حرکت لاکپشتی یا نمایشی، کلید بازگشایی فدراسیون بین المللی زنان کجاست؟ - شیوا مارکت

به گزارش خبرنگاران، پس از گذشت 120 روز از اعطای حکم سرپرستی فدراسیون اسلامی ورزش بانوان عملاً هیچ فعالیتی در این باره انجام نشده است. نه تنها ارکان این فدراسیون برای تشکیل مجمع معین نیست، بلکه حتی دفتر و میز و محل استقرار این سازمان نیز مشخص نشده است. همین موضوع بارقه های امید جامعه ورزش بانوان ایران را خاموش نموده چرا که عملاً دستاوردی را از احیای این فدراسیون پیش بینی نمی نمایند.

بیست و سوم دی ماه 1397، الهه عرب عامری از سوی مسعود سلطانی فر وزیر ورزش و جوانان به عنوان سرپرست فدراسیون اسلامی ورزش زنان انتخاب شد تا نسبت به احیای این فدراسیون و برگزاری مجمع انتخاباتی آن کوشش کند. این فدراسیون که در سال 1369 با موافقت و همکاری کمیته های بین المللی و آسیایی المپیک با ریاست فائزه هاشمی رفسنجانی آغاز به کار کرد، در سال 1389 به دلایلی نه چندان معینی متوقف شد.

هشت سال پس از انحلال و در شرایطی که فضای ورزش کشور تغییرات زیادی نموده بود این فدراسیون مجدداً احیا شد تا دوباره گام در راهی بگذارد که سال ها قبل پای بانوان محجبه مسلمان را به عرصه های ورزش باز نموده بود. فدراسیونی که پیش از این با مقبولیت جامعه بین المللی چهار دوره مسابقات ورزش زنان را در سال های 1993، 1997، 2001 و 2005 برگزار نموده بود، اکنون در شرایطی که ورزش زنان جز در بعضی از رشته ها چون شنا و ژیمناستیک در سطح بین المللی فعالیت می نماید به دنبال کسب اعتبار قبلی خود است.

طاهره طاهریان، نایب رئیس کمیته ملی المپیک در گفت وگو با خبرنگاران در خصوص فعالیت های فدراسیون بین المللی ورزش زنان پس از راه اندازی مجدد گفت: هر فدراسیونی برای راه اندازی و آغاز کار باید راستا اصلی خود را طی و ضمن فراهم کردن جای مناسب، نیروهای مورد احتیاج خود را نیز جذب کند. علاوه بر این برای همکاری مجدد با کشورهای اسلامی که قبلاً عضو بودند باید نامه نگاری گردد. می دانم که این فدراسیون در حال تهیه مقدمات کار است از این رو وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک از این فدراسیون حمایت می نمایند.

ورنوس: بعضی رشته ها از انحلال فدراسیون بین المللی زنان متضرر شدند

شهرناز ورنوس، نایب رئیس بانوان فدراسیون شنا نیز معتقد است از آنجایی که در این فدراسیون شرایط و ضوابط مورد احتیاج برای بانوان محجبه در نظر گرفته می گردد، فعالیت دوباره آن مفید است. ورنوس می گوید با توقف کار این فدراسیون رشته هایی چون شنا و ژیمناستیک که شرایط حضور بانوان محجبه ایران در سطح جهانی و بین المللی برایشان فراهم نیست، متضرر شدند چون هماهنگ کردن مسابقاتی در سطح چهار دوره قبلی به تنهایی از عهده یک فدراسیون برنمی آید.

