معابد پاتاداکال و ایهول؛ از گنجینه های پنهان هند - شیوا مارکت

در قسمت جنوب غربی استان کارناتاکا (Karnataka) و در دره های نواحی نیمه خشک باگالکوت (Bagalkot) هند، تعدادی از معابد چالوکیا (Chalukya) از قرن ها پیش تا به امروز پابرجا مانده اند که جزو معابد بودائی ها محسوب می شوند و بخشی از معابد پاتاداکال هستند. مجموعه معابد پاتاداکال (Group of Monuments at Pattadakal) چندان شناخته شده نیستند و یکی از میراث جهانی کمترشناخته شده یونسکو به شمار می فرایند. به همین علت این جاذبه یکی از مقاصد غیرمعمول مرموز هند برای گردشگران محسوب می گردد.

در استان کارناتاکا ممکن است بازدید از منطقه تاریخی و هیجان انگیز هامپی (Hampi) را در برنامه سفر خود قرار دهید. در این منطقه شاهد چشم اندازی با تخته سنگ های فراوان، معابد کهن و ناحیه سلطنتی مجذوب نماینده هامپی هستید. به همین علت این منطقه در میان تمام گردشگران محبوبیت خاصی دارد. در فاصله ی بسیار اندکی از منطقه تاریخی هامپی، معابد ایهول (Aihole) و پاتاداکال قرار دارند که چندان شناخته شده نیستند؛ اما جاذبه هایی استثنائی به شمار می فرایند که بازدید از آن ها واقعا ارزش دارد. در این مقاله از خبرنگاران قصد داریم شما را با معابد پاتاکادول و ایهول آشنا و به نکته هایی ضروری در رابطه با سفر به این منطقه ها تاریخی اشاره کنیم.

تاریخچه معابدایهول و پاتاداکال

مجموعه معابد پاتاداکال شامل 9 معبد هندو می گردد که در قرن های هفتم و هشتم به دست پادشاهان سلسله چالوکیان (Chalukya kings) ساخته شده و زمانی مرکز فرهنگی قلمروی سلسله چالوکیان و محل تاج گذاری پادشاهان این سلسله بوده است. مراسم تاج گذاری این سلسله، پاتابیشیکَم (Pattabhishekam) نام داشت و این نام برای شهر نیز انتخاب شده بود.

معابد مذکور تاریخچه و سرگذشت جالبی دارند. پادشاهان سلسله چالوکیان در برنامه ریزی مهارت بسیار زیادی داشتند و مرکزی برای آنالیز معماری های مختلف (آزمایشگاه معماری) در ایهول تاسیس کردند و هدفشان از تأسیس چنین مرکزی، ایجاد نمونه های اولیه معابد نهایی بود که قصد داشتند آن ها را در پاتاداکال بسازند. معماران و هنرمندان سراسر هند سال ها در ایهول مشغول فعالیت بودند و معابد این بخش را با معماری بسیار عالی و هنرمندانه تکمیل کردند و پس از آن کار ساخت معابد پاتاداکال را هم به خاتمه رساندند.

مکان های تماشای ایهول و پاتاداکال

معابد پاتاداکال با توجه به کوشش و برنامه های متعددی که برای ساخت آن ها معین شده بود، بسیار زیبا هستند. در ساخت این معابد، سبک های معماری جنوب و شمال هند به خوبی با یکدیگر ترکیب شده اند که به ترتیب به سبک های دراویدی (Dravida) و ناگارا (Nagara) معروف هستند و همین موضوع مجذوب نمایندهیت آن ها را دوچندان نموده و باعث شده است به اثر تاریخی منحصربه فردی تبدیل شوند و به حق می توان آن ها را الماس های پنهان هند نامید.

بدون تردید در هنگام بازدید از معابد ایهول و پاتاداکال، بعضی از معابد شاخص نظر شما را بیشتر به خود جلب می نمایند که از میان آن ها می توان به معبد ویروپاکشا (Virupaksha Temple)، معبد اقتصادی کارجون (Mallikarjuna Temple) و معبد گالگوناتو (Galaganatha Temple) اشاره نمود.

معبد ویروپاکشا

معبد ویروپاکشا، بزرگ ترین معبد از مجموعه پاتاداکال محسوب می گردد و به احتمال زیاد شما را بسیار تحت تأثیر قرار می دهد. این معبد در اوایل قرن هشتم با سبک معماری دراویدا تأسیس و به یکی از خدایان هندوها یعنی لرد شیوا (Lord Shiva)، یکی از خدایان سه گانه هندی، اختصاص داده شد. این مجسمه شبیه به گاو، ناندی (Nandi) نام دارد و درست در سمت راست ورودی معبد قرار داده شده است.

