دود بی پولی و تصمیم غلط به چشم المپیادی ها می رود، نخبگان در سایه بی توجهی مسئولان آموزش و پرورش - شیوا مارکت

به گزارش خبرنگار گله هایشان را خیلی جدی درمیان می گذاشتند، اگر چهره شان را نمی دیدی، گمان می کردی این نوع انتقاد کردن قطعا برای یک فرد متخصص یا کارشناس است، ولی برخلاف تصور، آن ها فقط 18 الی 22 سال سن داشتند و از آینده نامعلومشان حرف می زدند و به قول خودشان استعداد برتر هستند، ولی شرایط، تسهیلات یا امکانات در اختیارشان فرقی با دیگران ندارد.

بچه های المپیادی از جزئی ترین مسائلشان مثل آب خوردن در خوابگاه تا کم لطفی وزارت آموزش و پرورش، بنیاد ملی نخبگان و شورای عالی انقلاب فرهنگی برایمان گفتند، این جوانان تیزهوش المپیادی شرح دادند: در جواب هر چیزی که می خواستیم می گفتند بودجه نداریم.

یکی از المپیادی ها گفت: بعد از المپیاد به دلیل نبود شرایط مساعد جهت ادامه تحصیل رشته شیمی را انتخاب نکردم ، الان دانشجوی پزشکی هستم و عملا تمام علم قبلی ام را دور ریخته ام.

المپیاد را از انحصار طبقاتی خارج می کنیم/ حضور 30 ساله ایران در المپیاد های جهانی خوشایند است

ادغامی که دودش به چشم المپیادی ها می رود

فاطمه مهاجرانی رئیس مرکز ملی پرورش استعداد های درخشان و دانش پژوهان جوان در تایید درد و دل بچه های المپیادی اظهار کرد: مسائل ها و کمبود ها شاید به چشم افراد معمولی نیاید، ولی امکانات کم است و در آن سطحی که باید وجود داشته باشد، قرار نگرفته است.

او گفت:آغاز این مسائل از زمانی آغاز شد که سال 89 باشگاه دانش پژوهان جوان و سازمان استعداد درخشان که دو سازمان و هویت مستقل بودند، با هم ادغام و به یک مرکز تبدیل شدند.

مهاجرانی شرح داد:وقتی یک مجموعه به مرکز تبدیل می شود، دیگر بودجه مجزا در کار نیست و عملا بودجه به دست معاونت پشتیبانی و توسعه منابع وزارت خانه می افتد و طبیعی است که به دلیل تعدد و تنوع کار های وزارت، مسائل ما اولویت نباشد وقاعدتا نیازهایمان به موقع رسیدگی نمی شود.

رئیس مرکز ملی پرورش استعداد های درخشان و دانش پژوهان جوان بیان نمود:در تلاش هستیم که یک سازمان به نام استعداد درخشان را که دو حوزه المپیاد و مدارس زیر نظرش باشد ایجاد کنیم.

چرا المپیادی ها بعد از کسب مدال رها می شوند؟

مهاجرانی گفت:هدف از احداث باشگاه از ابتدا، فراهم کردن فضایی برای گپ و گفت، انتقال تجربه این استعداد های برتر و مسئولان بود، ولی حالا به دلیل ساختار نادرست، عملا باشگاهی دیگر وجود ندارد و اینجا بیشتر شبیه یک آموزشگاه المپیاد و به عبارتی نقض غرض است.

مهاجرانی ادامه داد: خیلی از اوقات دانش آموزان المپیادی بعد از اتمام دوره، با ما قطع ارتباط می کنند. گرچه این موضوع نه مورد رضایت ما و نه خواسته آنهاست، ولی این ساز وکار باشگاه دانش پژوهان جوان، اجازه رفت و آمد بیشتر را نمی دهد.

عنایت سالاریان معاون مرکز استعداد درخشان و باشگاه دانش پژوهان جوان در گفت وگو با خبرنگار اظهار کرد: فراهم کردن امکانات در گذشته بسیار راحت بود، چون تنها دغدغه باشگاه دانش پژوهان جوان برگزاری المپیاد بود یعنی باشگاه دانش پژوهان جوان فقط آزمون برگزار و پس از شناسایی، نفرات برتر را برای مسابقات جهانی اعزام می کرد اما بعد از سال 89 به یک مرکز کوچک تبدیل شد، به تبع از اختیارات آن کاسته و به مسائلش اضافه کرده شد.

پول نداریم، نخبه ها توقعشان را کم کنند

او بیان نمود:ما الان به اندازه مسئولیت های زیادی که برایمان تعریف شده، اختیارات و امکانات نداریم، حتی جالب است بدانید اغلب اوقات برای تهیه حیوانات آزمایشگاهی مثل موش و ماهی دچار مشکل می شویم و این برای وزارت آموزش و پرورش مضحک است در حالی که واقعا نیازمندشان این ابزار هستیم.

معاون باشگاه دانش پژوهان جوان تاکید کرد: این ها زمانی به پایان می رسند که باشگاه مثل سابق مستقل شود و این محقق نخواهد شد مگر زمانی که مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی مجددا از طریق دولت ابلاغ و قدرت تصمیم گیری ما بیشتر شود.

او افزود: ما با کمک خود المپیادی ها درصدد هستیم اندیشکده ای ایجاد کنیمو جهت المپیاد را کمب تغییر دهیم و از استعداد های برتر خواهشمندیم که توقعاتشان را مدیریت کنند.

managore.ir: ایستگاه بازی: آشنایی با بازی های کامپیوتری و کنسول های بازی