استادان ایرانی بین خودشان تبادل علمی ندارند، درمدل سازی های ریاضی از مسائل واقعی استفاده نمی گردد

به گزارش شیوا مارکت، استاد ریاضی دانشگاه شیراز در آنالیز وضعیت ریاضیات در ایران با بیان این که استادان ایرانی بین خودشان تبادل علمی ندارند و دانش روز را با یکدیگر به اشتراک نمی گذارند، از استفاده نکردن از مسائل واقعی در مدل سازی های ریاضی انتقاد کرد و اضافه نمود: اگر دانشجویی در مقطع کارشناسی ارشد بخواهد بین دو گرایش مختلف ریاضی فعالیت کند، خیلی کم پیش می آید دو استاد پیدا کند که در خصوص گرایش های تخصصی شان تبادل علمی داشته باشند.

استادان ایرانی بین خودشان تبادل علمی ندارند، درمدل سازی های ریاضی از مسائل واقعی استفاده نمی گردد

دکتر فاطمه شریفی در گفت وگو با خبرنگاران، بزرگترین تفاوت استادان ایرانی با استادان خارج از ایران را تک محور بودن استادان ایرانی مطرح کرد و در شرح این عبارت گفت: استاد در دانشگاه های ایران کتاب های قدیمی و کلیشه ای درس می دهد، دانشجو به صحبت های استاد گوش می دهد و چند مسئله کلیشه ای حل می نماید، درصورتی که در کشورهای خارجی دروس بر اساس مسائل جدید و در قالب کارگروهی و با استفاده از وسایل یاری آموزشی تدریس می گردد. استادان خارج از ایران خیلی به روز هستند و وقت زیادی را در اختیار دانشجویان قرار می دهند و دانشجو هم در ازای زمانی که می گیرد، دقیقا می داند که قرار است چه کار کند.

شریفی ادامه داد: در دانشگاه های ایران در مقطع کارشناسی ارشد و دکتری، دانشجو و تعداد دانشجو را وزارت علوم معین می نماید. استادان هم چندان سواد علمی خوبی ندارند؛ البته منظورم همه استادان نیست. معمولا استادان بین خودشان تبادل علمی ندارند و دانش روز را با یکدیگر به اشتراک نمی گذارند.

این استاد ریاضی با بیان این که در دانشگاه های خارج از کشور دروس کارشناسی با توجه به تصمیم دانشجویان برای آینده حرفه ای و تحصیلی شان معین می گردد، گفت: در ایران همه دروس از پیش معین گردیده است. در مقطع کارشناسی همه چیز مانند مباحث و زمان امتحانات خاتمه ترم و میان ترم توسط مدیرگروه برنامه ریزی می گردد و استاد عملا اختیاری ندارد. اگر استاد در ایران بخواهد درس جدیدی تعریف کند، کلی دردسر دارد؛ اما در دانشگاه های خارج از کشور استاد بعد از تعریف درس آن را ارائه می دهد.

شریفی یکی از دلایل کاربردی نبودن ریاضی در ایران را استفاده نکردن از مسائل واقعی در مدل سازی های ریاضی مطرح کرد و گفت: یکی از درس هایی که مدل سازی ریاضی دارد، معادلات دیفرانسیل است. این درس به صورت کاملا کلیشه ای تدریس می گردد. استادان قدیمی جزوه را بر اساس کتاب های قدیمی درس می دهند و به جای اینکه به دانشجو بیاموزند مسائل واقعی را به مدل های ریاضی تبدیل کند، صرفا به دانشجو روش های حل معادله را یاد می دهند؛ کاری که الان نرم افزارها هم می توانند انجام دهند.

وی در ادامه با بیان اینکه سرفصل های دروس ریاضی در مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد اصلا متناسب با نیازهای روز نیستند، به سطح پایین کیفیت دروسی که برای خاتمه نامه دانشجویان کارشناسی ارشد ارائه می شوند، اشاره نمود.

به گفته شریفی اگر دانشجویی در مقطع کارشناسی ارشد بخواهد بین دو گرایش مختلف ریاضی فعالیت کند، خیلی کم پیش می آید دو استاد پیدا کند که در خصوص گرایش های تخصصی شان تبادل علمی داشته باشند.