مدت کوتاهی را می توانید در ورودی این معبد بایستید تا ببینید هندوها چگونه لرد شیوا را عبادت می نمایند. حکاکی های فضای داخلی و خارجی این معبد، شما را شگفت زده می نماید. تزیین های سنگی حکاکی شده آویزان از درها نیز تحسین شما را برمی انگیزد؛ اما پنجره های آن با نقوش معبد، بیش از هر بخش دیگری نگاه تان را به خود خیره می نمایند. هر یک از این پنجره ها طراحی متفاوتی دارند و بیانگر داستانی مجذوب نماینده هستند. ضمناً بازدید از سنگی که دربردارنده نماد خدای خورشید (Sun God) است، از دست ندهید.

معبد اقتصادی کارجون

معبد اقتصادی کارجون یا سری برامارامبا اقتصادی کارجون (Sri Bhramaramba Mallikarjuna)، یکی دیگر از معابد پاتاداکال محسوب می گردد که به سبک معماری دراویدا ساخته شده است. از این معبد تصاویر بسیار زیبایی ثبت شده است و گردشگران زیادی آن را سازه دوقلوی معبد ویروپاکشا می دانند. رنگ تیره این بنا به علت متضادبودن با رنگ آبی آسمان، تصاویر بسیار زیبایی برای عکاسی خلق می نماید.

در این معبد ستون هایی وجود دارد که با جزئیات فراوان حکاکی شده اند و شامل تصاویری از دو داستان اصلی حماسی هندوها یعنی رامایانا (Ramayana) و مهاباراتا (Mahabharata) می شوند. تعدادی نقش برجسته روی سنگ تراشیده شده است که از میان آن ها می توان به یکی از بخش های اصلی فلسفه هندوها یعنی سامادرا مَنتَن (Samudra Manthan) و فصل طغیان اقیانوس (churning of the ocean) و ماهیشاسورا ماردینی (Mahishasura Mardini) اشاره نمود.

معبد گالاگانانا

معبد گالاگاناتا که به عنوان معبد گَلِگِشوورا (Galageshwara Temple) نیز شناخته می گردد، یکی از مطرح ترین معابد با معماری ناگارا در مجموعه معابد پاتاداکال است. دیوارهای آن دارای افسانه هایی از پِنشتِنتِرا (Panchatantra) هستند. پنشتنترا جزو متون کهن هندی و متشکل از داستان های کوتاه است که برای انتقال پیامی اجتماعی بیان شده اند. اگر در تور هند دارای راهنما شرکت کنید، راهنماها شرح هایی در خصوص این متن بیان می نمایند؛ البته بیشتر تورهای این معابد دارای راهنما هستند.

در اطراف این معبد، راستای سرپوشیده واقع شده است. هندوها در یکی از مراسم های مذهبی خود، به صورت دایره وار دور مکانی مقدس می چرخند. این مراسم جزو مراسم کهن هندی ها محسوب می گردد و برای تداعی این موضوع در فکر زائران، راستا مذکور به این شکل طراحی شده است.

در میان معابد پاتاداکال، ستون یکپارچه ای دیده می گردد که نیمی از آن شکسته شده است و تصاویری از دوران فرمانروایی دو پادشاه سلسله چالوکیان یعنی ووجویادیتووا (Vijayaditya) و ویکیرمادیتووا (Vikramaditya) روی آن نقش بسته شده که گواهی بر جنگ های زیاد و پیروزی های آن ها است.

سایر جاذبه ها

از دیگر معابد مهم در این مجموعه می توان به معبد سانگامیشوآرا (Sangameswara Temple)، کاداسیدِشور (Kadasiddheswara Temple)، جامبولینگِشور (Jambulingeswara Temple)، چَندراشِکورا (Chandrashekhara Temple)، پاپوناتو (Papanatha Temple) و سایر معابد مشابه که تعداد آن ها کم هم نیست، اشاره نمود.

شما می توانید علاوه بر تماشا معابد پاتاداکال، بازدیدی هم از شهرهای ایهول و بادامی (Badami) داشته باشید که فاصله اندکی با این معابد دارند. بادامی، به خاطر صخره های تراشیده شده اش معروفیت دارد و ایهول هم به آزمایشگاه معماری آیهو معروف است.

