چشم هایش؛ روایتی عاشقانه از سال های مبارزه

به گزارش شیوا مارکت، چشمهایش، شاخص ترین اثر بزرگ علوی است. می توان گفت این کتاب روایت یک عشق نافرجام است از سال های مبارزه. رمانی عاشقانه که در زمان خود بسیار تاثیرگذار بود و نام بزرگ علوی را بر سر زبان ها انداخت. موضوع داستان از این قرار است: استاد ماکان نقاش بزرگ که یک مبارز سیاسی علیه دیکتاتوری رضا شاه است در تبعید از جهان می رود. یکی از آثار باقی مانده از او، پرده ای است به نام چشم هایش، چشم های زنی که گویا رازی را در خود پنهان نموده است. راوی داستان که ناظم مدرسه و مسئول نمایشگاه آثار استاد ماکان است، سخت کنجکاو است راز این چشم ها را دریابد. بنابراین سعی می نماید زن در تصویر را بیابد و از ارتباط او با استاد ماکان بپرسد. پس از سال ها ناظم زن مورد نظر را که نام او فرنگیس است، می یابد و در خانه او با هم گفت وگو می نمایند. بزرگ علوی در این رمان روشی را به کار برده که این شیوه بیشتر در ادبیات پلیسی معمول است. یعنی کنار هم نهادن قطعات منفصل یک ماجرای از دست رفته و ایجاد یک طرح کلی از آن ماجرا. بدین ترتیب یک واقعه گذشته به یاری بازمانده های آن نوسازی می گردد. نثر منظم نویسنده در مقایسه با معاصرانش بسیار امروزی است. این کتاب از آثار معدود فارسی است که در مرکز آن یک زن با تمام عواطف و ارتعاشات روانی و ذهنی قرار گرفته است. کتاب حاضر را انتشارات نگاه منتشر نموده است.

نگارش این رمان براساس یادداشت نویسنده که در انتهای کتاب آمده، شش ماه به طول انجامیده است. از این رمان به عنوان سندی از تاریخ معاصر ایران و دوره حکومت رضاخان در تاریخ ادبیات ایران یاد می گردد. صاحب نظران معتقدند علوی در نگارش چشم هایش تحت تاثیر صادق راهنمایی و بوف کور بوده است. پرسش ها، توهم ها، جاذبه ها و دافعه ها، عشق و نفرت و فریبندگی، همه و همه با شیوه ای مشابه با شیوه صادق راهنمایی در این داستان توصیف شده است. از طرفی علوی تحت تاثیر ادبیات غرب به ویژه ادبیات روسی نیز بوده است و توصیف هایش به این ادبیات نیز شباهت دارد.

باید این کتاب را بخوانید تا بفهمید چرا از بزرگ علوی به عنوان یکی از برجسته ترین نویسندگان ایران یاد می گردد.

درباره بزرگ علوی

مجتبی بزرگ علوی نامی آشنا در ادبیات داستانی ایران دارد. او مشهورترین نویسنده های چپ گرای ایرانی در قرن بیستم به حساب می آید. بزرگ علوی در 1282 در تهران به دنیا آمد و سال ها بعد دوست صمیمی صادق راهنمایی شد و این دو در کنار مسعود فرزاد و مجتبی مینوی، جمعی به وجود آوردند که ربعه خوانده شد. در سال 1315 به علت فعالیت های سوسیالیستی به همراه 52 نفر دیگر به زندان افتاد و در آنجا کتاب پنجاه و سه نفر و داستان های کوتاه ورق پاره های زندان را نوشت. بزرگ علوی زندگی سیاسی پر فراز و نشیبی داشت و پس از کودتای 28 مرداد به آلمان رفت، در برلین ساکن شد و خاتمه به علت سکته قلبی در برلین در گذشت.

برای دانلود کتاب الکترونیک و کتاب صوتی چشم هایش به لینک های زیر مراجعه کنید.