احیای دوباره این فدراسیون شاید از نگاه رشته هایی که امکان اعزام بانوان محجبه به مسابقات بین المللی را ندارند، مفید ارزیابی گردد اما این سوال را مطرح می نماید که آیا با فعالیت بخش بانوان سایر فدراسیون تداخل ندارد و با موازی کاری به ورزش بانوان لطمه وارد نمی نماید؟ طاهریان در این مورد می گوید خواست گروهی مسئولان ورزشی که خود سابقه حضور در مسابقات تحت نظر فدراسیون اسلامی را دارند و تأثیرات آن را لمس کردند، زمینه ساز اقدام برای احیای آن شد. همچنین ورنوس که خود نایب رئیسی فدراسیون شنا را برعهده دارد، معتقد است فدراسیون های ورزشی و فدراسیون اسلامی ورزش زنان در راستای همدیگر عمل می نمایند و حتی از مراودات و روابط این فدراسیون می توان در جهت تقویت فدراسیون های دیگر استفاده کرد. علاوه بر این برگزاری مسابقات بین المللی زنان مسلمان هم به تقویت رشته های ورزشی حتی آنهایی که مشکل اعزام ندارند، یاری می نماید.

طاهریان: قرار نیست موازی کاری گردد

طاهریان این فدراسیون را متعلق به 54 کشور عضو می داند که ایران هم یکی از اعضای آن محسوب می گردد در نتیجه اقدامات آن بین المللی است. به همین دلیل نه تنها موازی کاری اتفاق نمی افتد بلکه چنین ساختاری در گذشته از حمایت مسئولان فدراسیون های مختلف برخوردار بود. او حتی با اطمینان اعلام می نماید که اکنون هم این حمایت از سمت فدراسیون های ورزشی وجود دارد.

مهین فرهادی زاد، سرپرست فدراسیون بیماری های خاص نیز معتقد است در بخش های مختلف، سازمان های مختلفی وجود دارد که بدون دخالت در کار هم فعالیت و به ارتقا صندلی حوزه تحت مدیریتی خود یاری می نمایند. علاوه بر این فدراسیون اسلامی ورزش زنان مکمل کار فدراسیون های دیگر است و می تواند به ارتقا بهتر زنان ورزشکار یاری کند.

با این حال از سال 2005 که آخرین مسابقات این فدراسیون برگزار گردید تا کنون صندلی ورزش بانوان در عرصه های جهانی و بین المللی تغییر زیادی نموده است. اگر قبلاً بانوان محجبه امکان حضور در عرصه های ورزشی را نداشتند اما امروز فدراسیون های جهانی با تأیید پوشش فعالیت آنها را تسهیل کردند. با این شرح نگرانی عدم استقبال سایر کشورها از احیای دوباره این فدراسیون هم مطرح است.

خارجی ها پیگیر هستند اما…

البته نایب رئیس کمیته ملی المپیک در این مورد به خبرنگاران گفت: کشورهای عضو هم استقبال کردند. البته اینگونه نبوده که نامه ای به صورت کتبی ارسال نمایند و پیگیر راه اندازی باشند، بلکه در مجامع و مسابقات مختلف از رؤسای فدراسیون هایمان در این مورد سوال کردند و پیگیر بودند. حتی خانم فریده شجاعی در سفری که به فیفا داشته به ما گفت که آنجا هم پیگیر این فدراسیون بودند. در بازی های آسیایی جاکارتا هم از من سراغ این فدراسیون را می گرفتند. از آنجایی که فعالیت فدراسیون بین المللی زنان مختص به ایران نبوده است و کسانی که قبلاً در مسابقات تحت نظر آن شرکت کردند و اکنون در کشورهایشان مسئولیتی دارند پیشنهاد راه اندازی مجدد فدراسیون را داشتند.