سوژه های عکاسی

مجموعه معابد پاتاداکال، بهشتی بی نظیر برای عکاسان هستند. رنگ تیره معابد ساخته شده از سنگ های رسوبی و پس زمینه آبی و سبز، سوژه بسیار نابی برای عکاسی به حساب می آیند. علاوه بر این ترکیب سبک های معماری دراویدا و ناگارا نیز می تواند باعث ایجاد تصاویر مجذوب نمایندهی گردد.

معابد ویروپاکشا و اقتصادیکارجونا نیز برای ثبت تصاویر ناب مناسب هستند. تزیین های آویزان شده به درها، حکاکی های دیوارها با جزئیات فراوان، پنجره های منقوش با طراحی های جالب و تندیس گاو شیوا توجه بسیاری از عکاسان را به خود جلب می نماید. اگر از پشت این تندیس عکس بگیرید، چشم اندازی از قلمروی چالوکیا در شهر باستانی بادامی نیز در قاب دوربین تان ثبت خواهد شد.

توصیه می کنیم بازدید از معابد پاتاداکال را به بعد از زمان خاتمه فصل بارش باران های موسمی موکول کنید؛ زیرا در این ایام از سال این منطقه سرسبز و آسمان کاملا آبی می گردد. اگر خوش شانس باشید، می توانید حواصیل های بزرگ را نیز در باغ ها ببینید. مجموعه معابد یادشده به علت اینکه در منطقه ها دوردستی واقع شده اند، بازتماشامایندگان کمی دارند و در نتیجه جمعیت زیادی مزاحم عکاسی شما نمی شوند. تصاویر این مقاله در ماه اکتبر (ماه آبان تا 10 آذر) گرفته شده است.

کجا اقامت کنیم؟

پاتاداکال، شهر کوچکی است و اقامتگاه های آن چنانی ندارد؛ به همین علت گردشگران شهر بادام را که در 22 کیلومتری پاتاداکال واقع شده است، بیشتر برای اقامت انتخاب و از معابد شهر باستانی پاتاداکال تنها در قالب سفری یک روزه بازدید می نمایند. بادامی، هتل های خانواده پسند و مجلل با غذاخوری های مناسبی دارد؛ به عنوان مثال کارکنان هتل کِلارکز این بادامی (Clarks Inn Badami) خدمات خوبی ارائه می دهند و هتل KSTDC Hotel Mayura Chalukya ارزان محسوب می گردد.

ضمناً می توانید شهر هامپی را نیز برای اقامت انتخاب کنید. فاصله زمانی این شهر با معابد پاتاداکال، سه ساعت است. هتل های بازار هامپی (Hampi Bazaar) و منطقه ها هاسپِت (Hospet) و کَمالاپور (Kamalapur) در این شهر، گزینه های خوبی برای اقامت محسوب می شوند. در صورت اقامت در هتل های شهر، صبح زود به سمت معابد پاتاداکال حرکت کنید تا بیشترین استفاده را از وقتتان ببرید.

چگونه خود را به پاتاداکال برسانیم؟

پاتاداکال دارای فرودگاه یا ایستگاه راه آهن نیست؛ بنابراین برترین روش برای رسیدن به این شهر استفاده از قطار یا خودروی شخصی است.

فرودگاه ها

نزدیک ترین فرودگاه محلی به مجموعه معابد پاتاداکال، فرودگاه بلگایوم (belgaum airport) است که 150 کیلومتر با این معابد فاصله دارد. فرودگاه بنگلور (bengaluru airport)، فرودگاه بین المللی چاتراپاتی شیواجی (Chhatrapati Shivaji Maharaj International Airport) در بمبئی و فرودگاه راجیو گاندی (Rajiv Gandhi International Airport) در حیدرآباد پرواز مستقیم به فرودگاه بلگایوم دارند. فرودگاه بین المللی دابولیم (Dabolim Airport) در جزیره گوا، یکی دیگر از فرودگاه های بین المللی نزدیک به این معابد است.

سفر با خودرو

تاکسی گرفتن، ارزان ترین و راحت ترین راه برای رسیدن به معابد پاتاداکال است. بیشتر هتل ها تاکسی برای رفت وبرگشت به این معابد دارند؛ اما توصیه می کنیم برای صرف هزینه کمتر از تاکسی های اینترنتی اُلا (Ola) و اوبر (Uber) بهره ببرید.

