حامیان دیروز، مدعیان امروز ، حزب های شب انتخاباتی، با لیست یکبار مصرف می آیند
به گزارش شیوا مارکت، نمایندگانی که تا دیروز با لیست فلان جریان سیاسی بر کرسی مجلس نشسته بودند و می خواستند شرع را به رهبری یادآوری نمایند، در اعتراض به عملکرد شورای نگهبان برای رد صلاحیت انتخابات مجلس هفتم، در صحن مجلس تحصن کردند.
گروه سیاسی خبرنگاران، امید فعال؛ جوابگویی بخشی از پازل گمشده ی انتخابات در جمهوری اسلامی ایران است، فلان جریان سیاسی لیستی از کاندیدای مورد نظر خود را برای انتخابات مجلس شورای اسلامی یا در حمایت از فلان فرد برای انتخابات ریاست جمهوری، بیانیه های انتخاباتی منتشر می نماید و در قبال عملکرد نفرات راهیافته به خانه ملت یا ساختمان دولت هیچ تعهدی ندارد. توده جامعه را ابزار برای بازی سیاسی می پندارد و عوام جامعه را با شعار های رنگارنگ به سمت منفعت خود می کشاندند.
بنیان گذار کبیر انقلاب در مورد مسئولیت پذیری می فرمایند: الان مکلفیم ما، مسئولیم همه مان، همه مان مسئولیم، نه مسئول برای کار خودمان، مسئولِ کارهای دیگران هم هستیم،... هم باید نسبت به همه رعایت بنمایند... و نه تنها از منظر دین، بلکه عقل بشری نیز می گوید زمانی که شخصی از مسئله ای حمایت می نماید و بانی انجام آن می شود، دارای مسئولیت مستقیم در قبال فعل و انفعالات انجام شده دارد.
حال برای پی بردن به میزان تاثیرگذاری احزاب در آینده سیاسی کشور و عواقب عدم اصلاح ساختار فعلی نظام انتخاباتی میتوان به آنالیز عملکرد مجلس های گذشته پرداخت.
مجلس ششم؛ مشتی از خروار
انتخابات ششمین دوره مجلس شورای اسلامی، در تاریخ 29 بهمن 1378 خورشیدی، برگزار شد. جبهه دوم خرداد توانست که اکثریت مطلق مجلس را به دست آورد. در تهران بزرگ نیز، فهرست نامزدهای پیشنهادی حزب جبهه مشارکت ایران اسلامی، 90٪ کرسی های این حوزه را کسب کرد.
127 نماینده مجلس ششم با ذکر نامه ای به رهبری نوشتند که اگر جام زهر باید نوشید قبل از آنکه کیان نظام و مهم تر از آن، استقلال و تمامیت ارضی کشور در مخاطره قرار گیرد باید نوشیده شود، نمایندگان مجلس ششم در آن ایام جز مذاکره با آمریکا راه دیگری نمی شناختند.
آنقدر نامه جام زهر، خون به دل رهبر معظم انقلاب کرد تا ایشان در اول خرداد 1381 گفتند: مسأله امریکا این است که هویّت اسلامی و ملی ما را قبول ندارد و این را به زبان می آورد. چرا عدّه ای از مدّعیان سیاست و فهم، نمیفهمند؟! واقعاً جای تأسّف است...ارتباط و مذاکره با آن، هم خیانت و هم حماقت است! ...کسانی که دم از مذاکره با امریکا میزنند، یا از الفبای سیاست چیزی نمیدانند، یا الفبای غیرت را بلد نیستند.
نمایندگانی که تا دیروز با لیست فلان جریان سیاسی بر کرسی مجلس نشسته بودند و می خواستند شرع را به رهبری یادآوری نمایند، در اعتراض به عملکرد شورای نگهبان برای رد صلاحیت انتخابات مجلس هفتم، در صحن مجلس تحصن کردند. رجبعلی مزروعی یکی از فعالین مدعی اصلاحات بود که در انتخابات مجلس ششم به عنوان نماینده مردم اصفهان انتخاب شد. مزروعی یکی از قرائت نمایندگان استعفانامه گروهی از نمایندگان تحصن نماینده بود، پس از فتنه 88 متواری و به صورت غیرقانونی از کشور خارج شد و سر از بلژیک درآورد.
انتخابات ریاست جمهوری نیز از این امر مستثنی نیست؛ جریان سیاسی حامی که در میدان سیاست از هیچ حمایتی دریغ ننموده است، برای توجیه افکار عمومی منکر اقدامات گذشته می شود و مصداق آن را می توان در تهاجم اصلاحات به دولت روحانی شاهد بود.