این استاد دانشگاه درباره وضعیت اشتغال فارغ التحصیلان مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد ریاضی در ایران گفت: از آنجایی که دانش آموختگان ریاضی خیلی کم کار با نرم افزار را بلدند، تقریبا مدل سازی ریاضی بلد نیستند و صرفا چند واحد ریاضی پاس نموده اند و به جز تدریس نمی توانند وارد مشاغل دیگر شوند، از طرفی این مشکل هم وجود دارد که این ها آموزش تدریس ریاضی ندیده اند؛ هرکس که لیسانس یک رشته را بگیرد که نمی تواند وارد تدریس گردد. البته برخی هم وارد کار حسابداری می شوند، ولی چون در کار با نرم افزارها حرفه ای نیستند، نمی توانند موفق شوند.

وی با بیان اینکه در کشورهای خارجی بسیاری از فارغ التحصیلان ریاضی وارد مشاغل مرتبط با علوم داده می شوند یا در کارخانه ها و پست های آماری کار می نمایند، رشته ریاضی در خارج از کشور را جزو رشته هایی برشمرد که فارغ التحصیلانش به خاطر داشتن هوش بالا به آسانی وارد بازار کار می شوند.

شریفی درباره اجرای طرح کهاد در دانشگاه شیراز گفت: من شنیدم که طرح کهاد چندان مفید نیست؛ زیرا دانشجو به خاطر وجود طرح کهاد درس های مختلف از رشته های مختلف برمی دارد که صرفا معدلش را بالا نگه دارد؛ مثلا بچه های المپیادی دانشگاه های شیراز معدل های پایین تری دارند، چون درس های اختصاصی رشته ریاضی را گذرانده اند، اما رتبه های اول و دوم به خاطر کهاد در دپارتمان های مختلف درس های غیر ریاضی برمی دارند و این ها معمولا سواد ریاضی خاصی ندارند؛ به این ترتیب نه درس های رشته خودشان را کامل پاس می نمایند و نه دروس رشته های دیگر را. هدف طرح کهاد مثبت است، اما نحوه اجرایش چندان موفق نبوده است.

به گفته شریفی در مدت دو سال حضورش در دانشگاه شیراز از طرف دانشگاه کنفرانس بین المللی ریاضی برگزار نگردیده و فقط دو کارگاه با حضور دانشجویان پست دکتری از طرف بنیاد ملی نخبگان برگزار گردیده است.

این استاد ریاضی وجود محققان فوق دکتری و ورود دانشجویان قوی و علاقه مند به ریاضیات به این رشته را برای دانشگاه و بهبود وضعیت ریاضیات موثر دانست و گفت: اغلب افرادی که در دانشگاه شیراز وارد رشته ریاضی می شوند، ضعیف هستند؛ البته تعدادی دانشجوی کوشا و علاقه مند هم وجود دارد، اما اگر وضعیت فعلی ورود دانشجویان ضعیفی که نتوانسته اند وارد رشته های دیگر شوند و از سر ناچاری ریاضی را انتخاب نموده اند به این رشته ادامه یابد، این ها در آینده تبدیل به استادان ضعیف می شوند و دانشجویان ضعیف تری را تربیت می نمایند و بعد هم با تضعیف علوم پایه رشته های فنی مهندسی هم دچار مشکل می شوند.

وی در خاتمه با انتقاد از سیستم امتیازدهی استادان بر اساس تعداد مقاله هایی که می نویسند، گفت: استادان برای این که پایه بگیرند، باید امتیازاتی کسب نمایند و برای این موضوع باید مقاله بنویسند و هنگامی که سرگرم نوشتن مقاله هستند، نمی توانند برای دانشجویان وقت بگذارند، چون هم ساعت کاری تدریسشان بالاست و هم ساعت مقاله نوشتنشان. اگر سیستم مقاله نویسی متوقف می شد، استادان وقت بیشتری در اختیار دانشجویانشان می گذاشتند.

kheimehnews.ir: خیمه نیوز، با مجله اخبار شامگاهی خیمه نیوز همراه شوید.

منبع: خبرگزاری ایسنا
انتشار: 1 تیر 1401 بروزرسانی: 1 تیر 1401 گردآورنده: shivamarket.ir شناسه مطلب: 911

به "استادان ایرانی بین خودشان تبادل علمی ندارند، درمدل سازی های ریاضی از مسائل واقعی استفاده نمی گردد" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "استادان ایرانی بین خودشان تبادل علمی ندارند، درمدل سازی های ریاضی از مسائل واقعی استفاده نمی گردد"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید