چرا در محاصره اخبار بد هستیم؟ - شیوا مارکت

روزنامه گاردین در مقاله ای که به قلم سام موریس در 17 فوریه 2018 منتشر کرد به موضوع اخبار بد در رسانه ها پرداخت:

آیا دنیا در حال بدتر شدن است؟ یا ماهیت اخبار این فکر را به ما القا می نماید؟

استیون پینکر روانشناس آمریکایی کانادیی می گوید: رسانه ها اخبار منفی را تحریک می نمایند و این تحریف عواقبی دارد.

طبیعی است که اخبار موجب نگرش مردم نسبت به دنیا می گردد. هر روز اخبار پر است از داستان هایی مربوط به جنگ، تروریسم، جرم و جنایت، آلودگی و نابرابری، سوء مصرف مواد و ستم. در مجلات نیز درباره هرج و مرج، آلودگی هوا، بیماری های همه گیر، سقوط و بسیاری از بحران ها مانند بهداشت، حقوق سالمندان، کسری بودجه و بسیار از بحران های جدی بیش از حد احتیاج جامعه و مخاطبانشان حرف زده می گردد. حالا سوال اینجاست: آیا دنیا واقعا در حال بدتر شده است؟ یا اینکه ماهیت اخبار به این شکل است.

باید بدانیم که اخبار مربوط به چیزهایی ست که اتفاق می افتد نه چیزهایی که قرار است اتفاق بیفتد. شما هیچ وقت نمی بینید یک روزنامه نگار رو به دوربین بگوید: من از کشوری که در آن جنگ نیست گزارش می کنم. یا شهری که بمباران نشده است یا مدرسه ای که در آن تیراندازی نشده است. پس تا زمانی که چهره های بد از چهره زمین ناپدید شوند. حوادث کافی برای پر کردن اخبار وجود خواهد داشت. به ویژه هنگامی که میلیاردها گوشی هوشمند بیشترین جمعیت دنیا را به خبرنگاران جنگی و جاسوسی تبدیل نموده است!

چیزهای که می توانند به سرعت اتفاق بیفتد. اما چیزهای خوب یک روزه ساخته نمی شوند و در صورت انعکاس نیز چرخه خبری همانگی نخواهند داشت.

جان گالتونگ پژوهشگر صلح، اشاره می نماید که اگر نشریه ای هر 50 سال یک بار منتشر گردد، گزارش های نیم قرن شایعات درباره سلبریتی ها و رسوایی های سیاسی را منتشر نخواهد نمود. بلکه تغییرات دنیای اساسی مانند افزایش امید به زندگی را گزارش خواهد نمود.

ماهیت اخبار احتمالا موجب تحریف دیدگاه های مردم نسبت به دنیا می گردد. به دلیل یک اشکال روانی که روانشناسانی چون آموس تروسکی و دانیل کانمن آن را اکتشاف دسترسی می نامند.

سقوط هواپیما همواره در صدر اخبار است اما تصادف اتومبیل که باعث مرگ بسیاری از مردم می گردد تقریبا اهمیتی برای رسانه ها ندارد. پس جای تعجب نیست که بسیاری از مردم با ترس پرواز می نمایند اما هیچکس ترسی از رانندگی ندارد.

بیش از 4هزار آمریکایی در سال به خاطر آسم می میرند. اما مرگ 50 آمریکایی بر اثر گردباد برای تلویزیون مهم تر است.

فارغ از فراز و نشیب های روزمره که بیانگر بحران های هر روزه هستند، شاهد این روند هستیم که منفی شدن اخبار در طول زمان یک واقعیت است. از اوایل دهه 60 میلادی تا اوایل دهه 70 محتوای نیویورک تایمز با نرخ ثابتی منفی شده است، در دهه 80 اندکی (و تنها اندکی) این روند بهبود داشته و نهایتا در دهه اول قرن جدید بطور فزاینده ای بدتر شده است. رسانه های خبری سایر نقاط دنیا نیز از اواخر دهه 70 تا به امروز منفی تر و منفی تر شده اند.

اخبار منفی، عواقب منفی نیز به دنبال دارند. به جای اینکه مخاطبان خبر مطلع تر شوند، ممکن است بیشتر تاثیر منفی بگیرند. این افراد حتی زمانی که میزان جرم و جنایت کاهش می یابد، همچنان نگران جرم و جنایت هستند و گاهی به کلی از واقعیت فاصله می گیرند.

سایت اسپارک که برای یک انجمن مشاوره بریتانیایی است نیز درباره اخبار بد و چگونگی در امان ماندن از این اخبار برای افراد مضطرب در 20 ژوئن 2017 مقاله ای منتشر کرد. در این مقاله که توسط اندرو وب منتشر شده آمده است:

اخبار بد،اضطراب و رسانه

فرار کردن از اخبار بد و فاجعه ها غیرممکن است. جنگ با تروریسم، نژادپرستی، آزار و اذیت و ترس بر اخبار تسلط دارند. به لطف تکنولوژی ما به طور شبانه روزی و 24 ساعته درگیر اخبار بد و پخش صحنه های آخرین فاجعه های روز گیر افتادیم.

ادعای قدیمی وجود دارد که می گوید:اخبار بد فروش می نماید و اخبار بد برای کسانی که از اضطراب رنج می برند. دلایل بیشتری برای ترساندن دارد.

اضطراب را می توان در 2 کلمه خلاصه کرد. چنانچه اگر (what if) اگرچه این کلمات کوچک به ظاهر بی معنی به نظر می رسند اما می توانند قدرت ویرانگری داشته باشند. چه اتفاقی می افتد؟ آیا می توانم این کار را انجام دهم؟ اگر نتوانم؟ چنانچه شکست خوردم چه کنم؟

اگر از اضطراب رنج می برید به معنی آن است که چیزهای زیادی شما را نگران می نماید و در ذهن شما می توانند طیف وسیعی از سناریوهای چنانچه را در عرض چندثانیه فراوری کند. تاکید رسانه های خبری با اخبار بد شبیه ریختن بنزین در آتش اضطراب است.

فرار از اخبار بد غیرممکن است اما راه هایی برای کنترل آن وجود دارد که در اینجا چند پیشنهاد را به شما ارائه می دهیم:

1. تصمیم بگیرید که چگونه رسانه های خبری را مصرف کنید. خبر بد این است که رسانه های دیجیتال بیش از هر زمان دیگری از راه های مختلف ما را در جریان اخبار و رویدادهای بد قرار می دهد اما از طرفی خبر خوب این است که به ما راه هایی برای کنترل مصرف رسانه های خبری را نیز داده است.

2.اخبار بد رسانه های اجتماعی این روزها در گوشی هوشمند شما ممکن است حس ناشی از عواقب قریب الوقوع ایجاد کند. اگر اینطوری هستید نوتیفیکیشن ها را از برنامه و کانال های خبری خود غیرفعال کنید یا حتی همه آنها را پاک کنید.

3.بسیاری از مردم کانال های خبری را در رسانه های اجتماعی مانند فیسبوک و توییتر دنبال می نمایند.اگر یک فاجعه اتفاق افتاده باشد در نظر بگیرید که آیا برای شما مفید است که پیوسته این اخبار را در رسانه های روزمره دنبال کنید. دور شدن از بولتن ها، تماشای کانال های خبری 24 ساعته و دور شدن از شبکه های اجتماعی در این مواقع می تواند برای شما مفید باشد.

4.اخبار بد همواره در دنیا وجود خواهد داشت. اما به این معنی نیست که شما موظف هستید آن را بشنوید و دنبال کنید یا اینکه درباره آن بخوانید. رسانه ها به سختی به این موضوع باور دارند که اخبار بد به فروش می رسد. اما این را باید متوجه باشند که بالا نگهداشتن پیوسته این اخبار و نشان دادن درد و رنج همراه اضطراب می تواند به یک ترکیب سمی گردد.

سایت BBC نیز در 29 جولای 2014 گزارشی در این باره منتشر کرد که چرا روزنامه ها و برنامه های تلویزیونی پر از فاجعه، فساد و بی کفایتی مدیران است؟ در این گزارش که تام استفورد نوشته آمده است:

هنگامی که شما اخبار را نگاه می کنید، گاهی اوقات احساس می کنید که تنها خبرهای بد و افسرده نماینده و وحشتناک گزارش می گردد و این سوال برایتان پیش می آید که چرا رسانه ها روی چیزهای بد در زندگی متمرکز می شوند؟ نه خوب؟

چرا خبر بد؟

واقعا چه اتفاقی می افتد که رسانه ها این اخبار بد و افسرده نماینده را به ما می گویند؟