دوازدهمین دوره ریاست جمهوری
جریان اصلاحات که با روحانی مسیری را شروع نموده است، امروز با توجه عملکرد دولت در زمینه های اشتغال و رونق مالی و کاهش نرخ محبوبیت دولتمردان درصدد ایجاد مرزبندی است. با نزدیک شدن به انتخابات 1398 مجلس یازدهم و انتخابات 1400 سیزدهمین دوره ریاست جمهوری جریان اصلاحات به دنبال احیای آبروی از دست رفته خود می شود. شخصیت هایی که تا دیروز در حمایت از رئیس دولت تدبیر و امید صف آرایی می کردند، در صف منتقدان به دولت قرار دارند. واضح است که اصلاح طلبان نمی توانند سهم خود در شرایط کنونی را منکر شوند، پس یک به یک به انتقاد و فریب افکار عمومی می پردازند تا حساب خود را جدا نمایند.
حال این خود نشان از عدم جوابگویی سیاسیون در قبال عملکرد خود است که می توانند اعتماد مردم را نسبت به احزابی که روزی به حرف آنها رای ها را به صندوق انداخته اند، به شدت کاهش دهد.
نقش احزاب جوابگو در انتخابات
سیدحسین نقوی حسینی نیز، سخنگوی فراکسیون نمایندگان ولایی مجلس شورای اسلامی در مورد احزاب جوابگو معتقد است: قانون انتخابات باید اصلاح شود و به نحوی اصلاح شود که فرد به غیر از مکانیسم حزب نتواند در صحنه انتخابات حاضر شود؛ به این صورت احزاب فعال تقویت می شوند ولی هنوز این طور نیست. مردم باید به حزب جوابگو رای بدهند ولی احزاب جوابگو تابلویی ندارند.
احزاب به مردم جوابگو نیستند
در همین موضوع علی جلیلی شیشوانی، عضو کمیسیون امور داخلی کشور و شوراهای مجلس شورای اسلامی اظهار کرد: در کشور ما چند حزب غالب داریم اما آن ها نیز فقط در زمان انتخابات فعال می شوند و مردم در سایر موضوعات اثری از آنها را مشاهده نمی نمایند و حتی پس از برگزاری انتخابات نیز به مردم جوابگو نیستند.
بهروز نعمتی، عضو فراکسیون مستقلین مجلس نیز بر این باور است که چاره ای جز این نداریم که به سمت نظام حزبی برویم و باید این اتفاق بیفتد؛ چرا که اگر قرار است، مملکت بهتر اداره شود و مسئولان جوابگو باشند به اعتقاد من احزاب می توانند این کار را انجام دهند که در واقع جوابگوی مردم هم باشند.
حکمرانی حزبی گفتمان امروز است
داوود فیرحی پژوهشگر علوم سیاسی و استاد دانشگاه تهران معتقد است که بحث از لزوم وجود حزب، مربوط به گذشته است، و اکنون مسئله اصلی، حکمرانی حزبی است که باید آن را بدل به مسئله روز کرد و ادبیات امام خمینی نیز تحولی در حوزه حکمرانی حزبی است.
وی اظهار کرد: در قوانین و در شورای نگهبان، حیثیت حزبی نماینده و کاندیداها، اهمیتی ندارد و نظام انتخاباتی ما طوری طراحی شده که روی افراد به عنوان کاندیداها تمرکز می نماید، اما در مدل حکمرانی حزبی، روی حزب تمرکز می شود.
اگر حکمرانی حزبی در کشور غالب باشد، شاهد نخواهیم بود نزدیک انتخابات لیست های یکبار مصرف در فضای سیاسی کشور فراوری شوند و فقط در زمان انتخابات کارکرد داشته باشند. بعد از انتخابات مردم در سایر موضوعات اثری از آنها را نمی بینند و نسبت به عملکردشان جوابگو نیستند؛ با شعار های پوپولیستی در صدد پاک کردن حافظه تاریخی مردم بر می آیند تا دوباره بر گُرده ملت سوار شوند. احزاب می توانند با شناسایی، جذب افرادی را تربیت نمایند و بعد از تربیت افراد آنها را باید برای احراز پست های کلان مدیریتی، در حوزه قانون گذاری و اجرایی معرفی نموده و بعد از آن از آن ها حمایت نمایند و پشتیبان آن ها باشند.
اگر هر فرد مسیول یا جریان سیاسی بدانند که در قبال تصمیمات گرفته شده یا حمایت های انجام شده، باید در قبال مردم و نهاد های نظارتی جوابگو باشد، قطعا در عملکرد های خود دقت به خرج می دهد.
منبع: خبرگزاری دانشجوsloblag.com: مجله سلو بلاگ: مجله تفریحی سرگرمی خبری سلو