صنعت و نوید آینده بهتر
به گزارش شیوا مارکت، گذر سال ها و عبور از سختی و دشواری ها اگر چه درد و رنج بسیار در خود دارد و چه خوب بود و خوب می شد که همیشه راحتی بود و آسایش، اما از دل سختی ها و گذر از رنج هاست که آدمی، انسان تر و انسانیت معنادارتر می گردد.
ضمن عرض تبریک سال نو، اگر بخواهم در این آغازین روزهای سال و بازگشایی کسب و کارها کوتاه و گویا چند نکته ای را خدمت مخاطبان گرامی عرض کنم این است که:
- گذر سال ها و عبور از سختی و دشواری ها اگر چه درد و رنج بسیار در خود دارد و چه خوب بود و خوب می شد که همیشه راحتی بود و آسایش، اما از دل سختی ها و گذر از رنج هاست که آدمی، انسان تر و انسانیت معنادارتر می گردد. برای من صنعتگر، گذر از تحریم و فشارهای ظالمانه که البته هنوز متاسفانه در دالان ها و پیچاپیچ آن گذر و گذران می کنیم، ضمن باور به توانایی های فردی و بنگاهی و ملی، ضرورت ارتباط با دنیا را بیش از پیش روشن ساخت و اینکه باید با اتکا به توانمندی های خود، اما در تعامل و ارتباط با همگان و جامعه دنیای این توانمندی ها را بسی افزون تر ساخت که در انزوا نمی توان فعالانه و خلاقانه زیست.
-دیگر آنکه نه دولت در ایران، که دولت در هیچ کجای دنیا به تنهایی نمی تواند از پس انبوه رو به برتری مسائل برآید و نوید آسایش و رفاه و پیشرفت به مردم دهد. در این یکی دو سال اخیر و به خصوص سال گذشته که فشار تحریم های ظالمانه، امکان صادرات نفت را از میهن مان تقریبا سلب کرد، این صادرات غیرنفتی بیش از 30میلیارد دلاری کسب شده در خارج از دستگاه دولت و عمدتا توسط بخش خصوصی و نیز مالیات های پرداختی از سوی بنگاه ها و شهروندان امکان گردش مالی را فراهم آورد. در واقع بخش خصوصی و شهروند مطلع و مسوول در دنیا امروز، ملاک و معیار توسعه یافتگی کشورها هستند؛ تا جایی که می توان آنها را مترادف هم دانست و میزان پیشرفت کشورها را با میزان حضور و نقش آفرینی شهروندان و بخش خصوصی در فعالیت های مالی آن کشور سنجید.
-باور به علم اقتصاد به گمان این صنعتگر سالخورده نکته ای است که هر چه می گذرد بر اهمیت آن در افکار عمومی میهن مان افزوده می گردد. در این دو، سه سال اخیر و تنگنای شدید مالی جامعه ایران بیش از هر زمان دیگری به نظرم به این درک و توجه رسید که بدون دانش اقتصاد و به وسیله راه های غیرعلمی امتحان پس داده، کار ملک و ملت بسامان نمی گردد، بنابراین توقع و انتظار مردم از دولت و نهادهای حاکمیتی برخورد علمی و عقلانی با مسائل و مصائب و چالش های بزرگ مالی میهن مان است. اوج گیری و سپس سقوط بورس که با سهامداری سهامداران عدالت جمعیتی چند ده میلیونی را شامل می شوند از جمله مواردی بود که رعایت منطق و سازوکار مالی را به ضرورت حیاتی نظام تدبیر کشور تبدیل کرد. البته بازارهای دیگر نظیر مسکن، خودرو، ارز، طلا و... نیز بازارهایی بودند که در سال گذشته با بی ثباتی های شدید خود، کام هم میهنانمان را تلخ و برخورد علمی و نه دستوری و تحکمی دولت را به خواستی اجتماعی مبدل نموده است.
نکات فوق که به گمان نگارنده در ذهن و دانش انسان ایرانی در حال تثبیت شدن است، نوید آینده ای بهتر و تغییرات مثبت و تحول آفرین را در واقعیت زندگی و کسب و کار و معیشت مردم می دهد. از منظر این فعال صنعتی و خدمتگزار اقتصاد ملی، کمتر کارآفرین و فعال مالی اصیل و واقعی است که ماندگاری و پایداری بنگاه و کسب و کار خود را از راه میانبر و کژراهه ممکن بداند و طلب و تمنای انواع رانت ها و امتیازات و... را کند. آنچه یک صنعتگر و فعال مالی اصیل خواستار آن است، حل ریشه ای مسائل و مسائل و عوامل اصلی کاهش سود و افزایش فعالیت غیرمولد مالی است که متاسفانه عمدتا ناشی از سیاست گذاری های نامناسب و غلط دولت هاست و با تخصیص تسهیلات بانکی و ارز و انرژی ارزان قیمت از یکسو و سرکوب قیمت ها از سوی دیگر و انواع عدم قطعیت ها و نااطمینانی ها در حوزه روابط داخلی و خارجی، پیچیده تر و سفره فساد گسترده تر و عرصه برای فعالیت سالم مالی و صنعتی برای صنعتگر و فعال واقعی اقتصاد، بیش از پیش تنگ و تنگ تر شده و اقتصاد ملی نیز تحلیل رفته و رنگ رخسار آن رو به زردی نهاده است.
آنچه می توان در این روزهای آغازین سال از دولتمردان عزیز و محترم و همکاران گرامی و فرهیخته خود در بخش خصوصی خواست چنین است:
-آنچنان که در تمامی کشورهای پیشرفته و صنعتی و کشورهای پیروز در جهت توسعه نیز تجربه شده است، ایجاد فضای مناسب کسب و کار و وجود ثبات در اهداف، سیاست ها و برنامه ها و فرصت های یکسان برای رقابت، شفافیت در عملکرد دولت و احترام به شخصیت کارآفرینان و سرمایه گذاران و ارزش قائل شدن برای تخصص و... راه نجات است. پس دولتمردان محترم لطف فرمایند این گونه تدبیر امور نمایند.
-از سوی فعالان مالی نیز بی شک باید اصولی همچون: وجود چشم انداز و برنامه و ماموریت معین، ارتقای کیفیت و کاهش قیمت به وسیله افزایش بهره وری و تحقیق و توسعه، مشتری مداری، رعایت اصول حاکمیت شرکتی و مسوولیت اجتماعی و... مدنظر باشد و با تمنای امتیازات خاص و ویژه از دولت ها و با روش های کهنه و منسوخ بنگاهداری و عدم برخورداری از دانش و تکنولوژی روز، نمی توان دوام و بقا داشت. پس همکاران عزیز و محترم نیز بیش از پیش در پی ارتقای توانمندی های فنی و علمی و اخلاقی خود باشند.
در سرانجام خطاب به خود می گویم، خدای من شاهد است آنچه گفته و آنچه نموده ام برای رضایت خداوند متعال و مردم و میهن عزیزمان بوده است و هرگز برای خود چیزی نخواسته ام و هر چه داشته ام در این راه گذاشته و باز هم خواهم گذاشت که چو ایران نباشد تن من مباد!
منبع: اتاق بازرگانی ایرانتایلند: تایلند: سفر به کشور زیباییهای جنوب شرق آسیا، بانکوک، پوکت، پاتایا، سامویی، کرابی