مبلغ و دوره پرداخت بیمه بیکاری در ایام کرونا
به گزارش شیوا مارکت، معاون وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی بیان نمود که میزان 5 هزار میلیارد تومان بر اساس حداقل دستمزد به مدت 3 ماه، به افرادی که در سامانه بیمه بیکاری ثبت نام کرده اند، پرداخت می شود. بر این اساس می توان گفت که دولت برای حدود 925 هزار نفر، بیمه بیکاری یک میلیون و 835 هزار تومانی را در نظر گرفته است.
به گزارش خبرنگاران، گزیده ای از سخنان میدری در مصاحبه با روزنامه ایران را در ادامه می خوانید:
ثبت روزانه آمار بیکاران
* یکی از اتفاقات مهمی که با آغاز کرونا در ایران رخ داد، این بود که برخلاف گذشته توانستیم آمار بیکاران را به صورت روزانه ثبت کنیم. پیش از این، آمار بیکاران ابتدا در شهرستان و سپس در استان ثبت می شد و در نهایت با یک وقفه زمانی به تهران می رسید و اصلاً تجمیع اطلاعات وجود نداشت، اما از ابتدای اسفند با استفاده از سامانه ای که در وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی راه اندازی شد، اطلاعات هر فرد بیکار شده در یک جا و به صورت روزانه ثبت و جمع بندی می شد.
*براین اساس تا 27 اردیبهشت ماه نزدیک به 760 هزار نفر اطلاعات خود در این سامانه را ثبت و بیان نمودند که بیکار شدند. در مرحله بعد، این اطلاعات با سازمان تأمین اجتماعی بررسی می شود که آیا این فرد، بیمه پرداز بوده یا خیر و آیا می توان به او بیمه بیکاری پرداخت کرد یا نه. این یک اتفاق مهم بود، زیرا وقتی با استفاده از داده های دقیق با حجم مسأله رو به رو می شوید، ابعاد واقعی مشکل را می فهمید و می دانید که سیستم چطور باید به این مسأله پاسخ بدهد.
*حتماً این تعداد مشاغل غیررسمی را در برنمی گیرد، زیرا تعریف مشاغل غیررسمی پیچیده است. گاهی مشاغل غیررسمی را با نداشتن مجوز تعریف می کنیم، مانند مسافرکشی که از وزارت کشور مجوز حمل ونقل ندارد. گاهی هم فرد راننده تاکسی است، اما بیمه ندارد و نداشتن بیمه به این معنی است که همه مسائل مشاغل غیررسمی را دارد، کما اینکه در صورت معلول شدن نمی تواند از مزایای مستمری از کارافتادگی استفاده کند. بنابراین وقتی از مشاغل غیررسمی صحبت می شود، باید توجه کنیم که چنین ابهاماتی وجود دارد. اما به طور معین، اگر 24 میلیون شاغل در کشور داشته باشیم، 17 میلیون نفر از این افراد بیمه دارند و 7 میلیون نفر بیمه ندارند. آیا نداشتن بیمه از سوی این افراد، به معنی نداشتن مجوز است، یا مجوز دارند، اما بیمه نیستند؟ در ایران تفاوت این شناخته شده نیست و متأسفانه این خلأ آماری در ایران وجود دارد.
به چه افرادی بیمه بیکاری تعلق می گیرد؟
*از 17 میلیون نفر شاغل دارای بیمه، 9میلیون و 800 هزار نفر کارفرما دارند. این تفکیک به این دلیل مهم است که ممکن است شما بیمه داشته باشید، اما بیمه بیکاری به شما تعلق نگیرد. زیرا برخی از بیمه شده ها- 5 تا 10 میلیون نفر- کسانی هستند که بیمه خویش فرما دارند که بیمه بیکاری به آن تعلق نمی گیرد. ضمن اینکه ما نمی توانیم در شرایط کرونایی به این افراد بیمه بیکاری پرداخت کنیم، به این دلیل که نمی توانیم راستی آزمایی کنیم که این ها کار خود را از دست داده اند یا نه. بنابراین از 24 میلیون شاغل در کشور، 10 میلیون نفر از دارندگان بیمه کارفرما هم دارند. و باز متأسفانه تعداد معدودی از این افراد، حدود 40 درصد، در شرایط عادی بیمه بیکاری به آنان تعلق می گیرد. به این دلیل که اگر کارمند دولت باشید یا مشاغل پیمانی داشته باشید، یعنی کارفرما و بیمه داشته باشید، اما به شما بیمه بیکاری تعلق نمی گیرد. کار دولت در شرایط کرونا این بود که حتی اگر کل این 10 میلیون بیمه شده در شرایط کرونا بیکار شده باشند، به آنان بیمه بیکاری می دهیم، درصورتی که قبلاً 40 درصد از این ها می توانستند بیمه بیکاری را بگیرند.
