار حداکثری بر ایران عمل می نماید.

یادداشت مذکور می افزاید: فقط تهران نیست که از همکاری راهبردی با پکن حمایت می نماید. کشورهای اتحادیه عرب و از جمله عربستان سعودی و امارات متحده عربی نیز با چین همکاری می نمایند. پکن از سال 2008 الی 2019 میلادی، در عربستان سعودی و امارات متحده عربی، 62.55 میلیارد دلار سرمایه گذاری نموده است.

در زمینه افزایش تشنجات در تنگه هرمز، چین می تواند نقش مهمی در تامین امنیت نیز ایفا نماید تا آزادی دریانوردی حفظ گردد. عدم تمایل چین برای تضمین امنیت در خلیج فارس نشان می دهد که هنوز قدرت این کشور در خاور میانه زیاد نیست. از آنجایی که در حال حاضر، چین در خلیج فارس حضور دارد، واشنگتن ناگزیر می گردد منافع پکن را حفظ کند. همزمان با آن، به اعتقاد چین، معماری کنونی امنیت در اقیانوس هند با تردیدهایی روبرو است. تمامی این موارد به نقش آمریکا و هند به عنوان مدعیان تضمین امنیت در خلیج فارس و اقیانوس هند خدشه وارد می نماید. در سایه توافق با ایران، چین قادر خواهد بود از حضور پایدار خود در تنگه هرمز هم دفاع کند.

مجله سایه: مجله سایه: وبلاگ سینما و سرگرمی