حتی اگر بعضی از کشورها به صورت شفاهی پیگیر وضعیت این فدراسیون بوده باشند اما برقراری ارتباط مجدد با اعضا احتیاجمند دیپلماسی قوی ورزشی است. سال ها قبل فائزه هاشمی رفسنجانی علاوه بر همراهی مسئولان ورزشی کشور از حمایت ریاست جمهوری نیز برخوردار بود که در نهایت این همکاری منجر به جذب سایر کشورها و برداشتن گام هایی مثبت برای پیشرفت ورزش بانوان شد اما اکنون چه؟ آیا چنین حمایت هایی وجود دارد؟ هرچند طاهریان حمایت از این فدراسیون را وظیفه کمیته ملی المپیک می داند و معتقد است که وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک از هیچ نوع یاریی به این فدراسیون دریغ نمی نمایند اما گویا این هماهنگی و همکاری به خوبی شکل نگرفته است. علاوه بر این فائزه هاشمی هم که در گذشته نقش کلیدی در این فدراسیون داشته و ارتباطات خوبی با سایر کشورها برقرار نموده بود به گفته نایب رئیس بانوان کمیته ملی المپیک دیگر پیگیر فعالیت های فدراسیون نیست. طاهریان در این مورد به خبرنگاران گفت: هاشمی بعد از اینکه فعالیت فدراسیون متوقف شد دیگر هیچ وقت پیگیر این موضوع نبود و حتی زمانی که به دنبال راه اندازی مجد فدراسیون بودم به من می گفت چرا این کار را می کنی؟ .

عرب عامری: جایی نداشتم که کاری کنم!

این فدراسیون از چهار ماه پیش تاکنون هیچ اقدام محسوسی در راستای آغاز فعالیت های خود انجام نداده است. عرب عامری چند روز بعد از اینکه حکم سرپرستی خود را گرفت در مصاحبه های مختلف تشکیل مجمع با حضور نمایندگان کشورهای مختلف و انتخاب رئیس فدراسیون را نخستین کار دانست اما این فدراسیون نه تنها هنوز رئیسی ندارد بلکه به نظر می رسد برای جذب اعضای سابق هم فعالیتی انجام نداده است.

به همین دلیل طی تماس تلفنی با الهه عرب عامری در خصوص اقداماتی که تاکنون این فدراسیون انجام داده است سوال کردیم. او در پاسخ به خبرنگاران گفت: برای آغاز فعالیت کلید محلی برای استقرار فدراسیون دریافت نکردم. بعد از سال ها تعطیلی، این فدراسیون ساختمان، وسایل ساختمان و کارمندی نداشته تا کارش را آغاز کند. وزارت ورزش و جوانان هم از قبل ساختمان خالی برای این فدراسیون نداشته و باید ساختمانی را تخلیه می کردند که این خود زمان بر است. بنابراین به دنبال محل مناسبی که در شأن فدراسیون باشد، بودیم. به تازگی محل مناسبی معین شد که به زودی آماده می گردد و فعالیت هایمان را آغاز می کنیم.

با این اوصاف و با توجه به سکون یا در حالت خوش بینانه حرکت لاک پشتی این فدراسیون، به نظر می رسد راه زیادی تا آغاز به کار آن باقی است. برای مشخص محل استقرار، ایجاد سرفصل بودجه مناسب، جذب و همکاری با نیروهای مؤثر، امکان سنجی روابط بین المللی و برگزاری مسابقات بین المللی ورزش زنان مسلمان زمان زیادی ضروری است و چه بسا سال ها طول بکشد تا این فدراسیون شکل و شمایل فدراسیونی حرفه ای را به خود بگیرد.

اما پرسش اساسی این است که چرا سال ها پس از انحلال بار دیگر این فدراسیون تشکیل شد. اگر احیای این فدراسیون ضرورت ورزش کشور بوده پس همکاری وزارت ورزش، کمیته ملی المپیک و مسئولان این فدراسیون برای کسب اعتبار مجدد آن نیز باید با سرعت انجام گردد، در غیر این صورت به نظرمی رسد تأثیر محسوسی در ورزش نخواهد داشت و تشکیل آن صرفاً اقدامی نمادین و نمایشی به شمار خواهد رفت.

chinaro.ir: چین: سفر به کشور پهناور و باستانی، پکن، شانگهای ،گوانجو و هانگزو