*به این دلیل راستی آزمایی کردیم که این عده جزو آن 15 میلیون نفر نباشند. یعنی ممکن است فردی راننده تاکسی باشد یا بیمه خویش فرما داشته باشد و بگوید مغازه من تعطیل شده است، ما نمی توانیم به این ها بیمه بیکاری بدهیم. برای این افراد گفتیم اگر بیمه دارد و جزو مشاغل آسیب دیده است، به ازای هر شاغل، به او 12 میلیون تومان وام داده شود که فرآیند اعطای این وام ها از هفته گذشته آغاز شده است. حدود 50 هزار واحد صنفی برای این منظور ثبت نام کردند که ممکن است از یک تا 500 نفر بیمه پرداز داشته باشند.
*منابع جدید بیمه بیکاری برای گروه هایی است که قبلاً بیمه بیکاری به آنان تعلق نمی گرفت، یعنی آن 60 درصدی که به صورت پیمانی بودند و براساس مقرراتی که وجود داشت، با وجود داشتن کارفرما، بیمه بیکاری به آنان تعلق نمی گرفت، اما این بار بیمه بیکاری به آنان تعلق می گیرد. میزان این بیمه نیز براساس میزان حداقل دستمزد و به مدت سه ماه پرداخت می شود.
افت فروش بنزین در ایام کرونا
می توان این تصویر را از حمایت های کرونایی دولت داد: یک؛ کسانی که شاغل دولت یا بازنشسته ها بودند که دولت با همه تنگناهایی که داشت، افزایش حقوقی برای این ها درنظر گرفت. دو؛ برای کل خانواده ها وام یک میلیون تومانی داده شد که می دانیم بسیار کم است و مشکل چندانی را حل نمی کند، اما باید در نظر گرفت که درآمدها و منابع دولت ایران مانند همه دولت ها از محل درآمدهای اقتصادیاتی، گمرکی و فروش برخی محصولات آن است. به عنوان مثال، تا پیش از کرونا در کشور روزانه 90 میلیون لیتر بنزین فروخته می شد که در دوره کرونا این میزان به 30 میلیون لیتر رسید که این یعنی کاهش درآمد دولت. یا درآمدهای گمرکی ناشی از واردات و صادرات بشدت کاهش یافت. سوم اینکه علاوه بر وام یک میلیون تومانی، یک میلیون خانواده یا 3 میلیون نفر بسته معیشتی دریافت کردند، چهارم، بیمه بیکاری است. اما باید توجه داشت که در کنار این ها، 12 هزار میلیارد تومان برای هزینه های بهداشتی تأمین شد که این رقم یعنی افزایش 30 درصدی بودجه های درمان کشور. با همه این ها، ابعاد بحران کرونا در جهان بسیار زیاد است. اکونومیست در گزارشی از شرایط امریکا نوشت تا به امروز (تا زمان گزارش این رسانه) 6 میلیون امریکایی برای دریافت بیمه بیکاری ثبت نام کرده اند که گاه در یک هفته 2 میلیون نفر ثبت نام کرده اند. درحالی که از 1980 تا امروز، بیشترین میزان بیکارشدگان در امریکا در یک هفته، 650 هزار نفر بوده است. یا سازمان بین المللی کار ابتدا پیش بینی کرد 5 تا 20 میلیون نفر بیکار شوند، دو هفته بعد بیان نمود ابعاد بحران کرونا به گونه ای است که تعداد بیکاران در جهان را 300 میلیون نفر پیش بینی می کنیم.
ابزار وام 12 میلیونی رانندگان تاکسی
بحران ها، اعم از اقتصادی، طبیعی یا بیماری، می توانند نقاط عطفی داشته باشند. مثالی بزنم. درباره وام، دنبال راهی بودیم تا مردم به سیستم بانکی مراجعه نکنند. گفته شد ابزار اعطای وام 12 میلیون تومانی رانندگان تاکسی، سفته است که باید بخرند و به بانک ارائه کنند. سپس گفته شد سفته الکترونیکی در ایران راه اندازی شود. همین سفته الکترونیکی، یکی از پروژه های اولویت دار دولت بود که از سال 96 مطرح می شد، اما اجرا نشده بود، اما در دوره کرونا، در مدت یک ماه، قانون آن نوشته شد و ما امروز مقررات سفته الکترونیکی داریم. در حوزه رفاه اجتماعی در تلاش بودیم سامانه ای طراحی شود تا همه نیازمندان در آن ثبت شوند و درعین حال افراد یا سازمان های کمک رسان هم بتوانند از طریق آن کمک کنند. تا پیش از کرونا، شرایط این امر فراهم نشد، اما با کمک های وزارت ارتباطات و با مشارکت کمیته امداد، بهزیستی و معاونت رفاه، این سامانه به مرحله راه اندازی رسیده است. این اتفاق هم به یمن همگرایی است که دستگاه های مختلف ذیل شورای عالی رفاه حاضر شدند، دور هم نشستند و این کار انجام شد.
منبع: اقتصادنیوزbanima.ir: قدرت گرفته از سیستم مدیریت محتوای بانیما