جمجمه هایی که سرنخ هایی را در خصوص فروپاشی امپراتوری روم فاش کردند!
به گزارش شیوا مارکت، باستان شناسان مؤسسه ملی تحقیقات باستان شناسی (اینراپ) روی جمجمه ای که آگاهانه تغییر شکل یافته کار می نمایند.
لست سکند: یک نوجوان نخبه در 30 اکتبر 2013 در استراسبورگ، شرق فرانسه روی این موضوع کار کرد.
جمجمه های کشیده کشف شده در مجارستان، شواهد ارزشمندی از زندگی در زمان فروپاشی امپراطوری روم را ارائه نموده اند.
مردم در فرهنگ ها و کشورهای مختلف با کوشش برای مطابقت با استاندارد زیبایی جامعه خود،
بسیاری از تغییرات فیزیکی و کارهای آرایشی را در صورت خود اعمال می نموده اند.
عمل پیوند پا در چین، یا وسواس آمریکایی ها در جراحی پلاستیک از این موارد هستند.
خب، این مطلب هم به نوعی در این باره است: پیوند جمجمه!
اما پیوند جمجمه چیست؟
اگرچه این عمل ممکن است عجیب و حتی ظالمانه به نظر برسد،
اما درواقع در دورانی در مناطق آسیای مرکزی بسیار رایج بود.
در قرن دوم و سوم بعد از میلاد در اروپای مرکزی این عمل محبوب شد و تا اواسط قرن پنجم میلادی ادامه داشت،
بررسی دقیق جمجمه های کشیده در یک قبرستان مجاری در طول چند سال گذشته منجر به دریافت های جدیدی
در خصوص چگونگی شکل گیری جوامع پس از سقوط امپراتوری روم شد.
بعضی از جمجمه ها تقریباً 1000 سال قدمت دارند
و بخشی از بقایای یافت شده در یک محل دفن هستند،
اما سه جامعه جداگانه را نشان می دهند که رسوم مشترکی دارند.
دانشمندان می گویند که پیوند جمجمه یکی از آن رسوم است،
سنتی که در دوران کودکی شروع می شد.
تکنولوژی جدید، که با عنوان تجزیه وتحلیل ایزوتوپ شناخته می گردد،
به این متخصصان امکان می دهد تا ارتباط بین آنچه قبلاً کشف نموده بودند
را هم اکنون از مبدأ مجزا و همچنین چگونگی ایجاد جوامع را درک نمایند.
نتایج این مطالعه در 29 آوریل در نسخه چاپ شده همان روز مجله علمی Plos منتشر شد.
نخستین گروه از بقایای روم باستان یافت شدند؛
گروه دوم گروهی از مردمی بودند که از خارج از آن جامعه بودند، درحالی که سومی به هر دو جامعه شباهت داشت.
یک پیوند آشکار بین این سه مجموعه از بقایای اجساد وجود داشت.
هیچ مدرکی وجود ندارد که این عمل مضر بوده باشد، بلکه یک سنت مربوط به استانداردهای جذابیت آن موقع بوده است.
این فن آوری جدید همچنین به متخصصان امکان می دهد
تا در خصوص عادات غذایی و انتخاب های سبک زندگی این افراد در قرن پنجم اطلاعات بیشتری به دست آورند.
محققان بعد از این که حقایق شناخته شده در خصوص این سه گروه را دریافتند، فهمیدند
که آن ها به جای زندگی کردن و مردن در یک مکان، همان طور که قبلاً کشف شده بود، مهاجرت کردند.
علاوه بر این، تکنولوژی بررسی ایزوتوپ می تواند به باستان شناسان
درک بهتری درباره استفاده از روش های باستانی بدهد.
در آن دوره، افراد مختلف با فرهنگ ها و اصالت های متفاوت، نه تنها در یک مکان گرد هم آمدند،
بلکه به ظاهر آرام باهم زندگی کردند و تصمیم گرفتند تا یک قبرستان را باهم به صورت مشترک داشته باشند.
بر این اساس، اگر آن ها آداب ورسوم فرهنگی مشترک با یکدیگر نداشته باشند، نمی توان آن ها را در یک مکان دفن کرد.
شکلی از اصلاح فرم بدن که به طرز شگفت انگیزی در سراسر دنیا بسیار رایج بود.
دانشمندان می گویند که این عمل به خود مغز صدمه نمی زده است،
چون حجم مغز در جمجمه بدون تغییر باقی می مانده و این تنها جمجمه است که مغز را نگه می دارد.
سر نوزاد کمی پس از تولد عمل می شده است،
زیرا این بازه زمانی، مطلوب ترین حالت و زمان بود اما به هیچ وجه به مغز صدمه نزده و یا به مغز رو به رشد کودک آسیب نمی رساند.
دانشمندان می گویند در گورستان مجارستان که در سال 470 میلادی از بین رفته است،
کارشناسان بیش از 50 مجموعه به جامانده را بررسی کردند.
این گورستان زمانی در یک استان رومی به نام پانونیا والریا، قرار داشت و حاوی 95 محل دفن بود.
این فرم جمجمه نشانه یک رسم است که ممکن است امروزه غیرعادی به نظر برسد،
اما به این معنی نیست که بین این کار با دیگر سبک های تغییر بدن مانند سوراخ کردن بدن و تتو شباهتی وجود ندارد.
ازآنجاکه زیبایی در چشم هر بیننده متفاوت است،
به وضوح این کار، به عنوان راهی برای افزایش جذابیت در تمام طول آن قرون بوده است.
شاید آنچه که اهمیت بیشتری دارد آموزه های این مطالعه است
که تأکید دارد اگرچه مردم از مکان های مختلف می آمدند،
اما آن ها قادر بودند با خوشحالی با یکدیگر تطبیق یابند و در فضای مشترک زندگی نمایند
و آن ها آن قدر باهم احساس راحتی می کردند که حتی در آخرین فضای مورد استفاده شان هم با یکدیگر شریک بودند - یک قبرستان.
منبع: توریسم آنلاینhecaconf.ir: مجله خبری و تحلیلی صنایع کشاورزی و تولیدی