یک احتمال قوی دیگر نیز وجود دارد. اینکه ما خوانندگان و بینندگان رسانه های خبری انگار یاد گرفته ایم که روی این اخبار بد و فاجعه آمیز تمرکز کنیم. با این حال اغلب مردم می گویند که اخبار بد را به اخبار خوب ترجیح می دهند. اما آیا این حرف درست است؟

محققین مارک تروسر و استوارت سوروکا تحقیقاتی برای روشن سازی موضوع در دانشگاه مک گیل کانادا انجام دادند. آنها معتقد بودند که نتایج تحقیقات و پژوهش های پیشین کامل نیست و چگونگی ارتباط دهی افراد به اخبار را زیرسوال بردند(مثلا زمانی که کسی از کامپیوتر شخصی اش برای جستجوی اخبار استفاده می نماید، دقیقا تعیین نیست که چه کسی از رایانه در حال استفاده است). به این ترتیب نتیجه تحقیقات قابل اعتماد نیست.

بنابراین تیم پژوهش تصمیم به تغییر استراتژی داد :

پروفسور تروسلر و سوروکا شرکت نمایندگان را از دانشگاهشان دعوت کردند که به آزمایشگاه بیایند. آنها می بایستeye trackingمی کردند.

داوطلبین در ابتدا باید اخباری سیاسی را از خبرگزاری ها انتخاب می کردند، در این حین دوربین اندازه و ارزیابی های لازم را بر روی حرکت چشم آنها انجام می داد. به آنها گفته شده بود که حتما به خواندن مقالات خبری بپردازند، اما در اصل هیچ تفاوتی در نتیجه نداشت.

در مرحله بعد، داوطلبین می بایست ویدیویی کوتاه می دیدند، سپس آنها می بایست به سوالاتی آنها جواب می دادند، مانند اینکه چه نوع خبر سیاسی ای را دوست دارند؟

نتایج پژوهش بسیار منفی بود و بیشتر اخبار خوانده شده درباره از ریا، فساد، شکست و ... بود. برخلاف تصور که می بایست مثبت یا خنثی می بود، افرادی که گفته بودند به اخبار خوب بیشتر علاقمند بودند بیشتر اخبار بد را انتخاب نموده بودند. اماوقتی از آنها پرسیده شده بود، ابراز علاقه مندی به اخبار خوب نموده بودند. به طور متوسط آنها اذعان نموده بودند که رسانه بیشتر بر اخبار خیلی منفی تمرکز دارد.

محققین پژوهش خود را تعصب منفی عنوان کردند، این واژه ایست که روان شناسان برای طلب شدید همگانی ما انسانها برای شنیدن و یادآوری اخبار بد به کار می برند. این فقط به عنوان یک تئوری یاد نمی گردد بلکه ما اینطور هستیم که به خطرات احتمالی واکنش منفی نشان می دهیم. اخبار بد سیگنالی برای مغزمان به شمار می آید که در مقابلش باید از خود دفاع و مقاومت نشان دهیم.

همانطور که پیش بینی می شد، دلایلی وجود دارد که افراد زودتر به کلمات منفی واکنش نشان می دهند، در آزمایشگاه، می توانید با کلمات سرطان، جنگ، بمب این مساله را تست کنید و واکنش افراد را مشاهده کنید.

همچنین کلمات مثبتی مانند لبخند، کودک، تفریح و ... واکنش کم تری را نسبت به کلمات منفی به خود جذب می نمایند.

در کل ما به کلمات منفی واکنش سریع تری نشان می دهیم.

اگر به ما بگویند یک کلمه منفی را حدس بزنیم، مطمئنا می توانیم دقیقا آنرا بگوییم

باید بگوییم اینطور نیست که این اخبار بد و افسرده نماینده تنها چیزهایی نیست که اتفاق می افتد. شاید روزنامه نگاران برایشان رسم شده که این کار را انجام دهند. چون پوشش یک فاجعه ناگهانی بیشتر از پیشرفت آرام و آهسته اتفاقات خوب هرکسی را برای گزارش دادن وادار می نماید. شاید هم آنها بر این باورند که گزارش بدبینانه از سیاستمداران فاسد و حوادث ناگوار برای گزارش و داستان های خبری ساده تر است.

تور پاریس: تور پاریس: سفر به نگین شهر ها اروپا و فرانسه