مستندسازی داده های 10 گونه زبانی در خطر استان سیستان و بلوچستان - شیوا مارکت

مرضیه صناعتی، عضو هیأت علمی پژوهشگاه و مجری طرح شناسایی، گردآوری و مستندسازی داده های 10 گونه زبانی در خطر استان سیستان و بلوچستان که با همکاری عبدالماجد سپاهیان صورت گرفته، گفت: استان سیستان و بلوچستان با وسعت حدود 187 هزار و 502 کیلومتر مربع معادل 11.5 درصد مساحت کل کشور را به خود اختصاص داده و از دو منطقه مهم و با پیشینه تاریخی بالای سیستان و بلوچستان تشکیل شده است که هریک از آنها به عنوان نماینده بخشی از فرهنگ رنگارنگ ایران شناخته می شوند.

وی با بیان اینکه مردم این استان به گویش سیستانی در منطقه سیستان و گویش های بلوچی در منطقه بلوچستان تکلم می نمایند، اضافه نمود: متأسفانه آنچه امروزه برای این گویش ها نگران نماینده است زوال یا نابودی این زبان هاست که تحت تأثیر زبان فارسی و در سایه تحولات اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و مالی سال های اخیر به شیوه ای بدخیم به شاکله و ساختار آنها ضربات جبران ناپذیری زده است.

صناعتی اظهار کرد: طرح پژوهشی حاضر با عنوان شناسایی، گردآوری و مستندسازی داده های 10 گونه زبانی در خطر استان سیستان و بلوچستان در راستای ثبت و ضبط زبان ها که شامل شناسایی زبان های در خطر استان سیستان و بلوچستان، گردآوری داده ها در سطح کل استان، مستندسازی داده های گویشی و ایجاد بانک اطلاعاتی این گونه زبان ها که بخشی از بانک اطلاعاتی زبان ها و گویش های ایران محسوب می گردد به منظور حفظ و نگهداری زبان ها و گویش های ایرانی، تسهیل در انجام پژوهش های زبانی و در راستای احیای زبان های در خطر انجام شد.

مجری طرح شناسایی، گردآوری و مستندسازی داده های 10 گونه زبانی در خطر استان سیستان و بلوچستان اضافه نمود: به منظور شناسایی داده های زبانی استفاده از داده های آماری سال 1395 و مراجعه به منابع کتابخانه ای در دستور کار نهاده شد و طی آن 13 زبان / گویش در خطر شامل سیستانی، پارسی وانی، براهویی، لاشاری، مکرانی، سراوانی، سرحدی، بمپوری، رخشانی، ساحلی، پنجگوری و کیچی شناسایی شدند.

وی گفت: بعلاوه برای مستندسازی و گردآوری داده های زبانی 2 پرسشنامه تنظیم و داده های مربوط به 10 زبان / گویش شامل سیستانی، پارسی وانی، لاشاری، مکرانی، سراوانی، سرحدی، بمپوری، رخشانی و ساحلی گردآوری شد.