راننده های تاکسی این منطقه بدون دریافت هیچ پول اضافه ای، درست مثل راهنمایان تور، اطلاعات جالبی را به شما می گویند. اگر راننده تاکسی تان فردی اجتماعی و پرانرژی باشد، می توانید خود را برای شنیدن حکایت های محلی آماده کنید.

حمل ونقل عمومی

از تمام شهرهای بزرگ می توانید خود را با قطار به بادامی برسانید و از آنجا هم با اتوبوس به سمت معابد پاتاداکال حرکت کنید. این اتوبوس ها حرکت خود را از ایستگاه اصلی آغاز می نمایند.

هزینه بازدید

قیمت بلیط ورودی مجموعه معابد پاتاداکال برای هندی ها 40 روپیه و برای خارجی ها 600 روپیه معادل 9 دلار آمریکا است. در صورت تمایل برای عکاسی باید 25 روپیه دیگر نیز بپردازید. در ورودی مجموعه، راهنماهای مسلط به زبان انگلیسی (وابسته به دولت هند) با لباس یکدست سفید معین شده اند که با پرداخت 350 روپیه معادل پنج دلار می توانید از هدایت ها و شرح های مهم و مفید آن ها بهره مند شوید. مطمئن باشید از انجام این کار پشیمان نخواهید شد. این راهنماها تاریخچه کاملی از مجموعه را بیان می نمایند و حکاکی ها و مجسمه هایی را به شما نشان می دهند که ممکن است خودتان اصلا متوجه آن ها نشوید.

هزینه اجاره خودرو از دو شهر بادامی و هامپی برای رفت وبرگشت به معابد پاتاداکال معمولا بین 3,500 تا 4,500 روپیه معادل 50 تا 65 دلار آمریکا است. اجاره خودرو، یکی از برترین روش ها برای رفت وآمد در این راستاها به شمار می رود.

آب وهوا

مجموعه معابد پاتاداکال در منطقه خشک فلات دکن (Deccan Plateau of India) واقع شده اند. دمای این منطقه از اوسط اسفند تا اوایل خرداد (مارس تا می) افزایش می یابد و به 40 درجه سانتی گراد می رسد؛ اما از اوایل آذر تا اسفند (دسامبر تا فوریه) دمای دل پذیری بین 15 تا 30 درجه سانتی گراد پیدا می نماید و در ماه های بارش باران های موسمی یعنی از اوایل تیر تا مهر (ژوئیه تا سپتامبر) به منطقه ای پربارش و سرسبز تبدیل می گردد.

برترین زمان بازدید از معابد پاتاداکال، از اوایل مهر تا اوایل بهمن (اکتبر تا فوریه) است که هوای منطقه خنک می گردد. در این زمان سرسبزی منطقه ها اطراف نیز می تواند سفر شما را لذت بخش تر کند.

توصیه هایی برای بازدید از معابد پاتاداکال

اگر نمی خواهید از دست فروشان محلی اطراف مجموعه غذا خریداری کنید، حتما آب و غذا همراهتان داشته باشید. سرویس بهداشتی هم در محوطه وجود دارد؛ البته یافتن سرویس فرنگی کمی سخت است. فروشگاه هایی نیز در این منطقه دیده می شوند که می توانید از آن ها سوغاتی های ارزان قیمتی خریداری کنید.

کلاه و عینک آفتابی هم همراهتان باشد؛ مخصوصا اگر بخواهید هنگام ظهر از مجموعه بازدید کنید؛ ضمناً معابد مذکور بسیار به هم نزدیک هستند و پیاده روی زیادی بین آن ها ندارید. از سوی دیگر بیشتر زمان بازدیدتان صرف تماشا فضای داخلی معابد می گردد که نسبت به محیط اطراف خنک تر هستند.

طبق گفته مسئولان یونسکو، معابد پاتاداکال نمادی شاخص از هنر برجسته امپراتوری چالوکیا در قرن هفتم و هشتم به شمار می فرایند. ترکیب سبک معماری شمال و جنوب هند تأثیرگذار و منحصربه فرد است؛ به همین علت هر زمانی به هند سفر کردید، حتما باید از این مجموعه معابد را در برنامه خود بگنجانید.

یکی دیگر از مزایای معابد پاتاداکال، خلوتی آن نسبت به سایر جاهای تماشای هند است. همان طور که قبلا گفتیم این معابد را می توان جزو ارزشمندترین میراث جهانی یونسکو در هند و الماس های پنهان این کشور نامید؛ زیرا هم در منطقه ها دوردستی واقع شده اند و هم در میان گردشگران چندان شناخته شده نیستند.