3 رویکردی که دنیا به کرونا نشان داده است

به گزارش شیوا مارکت، رویکردهای مختلفی برای مقابله با کرونا شکل گرفته که شامل سه سناریو یا روش متفاوت است.

خبرنگاران - وحید رضا نعیمی: شیوع بیماری کرونا در سراسر دنیا تلنگری بر افکار بشر زده است. با وجودی که این بیماری تازه در غرب شروع شده است، از هم اکنون آثار عمیقی بر زندگی اجتماعی جاری گذاشته است که مورد توجه رسانه ها قرار گرفته است. از جمله نشریه آمریکایی آتلانتیک که در گزارشی به آنالیز بیماری کووید 19 از زوایای گوناگون پرداخته است. نویسنده این گزارش بر این اعتقاد است که سه حالت برای خاتمه این بیماری همه گیر متصور است. اول آنچه مصونیت دسته جمعی خوانده می گردد و متضمن آن است که بخش عمده ای از جمعیت هر کشور به این بیماری مبتلا و پس از بهبودی نسبت به آن مصون گردد. این رویکردی بود که به نظر می رسید انگلیس در ابتدا در پیش گرفته است، اما پس از همه گیری کووید 19 از آن دست بر داشت و به مانند سایر کشورها در صدد قطع کردن زنجیره انتقال ویروس برآمد. مشکل این روش این است که خیلی بعید است که همه کشورها بتوانند هم زمان این بیماری را به زانو دربیاورند و بنابراین همواره احتمال سرایت آن از کشوری به کشوری دیگر وجود دارد. یک نتیجه دیگر این روش که حالت سوم است، این است که کشورها همچنان به مبارزه با شیوع ویروس در نقاط مختلف ادامه دهند و آنقدر این مبارزه را کش دهند که واکسنی برای آن پیدا گردد. به نظر نگارنده این گزارش، این حالت بهترین حالت و در عین حال پیچیده ترین و طولانی ترین راه است.

اکنون کوشش های زیادی در کشورهای مختلف برای فراوری واکسن کووید 19 در جریان است. بیشتر این کوشش ها مبتنی بر استفاده از RNA این ویروس است. در فرانسه دانشمندان می کوشند با تغییر واکسن سرخک و وارد کردن بخشی از ویروس کووید 19 به آن، نوعی واکسن برای آن فراوری نمایند. استرالیایی ها روی تغییر واکسن ب ث ژ کار می نمایند.

در بخش دیگری از این گزارش پیامدهای شیوع ویروس در سراسر دنیا بحث شده است. نویسنده معتقد است پس از خاتمه این بیماری همه گیر، آنگاه بیماری های همه گیر مرتبط با بهداشت روانی شروع می گردد. درست در زمانی که مردم دچار اضطراب عمیق هستند، باید از آثار التیام بخش تماس با هم نوع محروم شوند. دست دادن، در آغوش کشیدن و دیگر رسوم اجتماعی اکنون آکنده از خطر است. کسانی که دچار تشویش یا وسواس هستند، به خصوص مشکل دارند. سالمندان که از بخش اعظم زندگی اجتماعی دور هستند، باید باز هم از دیگران فاصله بگیرند که این امر به تنهایی هر چه بیشتر آنان می انجامد. موارد خشونت خانگی و بدرفتاری با بچه ها افزایش می یابد.

افزون بر این، کسانی که دچار کووید 19 شده و بهبود یافته اند، شاید به نوعی منزوی و طرد شوند، همان طور که بازماندگان ابولا، ایدز یا سارز شاهد بودند. مدتی طول می کشد تا فعالیت کارکنان بخش بهداشت به حالت عادی بازگردد. شماری از آنان دچار افت بازده و استرس دوره پسا کرونا خواهند شد. کسانی که مدت ها در قرنطینه بوده اند، جراحت های روانی این تجربه دردناک را با خود حمل خواهند کرد. بعضی از مردم ووهان اکنون از ترک کردن خانه خودداری می نمایند و دچار بیرون هراسی شده اند.

البته همه پیامدهای کووید 19 شاید منفی نباشد. چه بسا شکل جدیدی از مناسبات اجتماعی، بهداشتی و کاری شکل بگیرد. مثلا مردم یاد بگیرند همواره دستان خود را 20 ثانیه بشویند. مسلما دولت ها بیشتر متوجه اهمیت کارکنان بخش بهداشت خواهند شد که همچون دستگاه ایمنی اجتماعی کشور عمل می نمایند. دور از انتظار نیست که بودجه بیشتری برای این بخش اختصاص یابد. رشته هایی مانند ویروس شناسی و مطالعه بیماری های همه گیر اهمیت بیشتری پیدا خواهد نمود.