مسیر کسب سهمیه و موفقیت در المپیک با افزایش 10 درصدی بودجه هموار است؟، 98، سال سخت ورزش ایران
به گزارش شیوا مارکت، بودجه ورزش کشور در حالی با افزایش 10 درصدی برای سال 98 روبرو شده که ورزش کشور سال سختی را با توجه به در پیش بودن المپیک و پارالمپیک 2020 پیش رو دارد.
به گزارش خبرنگار ورزشی خبرنگاران ، لایحه بودجه سال 98 منتشر شد که در آن، بودجه نهادهای اصلی ورزش یعنی وزارت ورزش و جوانان، کمیته ملی المپیک و کمیته ملی پارالمپیک با افزایش تقریباً 10 درصدی روبرو شده است.
افزایش بودجه ورزش در مقابل کاهش بودجه برخی نهادها بودجه وزارت ورزش برای سال 98 نزدیک به 1166 میلیارد تومان، کمیته ملی المپیک 74.5 میلیارد تومان و کمیته پارالمپیک 31.6 میلیارد تومان مشخص شده، این در حالی است که برخی ارگان های دیگر بودجه شان نسبت به امسال کاهش داشته است. بنابراین حداقل می توان به این نکته توجه کرد که بودجه ورزش نسبت به سال گذشته کم نشده است.
سال کسب سهمیه المپیک و پارالمپیک سال 98 سال بسیار مهمی برای ورزش ایران است، چرا که سهمیه های المپیک و پارالمپیک 2020 توکیو در مسابقات این سال توزیع خواهد شد. به همین دلیل باید نگاه ویژه تری به این رقابت های کسب سهمیه داشت. کاروان ایران در المپیک 2016 با 64 ورزشکار و در پارالمپیک هم با 11 ورزشکار شرکت کرد و به ترتیب موفق به کسب 8 و 24 مدال شد. حداقل انتظار جامعه ورزش این است که این تعداد ورزشکاران بیشتر گردد که به تبع آن، امکان کسب مدال هم بیشتر خواهد شد. رسیدن به این هدف ممکن نخواهد بود، مگر با برنامه ریزی منظم و اعزام ورزشکاران به تورنمنت های مختلف که این کار هم در سایه بیشتر شدن بودجه ورزش صورت می گیرد.
افزایش 10 درصدی کفاف اردوها و اعزام ها را می دهد؟ درست است که بودجه وزارت ورزش و کمیته های المپیک و پارالمپیک 10 درصد افزایش یافته، اما باید افزایش هزینه ها را نیز در نظر گرفت. در ابتدای سال 97 هزینه ها با دلار 4200 تومانی انجام می شد، اما قیمت این ارز حالا حدود 10 هزار و 500 تومان است. در چنین شرایطی هزینه اعزام ها که تعدادشان کم هم نخواهد بود، 2.5 برابر شده، در حالی که بودجه نهادهای اصلی ورزش تقریباً 10 درصد افزایش یافته است.
سوال اصلی این است که آیا برنامه ریزی خوبی برای سال سخت قبل از المپیک صورت می گیرد؟ آیا تیم های مختلف به راحتی می توانند در مسابقات کسب سهمیه شرکت نموده و اردوهای خود را برگزار نمایند؟ آیا کاروان های ایران حداقل با همان تعداد قبلی در المپیک و پارالمپیک شرکت خواهند کرد؟ اینها سوالاتی است که مسئولان این سه نهاد باید به آنها پاسخ بدهند و این نگرانی را از جامعه ورزش دور نمایند.
پول و مدال، رابطه ای دو سویه برای کسب موفقیت بدون شک پرافتخارترین دوره حضور کاروان ایران در المپیک مربوط به سال 2012 لندن می گردد؛ جایی که کشورمان 5 طلا، 6 نقره و 2 برنز کسب کرد و در رده پانزدهم نهاده شد. البته باید به این نکته هم اشاره نمود که نقره نواب نصیرشلال به دلیل دوپینگ نفر اول، در حال تبدیل شدن به طلا است و در این صورت درخشش کاروان ایران بیش از گذشته می گردد.
این افتخارآفرینی در سایه این اتفاق خوب رقم خورد که آن، تزریق یک بودجه خوب در سال قبل از المپیک بود. قرار بود در سال 2010 بازی های همبستگی کشورهای اسلامی به میزبانی ایران برگزار گردد، اما این اتفاق رخ نداد تا بودجه در نظر گرفته شده برای این بازی ها که رقم بالایی بود، صرف آماده سازی تیم ها و اعزام برای کسب سهمیه المپیک گردد. این شرایط در نهایت برای ورزش ایران مثبت بود، چرا که کاروان کشورمان پرافتخارترین دوران حضورش در المپیک را تجربه کرد.
برخلاف 2012 لندن، برای المپیک 2016 ریو این شرایط رقم نخورد تا ایران فقط 8 مدال بگیرد و در رده 25 بایستد. توجه به این نکته نشان می دهد که افزایش بودجه و رفع مسائل برگزاری اردوها و اعزام ها در مسیر کسب سهمیه المپیک، چقدر می تواند در رسیدن به موفقیت در المپیک 2022 موثر باشد.
نوبت افزایش درآمدزایی فدراسیون هاست یکی از مسائلی که فدراسیون های ورزشی با آن دست به گریبان هستند، این است که بیشتر آنها چشم به دست وزارت ورزش، کمیته المپیک و کمیته پارالمپیک دارند. در واقع حیات و ممات برخی فدراسیون ها وابستگی مستقیمی به بودجه دریافتی از این سه نهاد دارد. درست است که این سه نهاد باید مسئولیت را بر عهده بگیرند و در نهایت پاسخگو باشند، اما نباید از نقش فدراسیون ها به راحتی چشم پوشید. فدراسیون ها باید تحرک بیشتری نسبت به گذشته در موضوع درآمدزایی داشته باشند تا خدایی نانموده فعالیت های شان به دلیل بی پولی کمرنگ نگردد.
توجه بیش از پیش به فدراسیون های مدال آور و المپیکی ورزش ایران تاکنون فقط در چهار رشته کشتی، وزنه برداری، تکواندو و دوومیدانی موفق به کسب مدال در تاریخ بازی های المپیک شده است. این چهار رشته به همراه کاراته که افتخارات زیادی دارد و در جهان حرف اول را می زند، امیدهای اصلی کسب مدال در 2020 توکیو خواهند بود. چه خوب است که مسئولان اصلی ورزش از دغدغه های این چهار رشته به ویژه کشتی بیش از همیشه باخبر شوند و در رفع کردن آنها بکوشند. شاید اغراق نباشد اگر بگوییم که بودجه این چند رشته باید مهیا باشد تا آنها بدون مشکل فقط و فقط در اندیشه کسب سهمیه و آماده سازی برای المپیک باشند. اگر این اتفاق رخ بدهد، مطمئناً 2 سال بعد در چنین روزهایی حسرت نداشته های خود را نمی خوریم و مردم نیز از کسب موفقیت های ورزشکاران خوشحال و امیدوار خواهند بود.
منبع: خبرگزاری تسنیم